Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δεν πρόκειται να ξαναχάσει εκλογές για το τι έγινε το 2015, όσο κι αν η ΝΔ και τα συστημικά μέσα τον αντιπολιτεύονται και σήμερα με αυτό το επιχείρημα. Αν ο Τσίπρας, άλλωστε, δεν έσκισε τα μνημόνια με τη μία, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρεοκόπησαν τη χώρα οπότε μια τέτοια σύγκριση μόνο κακό τούς κάνει...
Οι επόμενες εκλογές θα κριθούν, πλην κάποιου έκτακτου γεγονότος που καθόλου φυσικά δεν αποκλείεται, κυρίως από το κατά πόσο η κυβέρνηση θα έχει κατορθώσει να ενισχύσει το εισόδημα του μέσου Έλληνα. Δεν τρέφω, άλλωστε, αυταπάτες πως ο μέσος Έλληνας στον καπιταλιστικό κόσμο θα καταδικάσει την κυβέρνηση γιατί μας έχει φέρει πολύ πίσω σε θεσμικά ζητήματα, όπως η ανεξαρτησία τής δικαιοσύνης και των ΜΜΕ, ή επειδή έχει στήσει ένα παρακρατικό παραμάγαζο για να διαιωνίσει την εξουσία της. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε πολίτες κι όχι πελάτες, όπως δυστυχώς συμβαίνει στη χώρα τής αναξιοκρατίας και του εθισμού στη διαφθορά...
Και, βεβαίως, στις εκλογές οι ίσες αποστάσεις έχουν τόση αξία όση η διπλωματία για το ελάφι που το κυνηγά το λιοντάρι. Ιδίως όταν το εκλογικό σύστημα είναι η απλή αναλογική τα ήξεις αφήξεις μπορεί να σου δίνουν μια δυναμική όταν δεν έχουν τεθεί ακόμα τα εκλογικά διλήμματα, στην προεκλογική περίοδο ωστόσο αποτελούν συνταγή αποτυχίας. Για όλα αυτά ο Ν. Ανδρουλάκης οφείλει να εξηγήσει και να εξηγηθεί, πρώτα εντός τού κόμματός του: προοδευτική κυβέρνηση ή εξαπτέρυγο του Κ. Μητσοτάκη; Τα υπόλοιπα είναι εντελώς άνευ σημασίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου