Ναι, καρυδότσουφλο, αλλά είναι το μόνο που έχουμε...

Είναι τόσο πιθανό η Ρωσία να επιτεθεί στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στη Ρώμη ή στην Αθήνα όσο κι ο Κ. Μητσοτάκης να δωρίσει μέρος, έστω, της περιουσίας του σε αυτούς που φτωχοποίησε τα τελευταία έξι χρόνια. Δεν νομίζω, έτσι κι αλλιώς, πως ο Βλ. Πούτιν θεωρούσε μέχρι πρότινος τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ιταλία ή την Ελλάδα γεωστρατηγική απειλή για τα συμφέροντα της χώρας του. 

Ούτε τώρα τις θεωρεί στην πραγματικότητα κι ο τρόπος που οι ευρωπαίοι ηγέτες προσκύνησαν τον Ντ. Τραμπ δεν νομίζω πως τον τρόμαξε. Τότε γιατί η Ευρώπη εξοπλίζεται σαν να μην υπάρχει αύριο; Ρωτήστε αυτούς που θα θησαυρίσουν από τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα κι αν δεν τους ξέρετε, ζητήστε από το Μαξίμου να σας τους κατονομάσει...

Το σαθρό ευρωπαϊκό οικοδόμημα είχε κρυφτεί τις προηγούμενες δεκαετίες πίσω από τους πιο χαρισματικούς του ηγέτες από τους σημερινούς, την πολεμική κάλυψη των ΗΠΑ και το ότι κοιμώμενοι γίγαντες όπως η Κίνα και η Ινδία δεν είχαν ή δεν μπορούσαν να δείξουν επεκτατικές διαθέσεις, τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα. Γι' αυτό και το να πιστεύουμε ότι αν καγκελάριος της Γερμανίας ήταν ο Χ. Κολ κι όχι ο Φρ. Μερτς ή πρόεδρος της Γαλλίας ο Φρ. Μιτεράν κι όχι ο Εμ. Μακρόν η Ευρώπη σήμερα θα έπαιζε μπαλίτσα στο ουκρανικό αποτελεί μάλλον μια επιφανειακή προσέγγιση. Το πρόβλημα είναι δομικό και δευτερευόντως ζήτημα προσώπων...

Πρέπει, συνεπώς, να αποχωρήσουμε από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όπως προτείνει το ΚΚΕ όταν δεν είναι πολύ πιθανό αυτό να συμβεί, όπως το 2015; Όχι, είναι προτιμότερο να κρεμιέσαι από ένα καρυδότσουφλο στη μέση τού ωκεανού από το να θαλασσοπνίγεσαι χωρίς τίποτα και κανέναν δίπλα σου. Από την άλλη, βεβαίως, με το καρυδότσουφλο δεν πρόκειται να πας μακριά. Είτε, λοιπόν, θα κάνεις ό,τι μπορείς για να επιβιώσεις και στη συνέχεια να σταθείς αυτόνομα στα δικά σου πόδια με την κοινωνία όρθια κι όχι τις πολεμικές βιομηχανίες είτε θα παραμένεις εσαεί ικέτης τού πρώτου πλοίου που θα περάσει με αμερικανική, ρωσική ή κινεζική σημαία να κυματίζει στην πλώρη του...

 

 

Βάζουμε τον πήχη στους Σπαρτιάτες για να περνάμε εύκολα από πάνω...

Αν αποκλειστούν οι Σπαρτιάτες στην Ελλάδα, το AfD στη Γερμανία ή η Μ. Λε Πεν στη Γαλλία θα διασωθεί η δημοκρατία στην ευρωπαϊκή ήπειρο; Κι αν ακόμα διασωθεί, αυτό θέλουμε από τη δημοκρατία; Απλώς να διασώζεται κι όχι να εξελίσσεται, να είναι ανάπηρη και καχεκτική κι όχι πραγματική, να εξυπηρετεί κατά βάση τις ελίτ κι όχι την πλειονότητα;...

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ολοφάνερο ότι έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό της κύκλο. Ναι, να την θάψουμε με τις τιμές που της αξίζει αφού αντικατέστησε την ελέω θεού μοναρχία και φεουδαρχία αλλά εν έτει 2025 είναι κι αυτή πλέον ξεπερασμένη. Όταν στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη αυτοί που ψηφίζουν είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που δεν ψηφίζουν κι ανάμεσα σε εκείνους που κάνουν τον κόπο να πάνε μέχρι την κάλπη αρκετοί ή οι περισσότεροι επιλέγουν ηγέτες τύπου Τραμπ δεν χρειάζονται άλλες αποδείξεις για το παρωχημένο τής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Κατανοώ ότι είναι θολό αυτό που θα την αντικαταστήσει, όπως και το φόβο πως θα είναι κάτι χειρότερο, αλλά ως πότε οι χαμηλές προσδοκίες θα ορίζουν την ποιότητα της ζωής μας;...

Η λαϊκή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων είναι το μοναδικό ισχυρό ανάχωμα στον αυταρχισμό και στο σκοταδισμό. Μόνο αν οι πολίτες αισθανθούν πως έχουν λόγο σε όσα αποφασίζονται για τη ζωή τους μόνο τότε θα σταματήσουν να θεωρούν άσκοπη τη συμμετοχή τους στις δημοκρατικές διαδικασίες...

Η συμμετοχή, ωστόσο, απαιτεί παιδεία και γνώση, οι οποίες επίσης οφείλουν να κοινωνικοποιηθούν και να μην είναι διαχειρίσιμες αποκλειστικώς από τους ολιγάρχες. Διαφορετικά θα έχουμε μετατρέψει και την άμεση δημοκρατία σε πλυντήριο της οικονομικής εξουσίας... 

Δεν αρκεί να είσαι νέος, οφείλεις να είσαι και παρών οποτεδήποτε...

