Ούτε αντιαμερικανός ούτε πιο φιλοαμερικανός κι από τους Αμερικανούς ο εκάστοτε πρωθυπουργός...

Ο εκάστοτε πρωθυπουργός δεν έχει το θεσμικό περιθώριο να είναι αντιαμερικανός, παρά μόνο αν η πολιτική μας ηγεσία πάρει απόφαση αποχώρησης της χώρας από δυτικές δομές. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός τής χώρας, ωστόσο, δεν έχει και το θεσμικό περιθώριο να εμφανίζεται πιο φιλοαμερικανός κι από τους Αμερικανούς, ιδίως αν το κάνει προσβλέποντας σε βοήθειά τους κατά την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που βρίσκεται μπροστά μας. Και ιδίως αν αυτό γίνεται σε αντιστάθμισμα της εύλογης στοχοποίησής του από τους Ευρωπαίους για ζητήματα που αφορούν παραβιάσεις τού κράτους δικαίου...

Η Ελλάδα έχει καθήκον να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, να δεχθεί πρόσφυγες και να τη βοηθήσει να ενταχθεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αν το επιθυμεί. Η αποστολή, όμως, πολεμικού υλικού, πολλώ δε μάλλον στρατού σε κάποια επόμενη φάση ίσως, είναι εθνικώς επικίνδυνη με δεδομένο κι ότι έχουμε ομογενείς που ζουν στην Ουκρανία και οι οποίοι έχουν ήδη θρηνήσει θύματα. Η δουλικότητα στην Ουάσιγκτον θυμίζει άλλες εποχές οι οποίες είχαν και τραγική κατάληξη. Κι αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε και τους Κύπριους αδελφούς μας...

Όπως κι αν έχει, ο κόσμος μας δεν θα είναι ίδιος μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κι ούτε προς το χειρότερο αν όλες οι πλευρές διδαχθούν από τα λάθη τους. Σε αυτόν το νέο κόσμο οφείλει και η Ελλάδα να διεκδικήσει την θέση της, χωρίς μικρομεγαλισμούς αλλά και δίχως δουλοπρέπεια. Δυστυχώς, όμως, έχει για πρωθυπουργό της κάποιον που μόνο με αυτόν τον τρόπο ξέρει να συμπεριφέρεται απέναντι στους ισχυρούς, διεθνείς κι εγχώριους. Κι αυτό πρέπει να διορθωθεί άμεσα...