Όταν, όμως, η υπουργός Παιδείας δεν ασχολείται, για παράδειγμα, ούτε με τη μείωση των μαθητών ανά τάξη ούτε με το να βρει επιπλέον αίθουσες ούτε με την πρόσληψη καθηγητών, αλλά με το πώς θα διαιρέσει και θα "τιμωρήσει" τους μαθητές και τους καθηγητές, τότε η περίπτωσή της μπορεί να χαρακτηριστεί και κλινική. Η Ν. Κεραμέως από τότε που έκλεισαν τα σχολεία τον Ιούνιο μέχρι και σήμερα με το μόνο που ασχολήθηκε, πέρα από τις διακοπές της, ήταν να κάνει δωράκια στους σχολάρχες και να επαναφέρει βιβλία Ιστορίας προ εικοσαετίας. Κατά τα άλλα, κλείνει τα μάτια στους νοικοκυραίους και στην εκκλησία συχνότερα κι από όσο προπαγανδίζει τις σκοταδιστικές της αντιλήψεις...
Η συγκεκριμένη υπουργός θα μπορούσε να αποτελεί, απλώς, μία εξαίρεση στον κανόνα μίας επιτυχημένης κυβέρνησης που, κατά τα άλλα, λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, όπως τουλάχιστον την παρουσιάζουν τα καλογρασαρισμένα μέσα ενημέρωσης. Αποτελεί, όμως, ένα πολύ χτυπητό παράδειγμα ενός μηχανισμού εξουσίας ο οποίος στη βιτρίνα του έχει μοστράρει τα πτυχία του από γνωστά πανεπιστήμια του εξωτερικού και στο εσωτερικό του ζέχνει κομματισμό, καμαρίλα και διαφθορά...
Κορυφαία, βεβαίως, ενσάρκωση της πασπαλισμένης με χρυσόσκονη μετριότητας που μας κυβερνά είναι ο πρωθυπουργός τής χώρας, ο οποίος όταν δεν ενεργεί με δόλο σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων αποδεικνύεται ανίκανος να διαχειρίζεται και τα στοιχειώδη. Στο Χάρβαρντ, άλλωστε, και στο Κολάμπια μπορείς να μάθεις πολλά, αλλά στα μαθήματά τους δεν περιλαμβάνεται και η υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Είναι πολύ σοσιαλιστικό για να είναι διδακτέο στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου