Παράγουν ένα σκάνδαλο την ημέρα και μετά τσιρίζουν που τους λένε απατεώνες...

Το να εξαγριώνει ένας υπουργός τους ανθρώπους των τομέων που διαχειρίζεται δεν σημαίνει απαραιτήτως πως αυτός ο υπουργός είναι κακός. Μπορεί και να είναι ένας σημαντικός μεταρρυθμιστής που τα βάζει με παγιωμένα συμφέροντα κι αυτά κάνουν ό,τι μπορούν για να τον φάνε. Ποιος, όμως, πιστεύει ότι υπουργοί όπως η Ν. Κεραμέως ή η Λ. Μενδώνη, που διεκδικούν το χαρακτηρισμό των χειρότερων σε μια ούτως ή άλλως κακή κυβέρνηση, έχουν συγκεντρώσει αδίκως τη μήνη των ανθρώπων τής εκπαίδευσης και του πολιτισμού, αλλά κι όλων όσοι δεν προσκυνάμε τον υπερσυντηρητισμό, ιδίως όταν συνδυάζεται με λαμογιά;...

Θα έπρεπε, αλήθεια, να το λέει ο νόμος πως μια εταιρεία υπουργού δεν μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με το Δημόσιο για να θεωρηθεί κάτι τέτοιο αδιανόητο ακόμα κι ως σκέψη; Ακόμα κι αν η Ελληνική Αγωγή του Αδ. Γεωργιάδη ήταν ένας συνδυασμός των καλύτερων ακαδημαϊκών πρακτικών κι όχι η επιστημονικοφανής ενδυμασία ψεκασμένων θεωριών θα όφειλε πρώτα να έχει ιδιωτεύσει ο υπουργός Αναπτύξεως πριν τολμήσει καν να διεκδικήσει συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας. Αυτοί, όμως, που μας κυβερνούν παράγουν κατά μέσο όρο ένα σκάνδαλο την ημέρα και μετά τσιρίζουν γιατί τους λένε απατεώνες...

Τα είπε όλα, άλλωστε, σε λιγότερο από ένα λεπτό ο δήμαρχος Σπάρτης και υφυπουργός το 2007, Π. Δούκας, για το πώς κέρδισε η ΝΔ τις εκλογές τού 2007, μετά τη φονική πυρκαγιά στην Ηλεία: μοιράζοντας λεφτά σε μαύρες σακούλες. Κι ο εξαναγκασθείς σε παραίτηση Σπ. Λιβανός χασκογελούσε και μιλούσε για εποποιΐα. 

Τα ίδια δεν έκαναν, άλλωστε, κι αυτές τις ημέρες με τα διχίλιαρα για την Αττική Οδό και τα χιλιάρικα για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ; Πρόκειται για τους ίδιους, εξάλλου, που θρηνούσαν υποκριτικά για το Μάτι- αν κυβερνούσαν το 2018 θα πήγαιναν με σακούλες κι εκεί μάλλον για να εξαγοράσουν ψήφους- και τώρα ούτε νοσοκομείο κάνουν για τους κατοίκους, παρά μόνο μπαράκια και λοιπά κέντρα διασκέδασης με τη χορηγία τού κυπριακού κράτους...