Η χώρα οδεύει σε νέες μνημονιακές συνθήκες. Το λένε οι αριθμοί σε κρίσιμους δείκτες- δημοσιονομικούς και της πραγματικής οικονομίας- το υποδεικνύει και η χαοτική διεθνής κατάσταση. Οι ατμομηχανές τής Ευρώπης- Γερμανία και Γαλλία- διέρχονται οικονομική και πολιτική κρίση διαρκείας, ενώ οι πόλεμοι αντί να μειώνονται αυξάνονται. Φυσικά μεγάλη είναι και η ευθύνη τής κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία σπατάλησε πεντέμισι χρόνια και πολλά εκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσει τους λίγους και να φτωχοποιήσει τους πολλούς... 

Οι Έλληνες φορολογούμενοι συνεχίζουμε να παράγουμε ματωμένα πλεονάσματα, τα οποία η κυβέρνηση καλοδέχεται προκειμένου να ενδυναμώνει τους χορηγούς της και να έχει χρήματα να μοιράσει για φιλοδωρήματα όταν φτάσει η ώρα των εκλογών. Την ίδια στιγμή οικοδομεί ένα εναλλακτικό σχέδιο κυβερνησιμότητας, με πρωταγωνιστή και πάλι τον Κ. Μητσοτάκη και σε δεύτερους ρόλους τον Ν. Ανδρουλάκη, τον Σ. Φάμελλο, τον Αλ. Χαρίτση ή και τον Αλ. Τσίπρα. Όλοι αυτοί, άλλωστε, συναγωνίζονται για το ποιος είναι ο πιο θεσμικός και με αυτό εννοούν ο λιγότερο επικίνδυνος για την ολιγαρχία...

Με λίγα λόγια, στήνεται ένα σκηνικό διαιώνισης ενός συστήματος εξουσίας το οποίο στην καλύτερη περίπτωση θα συντηρήσει τις κοινωνικές ανισότητες και στη χειρότερη θα τις γιγαντώσει. Υπάρχουν εναλλακτικές; Μπορεί ναι, μπορεί κι όχι.

Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δεν θα συγκροτηθούν εξ αποστάσεως ούτε με την αντιγραφή αποτυχημένων πρακτικών. Το νέο οφείλει να είναι νέο και στη συμπεριφορά και, κυρίως, να είναι ενεργό οποτεδήποτε, ιδίως σε ένα φρέσκο ξεκίνημα που χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά για να στεριώσει...

Οι ηττημένοι έχουν ήδη κερδίσει...

Δεν έχει πλέον μεγάλη σημασία αν ο Στέφανος Κασσελάκης αποφασίσει να οδηγήσει το ΣΥΡΙΖΑ σε νέες εκλογές ή συρθεί σε αυτές μετά από πρόταση μομφής. Η εσωκομματική αντιπολίτευση έχει ήδη πετύχει το στόχο της, που δεν είναι φυσικά να κερδίσει στις κάλπες αλλά να ρευστοποιήσει το κόμμα προκειμένου να βρει ζεστασιά στο ΠΑΣΟΚ, στους αποστάτες ή σε ένα νέο προοδευτικό φορέα που δεν θα υπάρξει ποτέ. Ήδη, άλλωστε, οι περισσότεροι που δεν παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα της Κουμουνδούρου, κάνοντας ένα δώρο υγείας στους εαυτούς τους, έχουν χρεώσει το τσίρκο σε όλους και πρωτίστως στον αρχηγό. Ανεξαρτήτως αν αυτό είναι άδικο για τον Κασσελάκη...

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει αρκετά λάθη στο λιγότερο από ένα χρόνο που βρίσκεται σε αυτήν τη θέση και στην πολιτική. Κανένα, ωστόσο, από αυτά δεν δικαιολογεί διάσπαση ή μια κριτική που φυσικά δεν είναι ούτε καλοπροαίρετη ούτε εποικοδομητική αλλά διαλυτική για το όλο οικοδόμημα και προβάλλει προσωπικό μίσος σε βάρος του. Αλίμονο αν μισή ομιλία στο ΣΕΒ, μια δήλωση περί "ιερής συμμαχίας" για το ΝΑΤΟ από το οποίο άλλωστε δεν θέλει να φύγουμε ο ΣΥΡΙΖΑ ή ένας πολυτελής γάμος αποτελούσαν λόγους διάλυσης ενός κόμματος. Απλούστατα δεν θα υπήρχαν κόμματα σε μία τέτοια περίπτωση...

Ο Κασσελάκης θα στενοχωρηθεί, αλλά έχει χρήματα και θα μπορέσει να κάνει μια άνετη ζωή αν καθαιρεθεί. Το μεγάλο "γαμώτο", ωστόσο, είναι για τις δεκάδες χιλιάδες οι οποίες στήθηκαν πέρυσι τέτοιο καιρό στις ουρές για ένα κόμμα που ήταν και ηλεκτρονικά αναλφάβητο για να ψηφίσουν επιτέλους έναν νέο άνθρωπο που δεν προερχόταν από τον κομματικό σωλήνα, που είχε εργαστεί στον πραγματικό κόσμο, που μπορεί να μην μιλούσε πολιτικά και σε καλά ελληνικά αλλά ανθρώπινα και με ενσυναίσθηση. 

Όλοι αυτοί οι προοδευτικοί πολίτες και πολλοί άλλοι που έβλεπαν με συμπάθεια αυτό το φρέσκο αέρα σε ένα βρόμικο τοπίο εδώ κι αρκετό καιρό ατενίζουν το μέλλον με μεγάλη απαισιοδοξία. Όχι γιατί ο Κασσελάκης είναι ο εκλεκτός τού θεού που θα μας σώσει από το πιο φαύλο καθεστώς τής μεταπολίτευσης, αλλά γιατί αισθάνονται πια με μια σχετική σιγουριά ότι η πολιτική είναι ένα κλειστό επάγγελμα γόνων ή κομματόσκυλων που αποφασίζουν για τις ζωές μας χωρίς να ξέρουν τίποτα γι' αυτές. Και να ύστερα τα κροκοδείλια δάκρυα βροχή γιατί οι ναζί επέστρεψαν και στη Γερμανία...  

 

 

Χορηγοί του Μητσοτάκη είναι εκείνοι για τους οποίους δεν είναι ο βασικός αντίπαλος...

Χρωστάει το κόμμα σου μισό δισ. ευρώ το οποίο δεν ξέρουμε πώς αποπληρώνεται, όπως και το προσωπικό σου δάνειο. Την ίδια ώρα η διαφημιστική σου καμπάνια στοιχίζει το υπερδιπλάσιο από όλων των υπόλοιπων κομμάτων, ακριβότερη κι από τα κόμματα στη Γερμανία. Παραλλήλως, κανείς δεν ξέρει πώς με ένα μισθό βουλευτή, υπουργού και πρωθυπουργού καταφέρνεις να αβγατίζεις την περιουσία σου, να αγοράζεις πανάκριβα ακίνητα και να είσαι ζάπλουτος...

Κι όμως, ο περί ου ο λόγος Κ. Μητσοτάκης δείχνει με το δάχτυλο τον πολιτικό αντίπαλό του για αδιαφάνεια. Αν όλα αυτά δεν είναι ο ορισμός τής αλαζονείας και της θρασύτητας τότε δεν ξέρω τι μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να δώσουμε ένα ηχηρό χαστούκι την Κυριακή στην αλαζονεία τού 41% μας περιμένει μια τριετία- κόλαση στα χέρια ενός ανέμελου όσο και φαύλου πρωθυπουργού...

Καλύτερος χορηγός τού Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι αυτός που το καθεστώς έχει στοχοποιήσει ως αντίπαλό του κι επιχειρεί με ψέματα και προβοκάτσιες να αποδυναμώσει. Χορηγοί είναι οι εκβιαζόμενοι, οι διασπαστές, οι ακροδεξιοί, οι σταλινικοί, οι ανερμάτιστοι που πολεμούν τον στοχοποιημένο... 

Όλοι αυτοί μπορούν φυσικά να συνασπιστούν την επόμενη ημέρα. Να ξέρουν, όμως, ότι η πολιτική δεν είναι αριθμητική. Ένα κι ένα κι ένα δεν κάνουν απαραιτήτως τρία. Μπορεί να κάνουν και μηδέν όταν δεν συγκινούν παρά μόνο κομματικούς σωλήνες. Γι' αυτό και συζήτηση την επόμενη ημέρα για το μέλλον τής ευρύτερης Αριστεράς δεν θα έχει κανένα νόημα χωρίς τον Στέφανο Κασσελάκη... 

  

 
 

Η Νύχτα των Κρυστάλλων σαν Ημέρα της Μαρμότας...

Φασίστες, μισαλλόδοξοι, ρατσιστές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν εξαιτίας και της περιθωριοποίησης του ορθού λόγου. Όχι γιατί είναι κάποιος φυσικός νόμος που επιβάλλει την παρουσία τους, αλλά γιατί οι ταξικές ανισότητες διευρύνονται, μαζί με το σκόπιμο έλλειμμα κατανόησης για το πού αυτές οφείλονται. Όταν πιστεύεις, για παράδειγμα, ότι είναι δικαιολογημένο ο εφοπλιστής να μην πληρώνει φόρους και σου φταίει για την κακομοιριά σου ο αλλοδαπός εργάτης γης το πιστεύεις γιατί αυτό έχεις διδαχθεί κι αυτό σου είναι πιο εύκολο να καταπιείς αμάσητο...

Προχθές ήταν ο Έβρος, χθες η Λεμεσός, σήμερα κι αύριο κάπου αλλού όσο εκείνοι που δηλώνουν πολέμιοι του μίσους και των διακρίσεων αναζητούν δικαιολογίες για τα ορφανά τού Χίτλερ. Η Ελλάδα και η Κύπρος του 2023 δεν έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη Γερμανία τής Δημοκρατίας τής Βαϊμάρης. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως δεν θα ξυπνήσουμε μια ημέρα και δεν θα αναρωτιόμαστε στον καθρέφτη μας για το πώς ήταν δυνατό να επιτρέψουμε την αναβίωση της Νύχτας των Κρυστάλλων ξανά και ξανά...

Το χέρι που χτυπά τον αδύναμο είναι ο φυσικός αυτουργός τού ηθικού μας ξεπεσμού. Το χέρι, ωστόσο, που δεν εμποδίζει τη βιαιοπραγία ή και φτάνει μέχρι του σημείου να τη δικαιολογεί δεν είναι αθώο, αλλά συνεργός στο έγκλημα. Οι Σπαρτιάτες θα ξεκατινιάζονταν στις φυλακές Κορυδαλλού αν δεν τους είχαμε στείλει στη Βουλή κι όχι στις τηλεοπτικές μας οθόνες. Κι όμως, ακόμα και η Αριστερά πιστεύει ότι θα γλιτώσει από τους κασιδιάρηδες αν τους απαγορεύσει να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι. Για ρωτήστε και τον Ηρακλή πόσα κεφάλια έχει η Λερναία Ύδρα...  

 

 
 

Δεν θα τον κρίνει η Ιστορία, τον έχει ήδη κρίνει και δεν τον έχει ξεπλύνει...

