Το κρέας ψάρι, ο κομπλεξισμός αυτοπεποίθηση...

Η βασική κατηγορία τής εσωκομματικής αντιπολίτευσης προς τον Αλέξη Τσίπρα είναι πως στρέφει το κόμμα προς τα δεξιά. Κι όμως, ο βασικός κατήγορος του προέδρου του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, υπερηφανεύεται για την αστική του αυτοπεποίθηση ως απόφοιτου της Οξφόρδης, κατηγορώντας τον αρχηγό του στην ουσία για "κομπλεξισμό τού απόφοιτου του Πολυκλαδικού". Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός τού δεξιού ελιτισμού και κάθε λέξη από την παραποίηση της αριστείας από τον Κ. Μητσοτάκη, τότε τι άλλο είναι;...

Κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ- στελέχη και μέλη- έχουν βάλει σκοπό τους να μην ξανακυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας, αποδεικνύοντας μάλλον το δικό τους κομπλεξισμό κι όχι του προέδρου τους. Ορισμένοι άλλοι, βεβαίως, έχουν επιστρέψει στις ημέρες τής προσωπολατρίας, οι οποίες τόσο έχουν παιδέψει την Αριστερά, ανάγοντας τον Τσίπρα σε κάτι ανάμεσα σε θεό και ημίθεο, Ο Τσίπρας προφανώς δεν είναι ούτε θεός ούτε ημίθεος, εξακολουθεί όμως να αποτελεί την ισχυρότερη ελπίδα τού λαού για απαλλαγή από το φαύλο, νεοφιλελεύθερο, νεοσυντηρητικό κι εν τέλει οπισθοδρομικό καθεστώς Μητσοτάκη...

Δεν πιστεύω σε συνέδρια ξεκαθαρίσματος προσωπικών λογαριασμών ούτε, όμως, και σε συνέδρια αποκλειστικώς θεωρητικών αναζητήσεων, ιδιαιτέρως όταν ο πολιτικός αντίπαλος αποτελεί μεγάλο κίνδυνο έστω γι' αυτή την κολοβή κοινοβουλευτική δημοκρατία. Όπως κι αν έχει, οι αποφάσεις τού συνεδρίου τού ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν την επόμενη ημέρα να γίνουν σεβαστές από όλους. Στον προσυνεδριακό διάλογο κατατίθενται όλες οι απόψεις και κρίνονται από τους συνέδρους. Όποιος, ωστόσο, εξακολουθεί την υπονομευτική κριτική μετά από αυτό δεν συμβάλλει στην εσωκομματική δημοκρατία παρά μόνο στη δεξιά προβοκάτσια. Η πιο έντιμη επιλογή του θα ήταν η αποχώρηση...