Για να μην ξαναζήσουμε το Δεκέμβριο του 2008...

Αν οι δολοφόνοι τής Χρυσής Αυγής δικάστηκαν- την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε βγει η απόφαση- αυτό δεν συνέβη χάρη στο πολιτικό ή στο μιντιακό σύστημα, αλλά χάρη στο κίνημα των πολιτών που αξιοποίησε όποιο μέσο είχε στη διάθεσή του για να καταδείξει ότι αυτοί που μέχρι πρότινος παρίσταναν τους βουλευτές δεν ήταν τίποτα άλλο από κοινοί φονιάδες, πέρα από όλα τα άλλα εγκλήματά τους. Έχουν μείνει, άλλωστε, στο συλλογικό μνημονικό αρκετά λεκτικά ενθύμια ξεπλύματος των χιμπαντζήδων με τα μαύρα από υπουργούς, βουλευτές, δημοσιογράφους. Υπενθυμίζω, απλώς, πως το "να απελευθερώσουμε τις πόλεις μας από τους ξένους" τού Αντ. Σαμαρά ήταν εμπνευσμένο από το "να απελευθερώσουμε τις πόλεις μας από τους Εβραίους" τού διαχρονικού ινδάλματος του φιρερίσκου τής Χρυσής Αυγής...

Οι ίδιοι απολογητές- συνοδοιπόροι στην ουσία τού φασισμού και του νεοναζισμού σήμερα ψελλίζουν πως σιωπούν για τη δικαστική απόφαση γιατί η νομοθετική ή εκτελεστική εξουσία δεν μπορούν να παρεμβαίνουν στο έργο τής δικαστικής. Το επιχείρημα θα ακουγόταν ορθολογικό αν προερχόταν από ανθρώπους οι οποίοι, για παράδειγμα, δεν είχαν απειλήσει στο πρόσφατο παρελθόν με φυλάκιση εισαγγελέα που ερευνά τις πομπές τους. Και ιδίως θα ακουγόταν έντιμο από πολίτες που δεν είχαν προσπαθήσει ποτέ να ελέγξουν τη δικαστική εξουσία, όχι όμως από αυτούς για τους οποίους τα παραδικαστικά κυκλώματα αποτελούν δεύτερη φύση...

Μια δικαστική απόφαση δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη της αποκλειστικώς το κοινό περί δικαίου αίσθημα, χωρίς να αξιολογούν οι δικαστές τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους. Από την άλλη, όμως, δεν είναι δυνατό και να αποκλείει από την κρίση της την οποιαδήποτε λαϊκή απαίτηση για δικαιοσύνη... 

Οι δικαστές δεν αποφασίζουν εν κενώ ούτε με αποκλειστικό κριτήριο το γράμμα τού νόμου, ο οποίος έχει γραφτεί άλλωστε από ανθρώπους και είναι λογικό να μην είναι τέλειος. Από τη συγκεκριμένη, εξάλλου, απόφαση θα εξαρτηθεί και η κοινωνική σταθερότητα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, παράγοντας διόλου αμελητέος αν δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε το Δεκέμβριο του 2008...