"Θα τον κρίνει η Ιστορία", λένε και ξαναλένε για τον Γλύξμπουργκ οι φιλοβασιλικοί κι όσοι τους παριστάνουν για να μαζέψουν ψηφαλάκια. Να τους υπενθυμίσω, κατ' αρχάς, ότι τον έκρινε ο ελληνικός λαός το 1974 και τον έστειλε από εκεί που ήρθε. Από τότε, ωστόσο, έχουν περάσει πάνω από 48 έτη, χρονικό διάστημα ικανό για να τον έχει ήδη κρίνει η Ιστορία και το συμπέρασμα για τον μακαρίτη δεν είναι και το καλύτερο...

Γι' αυτό και συνιστά όνειδος στην κηδεία ενός ανθρώπου που επιχείρησε δύο φορές να καταλύσει το πολίτευμα να παρίστανται υπουργοί και βουλευτές τού κυβερνώντος κόμματος. Το ότι υπήρξε αρχηγός τού κράτους μόνο ως φτηνή δικαιολογία ακούγεται γιατί κι ο Χίτλερ διετέλεσε κάτι τέτοιο, αλλά κανείς στη Γερμανία δεν έχει σκεφτεί από το 1945 και μετά να τον τιμήσει. Όποιος, εξάλλου, κλείνει ταυτοχρόνως το μάτι και στο κέντρο και στα άκρα, όπως έκανε τις τελευταίες ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης, τυφλωμένος από το πάθος του για εξουσία δεν βλέπει μπροστά του και τον πολιτικό γκρεμό που ανοίγεται για τον ίδιο...

Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους δύο με τρεις χιλιάδες περισσότερο ή λιγότερο γραφικούς, περισσότερο ή λιγότερο πελοποννήσιους που πήγαν στη μητρόπολη. Ούτε από τα ΜΜΕ που μυρίστηκαν θέαμα κι έσπευσαν να το οικειοποιηθούν για εμπορικούς λόγους. 

Δεν κινδυνεύει ακόμα κι από τους πονηρούς πολιτευτές που σιγόνταραν μια θλιβερή μειοψηφία στο βασιλικό της παραλήρημα. Δεν κινδυνεύει από κανέναν τους μεμονωμένα, αλλά από όλους αυτούς μαζί και γενικότερα από όλους εκείνους που έχουν κάνει την επικοινωνία τους σημαία και την ουσία παρελκόμενο... 

 

 

Βγάλτε το Κατάρ από το χάρτη και μας μένει ένας αγγελικά πλασμένος κόσμος...

Αν εξαφανιζόταν το Κατάρ από το χάρτη, θα εξαφανιζόταν και η διαφθορά από τον πλανήτη; Οι περισσότεροι, εξάλλου, γνωρίζουμε περιπτώσεις συμπολιτών μας, κυρίως επιστημόνων, οι οποίοι μετακομίζουν σε αραβικές χώρες με πετροδόλαρα όπου τα λεφτά που βγάζουν εκεί είναι πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή, που υποτίθεται πως σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα. Εργασιακό δικαίωμα, άλλωστε, δεν είναι μόνο να μην πεθαίνεις από ηλίαση, όπως οι ανειδίκευτοι εργάτες στο Κατάρ, αλλά και να αμείβεσαι και να εργάζεσαι με αξιοπρέπεια. Δεν ξέρω πολλούς στην Ελλάδα που να ισχυρίζονται πως αυτοί οι όροι καλύπτονται στη χώρα μας...

Το Κατάρ δεν είναι πιο διεφθαρμένο από τη Γερμανία, τη Ρωσία ή τις ΗΠΑ. Απλώς έχει περισσότερα φράγκα, γι' αυτό και πήρε, για παράδειγμα, τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εκτός αν θέλετε να πιστέψω ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δεν έδωσαν τα δικά τους δωράκια στη ΦΙΦΑ, που εκ του αποτελέσματος μάλλον ήταν φτωχότερα. Θα πίστευα, επομένως, περισσότερο την προσπάθεια της ΕΕ για κάθαρση αν ασχολιόταν με τη διαφθορά τού συνόλου των λομπιστών στις Βρυξέλλες, ανεξαρτήτως αν είναι λευκοί ή σκούροι ή μιλούν αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά ή αραβικά...

Η διαφθορά είναι σχεδόν αναπόφευκτη όπου υπάρχει εξουσία κι όπου θεός είναι το χρήμα και το κέρδος. Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία στην Ελλάδα είναι ο μιθριδατισμός μας, η ηθική μας αναισθησία απέναντι στην κατάχρηση εξουσίας, ο ωχαδερφισμός τού "όλοι ίδιοι είναι". Σε αυτήν την παθητικότητά μας, άλλωστε, βασίζεται ο Κ. Μητσοτάκης για να τη βγάλει καθαρή. Θα το επιτρέψουμε να μας θεωρεί πρόβατα;...

 

Μείναμε Ευρώπη για να παραμείνουμε Αφρική...

Το 2015 υποτίθεται πως ο μεγάλος καημός εκείνων που ενώ παιζόταν το Ελλάδα- Γερμανία υποστήριζαν τη Γερμανία ήταν να μείνουμε στην Ευρώπη. Λες κι ο Αλέξης Τσίπρας, όπως αποδείχθηκε άλλωστε, ήθελε να φύγουμε κι όχι να πετύχει η χώρα μια καλύτερη συμφωνία από αυτές που έφεραν εκείνοι που τη χρεοκόπησαν. Και τώρα που μείναμε Ευρώπη και βγήκαμε από τα μνημόνια χάρη στο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι μπορούν για να την εξαπατούν και να τη λοιδορούν, είτε πρόκειται για τις υποκλοπές είτε για τα push backs είτε είτε είτε...

Μέχρι και τη Europol θέλει να επιστρατεύσει η Ευρωβουλή μήπως και διαλευκανθεί το σκάνδαλο των υποκλοπών για το οποίο η κυβέρνηση έστησε μια εξεταστική- παρωδία και θέλει να ξεχαστεί όσο γίνεται νωρίτερα. Αν μείνει λίγο παραπάνω η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεχάστε και τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ. Υπό μία έννοια καλύτερα, γιατί αν τα διαχειριστούν αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα, τα ουκ ολίγα ακίνητα, κι όχι μόνο, Μητσοτάκη θα διπλασιαστούν μέσα σε ένα χρόνο...

