Δεν χρειαζόμαστε τον Ποινικό Κώδικα για να μην ξαναμπούν οι χρυσαυγίτες στη Βουλή...

Η συζήτηση για το εκλέγειν κι εκλέγεσθαι των χιμπαντζήδων με τα μαύρα είναι και πολιτική, αλλά είναι κυρίως νομική. Το αν θα ξαναμπεί, ωστόσο, η Χρυσή Αυγή στη Βουλή, με τη σημερινή της ή άλλη μορφή, δεν είναι απλώς ζήτημα του κομματικού συστήματος, αλλά κυρίως της κοινωνίας των πολιτών. Για να γίνω ακόμα πιο σαφής, αν οι ψηφοφόροι δεν δώσουν σε οποιαδήποτε εγκληματική οργάνωση που περιφέρεται με το μανδύα τού νεοναζιστικού/ νεοφασιστικού κόμματος το 3% του συνόλου των ψήφων δεν θα έχει καμία σημασία το τι λένε ο Ποινικός Κώδικας κι ο εκλογικός νόμος για τα εκλογικά κωλύματα...

"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία", αναφέρει ξεκάθαρα το ακροτελεύτιο εδάφιο του Καταστατικού Χάρτη της χώρας. Συνεπώς, το αν ένα δηλητηριασμένο πιάτο παραμένει στο μενού, μολονότι έχουν εντοπιστεί οι επικίνδυνες ουσίες του, σαφώς αποτελεί μεγαλύτερη ευθύνη τού εστιάτορα. Κανένας, όμως, δεν μας υποχρεώνει να το παραγγείλουμε, πολλώ δε μάλλον όταν κανένας μας πλέον δεν έχει καμία δικαιολογία για να μην γνωρίζει το δηλητήριο που αυτό το έδεσμα περιέχει...

Ο αριθμός των νεοναζιστών και νεοφασιστών στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ταυτόσημος με τον όγκο των ψηφοφόρων τής Χρυσής Αυγής σε πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Αρκετές από τις ιδεοληψίες, ωστόσο, της εγκληματικής οργάνωσης όχι μόνο δεν είναι περιθωριακές, αλλά καθορίζουν ακόμα και σήμερα την κυβερνητική ατζέντα. 

Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το προσφυγικό, στο οποίο γίνεται προσπάθεια η χώρα να μετατραπεί σε ασπίδα τής Ευρώπης, κάτι που δεν είναι απλώς ουτοπικό, είναι κυρίως απάνθρωπο. Κι όμως, η πλειονότητα των πολιτών φαίνεται να ταυτίζεται με τέτοιες πολιτικές σκαντζόχοιρου, που τις χειροκροτούν και οι χρυσαυγίτες πίσω από τα κάγκελα του Κορυδαλλού...