Τι έχει να γίνει όταν κάποιος ολιγάρχης δεν πάρει όλα όσα ζητήσει από τη μαριονέτα του Μαξίμου...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως στην Ελλάδα υπολειπόμαστε άλλων κρατών στην τεχνική κατάρτιση. Αληθεύει, επίσης, ότι πολλές φορές είναι οι φιλοδοξίες και τα απωθημένα των γονιών που καθορίζουν τις επιλογές φοίτησης των βλασταριών τους. Είναι, όμως, αυτοί ικανοί λόγοι για να τίθενται τεχνητά εμπόδια στην πρόσβαση των μαθητών στα ΑΕΙ; Ενδεχομένως να ήταν αν είχαμε μια οικονομία τού κεντρικού σχεδιασμού στο πρότυπο της ΕΣΣΔ. Φαντάζομαι, όμως, πως οι Μητσοτάκης- Κεραμέως δεν είναι υποστηρικτές ενός τέτοιου οικονομικού προτύπου όπου το κράτος καθορίζει τον επαγγελματικό προσανατολισμό των πολιτών του...

Δίκαιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυτό που δίνει τις περισσότερες δυνατότητες στον μαθητή να σπουδάσει αυτό που επιθυμεί κι ας είναι αβέβαιο αν θα τον οδηγήσει σε μια θέση εργασίας. Με ποιο δικαίωμα θα απαγορεύσουμε σε μια νέα ή σε έναν νέο να γίνει γιατρός, δικηγόρος ή πολιτικός μηχανικός μόνο και μόνο γιατί αυτοί οι κλάδοι είναι κορεσμένοι; Κι από πού κι ως πού θα την/ τον υποχρεώσουμε να σπουδάσει ηλεκτρολόγος ή υδραυλικός γιατί αυτούς έχουμε σε έλλειψη;...

Φυσικά πρώτιστο μέλημα του πρωθυπουργού και της υπουργού Παιδείας είναι η εξασφάλιση πελατείας για τα ιδιωτικά κολέγια, των οποίων άλλωστε τα πτυχία αναβάθμισαν μέσω της τεχνητής εξομοίωσής τους με τα αντίστοιχα των δημόσιων πανεπιστημίων όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει εκστομίσει ούτε ένα όχι στους χορηγούς της και ούτε πρόκειται να πει γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι έστω κι έναν να δυσαρεστήσει ο χάρτινος πύργος θα καταρρεύσει σαν ντόμινο... 

Περιμένω πώς και πώς την ημέρα που κάποιος ολιγάρχης δεν θα έχει πάρει το 100% αυτών που θέλει από τη μαριονέτα τού Μαξίμου και θα αρχίσει να της βγάζει τα άπλυτα στη φορά. Θα γελάσει, αλλά και θα κλάψει μαζί για τη δημοκρατία μας και το παρδαλό κατσίκι...