Ο Κ. Μητσοτάκης κυβερνά σαν να μην υπάρχει αύριο γιατί ακριβώς ξέρει ότι για τον ίδιο δεν θα υπάρξει αύριο. Δεν πιστεύω ότι θα καταλήξει στη φυλακή για τις υποκλοπές, τις απευθείας αναθέσεις, το ξέπλυμα αρχαιοκάπηλων ή για ό,τι άλλο έκανε αυτά τα τρία χρόνια. 

Κι εκείνος, ωστόσο, καταλαβαίνει ότι την επομένη της εκλογικής του ήττας θα είναι πολιτικό παρελθόν. Γι' αυτό και νομοθετεί με την ταχύτητα κογιότ, γι' αυτό και δεν θα διστάσει να κάνει το οτιδήποτε. Το οτιδήποτε... 

 

Τρικυμία στα σταλινικά κρανία...

Η Ανανεωτική Αριστερά γίνεται κάποιες φορές οπορτουνιστική, υποκύπτοντας σε ψευδαισθήσεις είτε από αφέλεια είτε από σκοπιμότητα. Σε αντίθεση, όμως, με τη σταλινική Αριστερά δεν προσαρμόζει την πραγματικότητα στο δόγμα, αλλά τις ιδέες της στις εξελίξεις. Δεν εξηγεί, δηλαδή, την Ιστορία με τον ίδιο πάντοτε ανελαστικό τρόπο, αναζητώντας μια δικαίωση που δεν βρίσκει πάτημα στα γεγονότα και στη λογική...

Το ΚΚΕ ισχυρίζεται πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν μας προσφέρουν την ασφάλεια που μας υπόσχονται, όπως και οι διάφορες αμυντικές συμφωνίες που κάνουμε. Έχει δίκιο. Η Ουκρανία, όμως, ούτε μέλος τού ΝΑΤΟ είναι ούτε της ΕΕ κι ωστόσο δεν αισθάνεται ιδιαιτέρως ασφαλής αυτές τις ημέρες. Το ίδιο και η Κύπρος το 1974. Χωρίς, συνεπώς, να υπερπροβάλλουμε τα πλεονεκτήματα του να ανήκουμε σε διεθνείς συμμαχικούς μηχανισμούς δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στο ότι μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα είναι πολύ πιο ευάλωτη αν μείνει μόνη της. Το διαπιστώσαμε, άλλωστε, και κατά την περίοδο των μνημονίων...

Στον Περισσό, εξάλλου, προσπαθούν να μας πείσουν πως όχι μόνο οι λαοί τής Σοβιετικής Ένωσης, αλλά παντού στον πλανήτη ζούσαν ειρηνικά κι ευτυχισμένα μέχρι που διαλύθηκε ο μαρξισμός- λενινισμός κι από τότε η γη μας έχει μετατραπεί σε μια πυριτιδαποθήκη. Λες και η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν και η ίδια μια ιμπεριαλιστική δύναμη με σφαίρες επιρροής, με εισβολές- Ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Αφγανιστάν- και με πολέμους δι' αντιπροσώπων ("proxy wars"), όπως στην Κορέα, στο Βιετνάμ ή στην Αφρική. Δυστυχώς, σύντροφοι, ο ιμπεριαλισμός δεν ευδοκιμεί μόνο στον καπιταλισμό, αλλά ευδοκίμησε και στον ψευδοκομμουνισμό, που αμαύρωσε την έφοδο στον ουρανό...

 

Η εθνική ενότητα το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων...

Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος αποκαλούσε τους εβραίους στη ναζιστική Γερμανία ή τους εκτελεσθέντες των διώξεων του Στάλιν θύματα ενός εθνικού διχασμού; Μάλλον θα μιλούσατε για επικίνδυνο ιστορικό αναθεωρητισμό και ξέπλυμα αυταρχικών, το λιγότερο, καθεστώτων. Κι όμως, αυτό έκανε κι ο πρωθυπουργός από τον τόπο εξορίας τού Άη Στράτη όταν μίλησε για τις συνέπειες του εθνικού διχασμού κι όχι για την ανάπηρη μετεμφυλιακή δημοκρατία των μαζικών διώξεων, εκτοπίσεων κι εκτελέσεων Αριστερών...

Συνήθως είναι οι απατεώνες που επικαλούνται την εθνική ενότητα ώστε να ξεπλένουν τα αμαρτήματά τους χρησιμοποιώντας στην ουσία τη σημαία ως ξεσκονόπανο. Και είναι, επίσης, οι απατεώνες που χρησιμοποιούν τα πιο προφανή ψέματα, όπως πως τα PCR τεστ στην Ελλάδα είναι καλύτερα από αυτά της Κύπρου γι' αυτό είναι και πιο ακριβά, για να μασκαρεύουν τις μεγαλύτερες αλητείες. Με τέτοιου είδους ψέματα, άλλωστε, ένας τσαρλατάνος κυβέρνησε τις ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια αφήνοντας τις αγυρτείες του πολιτική παρακαταθήκη για τα αδωνικά ορφανά τού τραμπισμού...

Φυσικά και η εθνική ενότητα δεν είναι κακή ως ιδέα, αλίμονο. Εθνική ενότητα, ωστόσο, στο έγκλημα, όπως μας ζητούσαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και στα χρόνια των μνημονίων, είναι καταστροφική για την κοινωνική πλειοψηφία. Αν, επομένως, ο Κ. Μητσοτάκης επιθυμεί πράγματι την εθνική ενότητα ας συνταγογραφήσει, για παράδειγμα, τα μοριακά τεστ για όσους εμφανίζουν συμπτώματα ή έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα αντί να μας λένε βουλευτές του πως δεν έχουμε σχετική κουλτούρα. Αυτοί οι "αστοιχείωτοι", άλλωστε, είναι που τους έκαναν εξουσία και είναι οι ίδιοι που με λίγη αφύπνιση παραπάνω θα τους στείλουν εκεί που τους αξίζει, στον απόπατο της Ιστορίας... 

 

 

Όσο θα χάνει το κέντρο τόσο πιο ψεύτης κι ακροδεξιός θα γίνεται...

"Εδώ ξεκίνησαν ή ετοιμάζονται για λόκνταουν Αυστρία και Γερμανία, δεν θα έχει και η Ελλάδα"; Εύλογο το ερώτημα, αλλά μόνο για όσους πιστεύουν ότι αυτές οι τρεις χώρες έχουν τον ίδιο καιρό. Ενώ οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί έχουν χειμώνα από τον Αύγουστο, εμείς μέχρι προχθές φορούσαμε κοντομάνικα. Κανείς, εξάλλου, δεν μας έχει εξηγήσει για το πώς είναι δυνατό να έχουμε κάθε ημέρα σχεδόν τους ίδιους νεκρούς και κρούσματα με ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ακόμα κι εννιαπλάσιο μέγεθος από το δικό μας. Νομίζω, άλλωστε, πως μια απλή επίσκεψη σε οποιοδήποτε νοσοκομείο τής χώρας θα πείσει τον οποιονδήποτε για το πόσες ΜΕΘ πραγματικά υπάρχουν ή για το πόσοι γιατροί και νοσηλευτές έχουν προσληφθεί...

Τι κάνει ο Κ. Μητσοτάκης για να αποτρέψει τη συνέχιση της τραγωδίας; Συλλέγει ακροδεξιές ψήφους, χαϊδεύοντας ειδικά εκλογικά κοινά κι εξαιρώντας τα από μέτρα που καλώς ή κακώς έχει πάρει για άλλους, την ίδια ώρα που εκστομίζει τερατώδη ψέματα όπως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τη χώρα στα μνημόνια. Αν ανεμβολίαστοι γιατροί και νοσηλευτές θεωρούνται επικίνδυνοι και τους στερείται κι ο μισθός, δεν είναι εξίσου επικίνδυνοι οι εμβολιασμένοι γιατροί και νοσηλευτές, ιδίως όταν έχουν κάνει το εμβόλιο πριν μήνες, που κάνουν τη δουλειά τους χωρίς rapid τεστ ή οι ανεμβολίαστοι αστυνομικοί και παπάδες, όταν μάλιστα οι τελευταίοι συναναστρέφονται κυρίως πολίτες άνω των 65 χρόνων; Είναι, μόνο που είναι και ψηφαλάκια που ο πρωθυπουργός θα χρειάζεται όλο και περισσότερο όσο θα χάνει ψήφους από το μεσαίο χώρο...

Κι από τις πρόσφατες κοινοβουλευτικές ομιλίες Μητσοτάκη εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι όχι μόνο ο πρωθυπουργός είναι αρνητής τής πραγματικότητας, αλλά και πολύ στριμωγμένος. Γι' αυτό και υψώνει τους τόνους, αποζητά τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του και πολώνει το κλίμα για τις εκλογές που μέχρι πρότινος τις θεωρούσε περίπατο και τώρα διαπιστώνει ότι δεν του βγαίνουν τα κουκιά... 

Κι όσο η πραγματικότητα για την πανδημία ή την ακρίβεια θα απομακρύνονται από τη μητσοτάκειο ρητορική τόσο τα ψέματα θα είναι χονδροειδέστερα και η αντιμετώπιση των πολιτών σαν να είναι υπήκοοι του βασιλέως. Μόνο που ο βασιλιάς είναι πιο  γυμνός από ποτέ κι αυτό δύσκολα κρύβεται πια από τους μιντιακούς φερετζέδες... 

\

 
 

Δεν είναι όλοι οι κομμουνιστές ναζί...

Υπάρχει αριστερός φασισμός; Φυσικά και υπάρχει. Για να μην πάτε μακριά, όσοι έζησαν μεταπολεμικώς στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση και στο ανατολικό μπλοκ μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν. Όταν η αντίληψή σου είναι πως οι ιδέες σου συνιστούν την απόλυτη αλήθεια, όσο ουμανιστικές κι αν είναι, και πάνω σε αυτήν την ψευδαίσθηση δικαιολογείς κάθε είδους αντιμετώπιση συνανθρώπων σου ως υπανθρώπων τότε δεν διαφέρεις σε τίποτα, στην πραγματικότητα, από εκείνους που έχτισαν τα Άουσβιτς και τα Νταχάου. Δεν εξισώνω τον κομμουνισμό με το ναζισμό, εξισώνω όμως όσους δολοφονούν ή βασανίζουν ή φυλακίζουν με την πεποίθηση ότι είναι οι αποκλειστικοί κλειδοκράτορες της αλήθειας...

Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όποιον επιθυμεί να του ανήκει. Δεν έχει επινοηθεί ακόμα η μονάδα μέτρησης ούτε το εργαλείο καταμέτρησης της αγάπης τού καθενός μας για την ελευθερία, τη δημοκρατία ή το σοσιαλισμό. Προφανώς δεν το έχουν επινοήσει και οι αριστεροί τής ανευθυνότητας, οι οποίοι συγχέουν τη δειλία τους να πέσουν στη φωτιά και να πάρουν αποφάσεις με ιδεολογική καθαρότητα κι εντιμότητα... 

