Τα σταγονίδια είναι εδώ και διοικούν τη Βουλή και υπουργεία...

Η Χρυσή Αυγή δεν υπήρξε ποτέ ένα πολιτικό κόμμα, υπήρξε πάντοτε μια νεοναζιστική εγκληματική συμμορία που χρησιμοποιούσε ακόμα και βία για να επιβάλλει τις ιδεοληψίες της. Η δολοφονία τού Παύλου Φύσσα ήταν "απλώς" το πιο απροκάλυπτο από τα εγκλήματά της, ήρθε να αποδείξει έως πού μπορεί να φτάσει η αλαζονεία που αισθάνεται ατιμώρητη και κοινωνικώς δικαιωμένη. Η δικαστική καταδίκη της, συνεπώς, την Τετάρτη δεν σχετίζεται με την εκδίκηση για τους νεκρούς που άφησαν πίσω τους τα φασισταριά, αλλά με τη στοιχειώδη προστασία τής Δημοκρατίας από τους ακραίους, μισαλλόδοξους και δολοφόνους δημαγωγούς που ασχημονούν στο όνομά της...

Μακάρι με μία δικαστική καταδικαστική απόφαση να κλείναμε το φασισμό σε ένα κελί και να πετούσαμε τα κλειδιά του. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να είναι κλινικώς νεκρή, δεν είναι ωστόσο και οι ιδεοληψίες της, οι οποίες μάλιστα υποθάλπονται κι από κοινοβουλευτικά κόμματα που θέλουν να μας πείσουν, για παράδειγμα, πως όσοι καταφτάνουν στα σύνορά μας δεν είναι απελπισμένοι αλλά Τούρκοι πράκτορες. Ενδεχομένως κάποιοι ανάμεσά τους να είναι, δεν συνιστούν ωστόσο την πλειοψηφία παρά μόνο στη φαντασία εκείνων που κάθε φαινόμενο ή πρόβλημα το αποδίδουν στη συνωμοσία...

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την πρόσληψη της συζύγου Μιχαλολιάκου στη Βουλή, λίγες ημέρες μάλιστα πριν την έκδοση της απόφασης. Όσοι υπερασπίζονται νομικισμούς στην καλύτερη περίπτωση βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος και στη χειρότερη δεν τους ενδιαφέρει καν το δάσος. Μόνο τυχαίο δεν είναι, άλλωστε, πως αυτοί που επιχειρηματολογούν με σοφίσματα ήταν οι ίδιοι που προσέβλεπαν σε μια πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή για εξαπτέρυγό τους ή μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν ντρέπονταν να αυτοπαρουσιάζονται εθνικιστές και υμνητές τής δικτατορίας. Τα σταγονίδια είναι εδώ και διοικούν τη Βουλή και υπουργεία...