Αυτό δεν σημαίνει πως θα έπρεπε να εκλέγαμε ΠτΔ και τον Αδ. Γεωργιάδη ή τον Π. Πολάκη, αλλά από τον πρώτο άνδρα ή γυναίκα τής χώρας αναμένω περισσότερες αρετές από μια ψευδαίσθηση εθνικής ενότητας. Περιμένω, κυρίως, θάρρος να υπερασπίζεται τον ορθό λόγο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη σε αυτήν τη χώρα...
Η Κ. Σακελλαροπούλου αποδεικνύεται ότι δεν διαθέτει αυτά τα προτερήματα. Ανεξαρτήτως αν πίσω από τη μη βράβευση του διασώστη προσφύγων και μεταναστών Ιάσονα Αποστολόπουλου κρύβονται το ΥΠΕΞ και οι ουκ ολίγοι ακραίοι τής ΝΔ, η ΠτΔ ούτε τώρα ύψωσε το ανάστημα της στοιχειώδους ανθρωπιάς. Τι καλύτερο να περιμέναμε, όμως, από εκείνη που φωτογραφήθηκε με καμάρι μπροστά από το τείχος τού Έβρου; Όπως κι αν έχει, με τα καμώματά της μας κάνει να νοσταλγούμε ακόμα και τον Π. Παυλόπουλο, ο οποίος σε σύγκριση μαζί της μοιάζει με παράδειγμα θεσμικού θάρρους...
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα υποκριτικά συγχαρίκια στον Γιάννη Αντετοκούνμπο και η ελληνική πολιτεία επανήλθε στην πολιτική των σκληρών συνόρων που έχει ως τίμημα κι ανθρώπινες ζωές. Οι Ευρωπαίοι το έχουν τούμπανο- όπως φαίνεται κι από σχετικές εκθέσεις τους- κι εμείς κρυφό καμάρι για τα push backs στο Αιγαίο, τα οποία παραβιάζουν ευθέως το διεθνές δίκαιο. Το ίδιο διεθνές δίκαιο, υπενθυμίζω, που έχουμε κάνει, κι ορθώς, σημαία μας σε σχέση με την Τουρκία. Όσους φράχτες, όμως, και να στήσουμε, όσες επαναπροωθήσεις και να κάνουμε ένα είναι βέβαιο, η υποκρισία μας δεν γνωρίζει σύνορα...
\
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου