Όταν βλέπεις μόνο την Ελεφάντη κι όχι και τον ελέφαντα στο δωμάτιο...

 

Οι γυναίκες- όχι μόνο στην Ελλάδα- ακόμα παλεύουν για να βρίσκονται στο ίδιο σημείο εκκίνησης με τους άνδρες όταν αξιολογούνται κι ακόμα πέφτουν θύματα διακρίσεων που δεν βασίζονται στην αξία αλλά στο φύλο τους. Υπό αυτή την έννοια το ελληνικό "me too" αποτέλεσε δύναμη χειραφέτησης κι έχει φέρει αποτελέσματα, αν υποθέσουμε πως δίχως αυτό πολύ δύσκολα ένας δημοφιλής ηθοποιός όπως ο Π. Φιλιππίδης θα είχε καταλήξει στη φυλακή. Πολλά, πάντως, πρέπει να γίνουν ακόμα ώστε μια γυναίκα να μην χρειάζεται να στηρίζεται στην ισχύ ενός κοινωνικού φαινομένου προκειμένου να διεκδικεί και να κερδίζει όσα της αξίζουν...

Δεν θα βάλω μέτρο στην ευθιξία οποιουδήποτε, ο καθένας μπορεί να αισθάνεται θιγμένος για το οτιδήποτε. Ούτε γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον πολιτικό ορθολογισμό, την κορεκτίλα που συχνά δεν διαφέρει σε πολλά από το φασισμό. Το κάνω για να στηλιτεύσω τους επαγγελματίες εύθικτους, εκείνους δηλαδή που δεν θίγονται πραγματικά από μια δήλωση ή ενέργεια αλλά την εργαλειοποιούν προκειμένου να πετροβολούν τους αντιπάλους τους, πολιτικούς και μη...

Η Άννα Ελεφάντη δεν έκανε τίποτα παραπάνω από ένα δηκτικό σχόλιο για το ότι η ΕΡΤ αμέλησε να δείξει σε απευθείας σύνδεση τις προσπάθειες του Λευτέρη Πετρούνια και του Παναγιώτη Γκιώνη, αλλά όχι και της Μαρίας Σάκκαρη. Να συμφωνήσω πως δεν χρειαζόταν να την αποκαλέσει γκόμενα του γιου του πρωθυπουργού, αλλά από πού κι ως πού πρόκειται για παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή κάποιου όταν αυτός ο κάποιος έχει προλάβει να την κάνει ο ίδιος φέιγ βολάν και να καταστήσει τον εαυτό του δημόσιο πρόσωπο;... 

Όταν χρησιμοποιείς την προσωπική σου σχέση για να αβαντάρεις τον μπαμπά σου πρέπει να είσαι έτοιμος και να δεχθείς τη σχετική κριτική. Στην Ελλάδα, άλλωστε, η βασιλεία καταργήθηκε το 1974, συνεπώς βασιλιάδες, βασίλισσες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες μπορούν να είναι κάποιοι και κάποιες μόνο στη φαντασία τους...