Όσοι προπηλακίζουν ή γενικότερα βιαιοπραγούν στο όνομα εμπνευσμένων ιστορικών στιγμών βαυκαλιζόμενοι τους μοναδικούς τίμιους και καθαρούς δεν διαφέρουν στη φιλοσοφία τους από εκείνους που κατέστρεφαν τα καταστήματα Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία. Όλοι τους κινητροδοτούνται από το μίσος και το μίσος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται ανθρωπιστικό...

Το να έχει, εξάλλου, κανείς σήμερα τις ίδιες ιδέες που είχε και πριν 48 χρόνια δεν τον κάνει εξ ορισμού αξιοθαύμαστο. Αν έχεις μετακινηθεί γιατί οι πειρασμοί ήταν πολλοί και η σάρκα σου αδύναμη, τότε να σου κάνουμε κριτική. 

Αν, όμως, το έχεις πράξει για να μην καταλήξεις μουσείο τού εαυτού σου, που θα έλεγε κι ο Μπρεχτ, ή γιατί δεν αντιλαμβάνεσαι τη ζωή σαν ένα βάλτο τότε κανένας αμούστακος ψευδοεπαναστάτης δεν έχει το δικαίωμα να σε κρίνει, ακόμα και με τη δικαιολογημένη αυστηρότητα της νεότητας. Στον εαυτό μας, άλλωστε, απολογούμαστε όλοι μας κι όσοι θέλουν να παριστάνουν τους δικαστές ας σπουδάσουν νομικά και ύστερα ας δώσουν τις εξετάσεις εισαγωγής στο δικαστικό σώμα. Οι υπόλοιποι ας απευθυνθούν σε κάποιον ψυχίατρο μήπως και τους βοηθήσει... 

 

Η Μέρκελ έβαλε τον πήχη πολύ χαμηλά για τον διάδοχό της...

Η Ανγκ. Μέρκελ δεν δημιούργησε τις κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί, όπως την κατάρρευση του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος ή την κρίση τής ευρωζώνης, ωστόσο οι θεραπείες που επέλεξε ήταν καταστροφικές για τα υπόλοιπα κράτη- μέλη τής ΕΕ, ιδίως για την Ελλάδα. Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, πως ήταν καγκελάριος της Γερμανίας, συνεπώς ήταν τα συμφέροντα του γερμανικού λαού που θα έπρεπε να περιφρουρήσει πρωτίστως. Κι αυτά προστάτευσε- περισσότερο φυσικά της γερμανικής άρχουσας τάξης- μόνο που η Γερμανία βαυκαλίζεται την θέση τής ατμομηχανής τής Ευρώπης κι αυτή η θέση δεν έχει μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις...

Σε αυτό το πλαίσιο, αν επιθυμεί κάποιος μια δίκαιη αποτίμηση της καγκελαρίας Μέρκελ θα όφειλε να απαντήσει στο ερώτημα αν η ΕΕ είναι καλύτερη σήμερα σε σχέση με το 2005, όταν κι ανάλαβε την καγκελαρία. Και μόνο το Brexit, το οποίο σε σημαντικό βαθμό χρεώνεται στις πολιτικές made in Berlin, θα αρκούσε για να δοθεί αρνητική απάντηση. Είναι ακριβώς, άλλωστε, αυτή η ένταση των επιμέρους εθνικισμών εξαιτίας και του γερμανικού imperium που θα στοιχειώνει τις εκτιμήσεις των ιστορικών τού μέλλοντος για τη σιδηρά κυρία τού 21ου αιώνα...

Όσον αφορά τη θεοποίηση της λιτότητας, όταν η ίδια η Μέρκελ παραδέχθηκε ότι ζήτησε από τους Έλληνες πάρα πολλά, τι χρεία έχουμε άλλων αποδείξεων ότι η μνημονιακή ρητορική των μενουμεευρωπαίων ήταν τουλάχιστον έωλη; Οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες θα της είναι αιωνίως ευγνωμονούσες, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει για τον ελληνικό λαό που βίωσε απώλεια εισοδήματος πολεμικών επιπέδων χωρίς να ήταν αναγκαίο να τη ζήσει. Εν ολίγοις, στους Γερμανούς η Ανγκελα μπορεί να λείψει, αλλά έχει βάλει τόσο χαμηλά τον πήχη για την ευρωπαϊκή ενοποίηση με τη διστακτικότητα, την αλαζονεία και τις λανθασμένες αποφάσεις της που ο διάδοχός της θα είναι πολύ δύσκολο να μην τον περάσει...  

  

 
 

Υπόλογοι στο λαό και στην ιστορία όσοι πολέμησαν το "σκοτεινό διάλειμμα"...

Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης επιχειρεί την ανασύσταση του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου που του χάρισε την εξουσία είτε γιατί χάνει σταθερά την εμπιστοσύνη τής μεσαίας τάξης που εξαπάτησε είτε γιατί σκέφτεται στα σοβαρά την προκήρυξη εκλογών είτε και για τους δύο λόγους. Γι' αυτό και μετάτρεψε μια ομιλία για τα 40χρονα της Ελλάδας στην ΕΕ σε προεκλογικό μπαλκόνι. Το "σκοτεινό διάλειμμα", ωστόσο, του 2015 δεν ήταν απλώς μια πομφόλυγα συσπείρωσης του σκληρού δεξιού ακροατηρίου του, αλλά και δημόσια εκμυστήρευση της προσωπικής και οικογενειακής αλαζονείας του για το πώς αντιλαμβάνεται την πολιτική στην Ελλάδα, ως μια πολύ προσωπική και οικογενειακή υπόθεση δηλαδή...

Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2021 δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Ό,τι κέρδισε σε εμπειρία το έχασε σε επαναστατικότητα. Εξακολουθεί, όμως, να αποτελεί την πιο αξιόπιστη κυβερνητική προοπτική για όσους αισθάνονται κομμάτι τής προόδου κι όχι της συντήρησης κι αυτό αποδεικνύεται κι από τη λυσσώδη κριτική που συνεχίζει να του ασκεί οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί συστημικό, από πολιτικούς, πνευματικούς ανθρώπους, δημοσιογράφους και λοιπούς παράγοντες και παραγοντίσκους. Όσο αυτός ο εσμός που χρεοκόπησε τη χώρα κι έχει το θράσος να κατηγορεί για τη χρεοκοπία της την κυβερνώσα Αριστερά επιτίθεται με μένος στον Αλέξη Τσίπρα και στο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκαλύπτει στην ουσία ποιος είναι ο φταίχτης και ποιος ο αθώος τού αίματος...

Το "σκοτεινό διάλειμμα" του 2015, όπως άλλωστε προσφάτως επισήμανε και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας, δεν ήταν η προσπάθεια μιας χούφτας άπειρων στην άσκηση εξουσίας να γλιτώσουν τον ελληνικό λαό από τη μέγγενη των μνημονίων. Ήταν όλοι οι "βάστα Γερούν, μένουμεευρωπαίοι", οι οποίοι όχι μόνο δεν στήριξαν τη λαϊκή απαίτηση για τερματισμό της άγριας λιτότητας, που είχε τόση σχέση με τη δημοσιονομική σύνεση όση και το καψώνι με τη γυμναστική, αλλά και τορπίλιζαν κάθε τέτοια προσπάθεια στην επιδίωξη της αριστερής παρένθεσης. Οι εμπρηστές που έριχναν λάδι στη φωτιά είναι οι υπόλογοι της Ιστορίας κι αυτοί θα έπρεπε να ζητάνε νυχθημερόν συγγνώμη αντί να απαιτούν και τα ρέστα...  

 
 

Ελλάδα-Τουρκία δεν θα σηκωθούν από το τραπέζι αν δεν υπογράψουν ένα χαρτί στα γερμανικά και στα αγγλικά...

Το ότι αυξάνεται κατά 10% η επικράτεια της χώρας με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. φυσικά και δεν είναι αρνητικό. Το αν, όμως, είναι θετικό για τα συμφέροντα της πλειονότητας του ελληνικού λαού μόνο το μέλλον θα το καθορίσει... 

Τι να τα κάνουμε, για παράδειγμα, τα επιπλέον μίλια αν παραχωρηθούν σε διεθνείς πετρελαϊκούς κολοσσούς με αποικιοκρατικούς όρους ή αν αύριο μεθαύριο γεμίσει το Ιόνιο με πλωτές δεξαμενές ή με πετρέλαιο σε περίπτωση ατυχήματος; Καλά κάνουμε, επομένως, και πανηγυρίζουμε, ακόμα καλύτερα θα πράτταμε ωστόσο αν είχαμε και κάποιο βιώσιμο σχέδιο, με δεδομένο κι ότι ο πλανήτης εγκαταλείπει τους υδρογονάνθρακες και στρέφεται στις ΑΠΕ...

Κι αν το τι θα κάνουμε με τα επιπλέον μίλια σε μια θάλασσά μας είναι πιο μακροπρόθεσμο, το τι θα πράξουμε στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, που ξεκινούν τη Δευτέρα, είναι πιο άμεσο ζήτημα. Αν η κυβέρνηση πηγαίνει σε αυτές με το μυαλό της από τώρα στο "blame game" στην περίπτωση αποτυχίας τους είναι προτιμότερο να μην μεταβεί καν στην Κωνσταντινούπολη, τόπο διεξαγωγής τους. Αν πιστεύουμε ότι θα επιμείνουμε στο να συζητάμε μόνο για υφαλοκρηπίδα- ΑΟΖ, οι απέναντι θα διαφωνήσουν, θα σηκωθούμε να φύγουμε για να παραστήσουμε τους ήρωες στο πόπολο και ούτε γάτα ούτε ζημιά τότε μάλλον δεν έχουμε καταλάβει ότι Γερμανία και ΗΠΑ δεν θα μας επιτρέψουν να φύγουμε από το τραπέζι χωρίς να υπογράψουμε κάτι...

Το υπόδειγμα της Συμφωνίας των Πρεσπών μαρτυρά πως τα διακρατικά ζητήματα επιλύονται προς το συμφέρον των εμπλεκόμενων κρατών όταν αυτά δεν έχουν πάνω από το κεφάλι τους ως επιδιαιτητές Μεγάλες Δυνάμεις. Κι αυτή είναι μία υπόμνηση που αφορά τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία, αν επιδιώκουν τη βιώσιμη και δίκαιη ειρήνη στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν, όμως, επιτρέψουμε στο Βερολίνο και στην Ουάσιγκτον να θέσουν την ατζέντα, τότε πολύ φοβάμαι πως η κατάληξη θα είναι ένας επώδυνος συμβιβασμός και για την Αθήνα και για την Άγκυρα, με μόνους κερδισμένους όσους δεν είναι υποχρεωμένοι από τη γεωγραφία να συμβιώσουν σε αυτήν τη γωνιά τού πλανήτη... 

 

Όταν οι ικέτες της Γης γίνουν στα μάτια μας άνθρωποι, τότε το προσφυγικό θα έχει λυθεί...

Δεν ήταν απαραίτητο να κατακαεί η Μόρια για να αποτελέσει στίγμα ντροπής στο σώμα τής ελληνικής κι ευρωπαϊκής κοινωνίας. Αποτελούσε, έτσι κι αλλιώς, εθνικό όνειδος εδώ και χρόνια. Και ούτε είναι σε θέση κανείς από όσους κυβέρνησαν τη χώρα να δείχνει με το δάχτυλο τον άλλο για τις ευθύνες που του αναλογούν. Το ΚΥΤ της Μοριάς είχε κατασκευαστεί για 2.500 ανθρώπους, ο "ευαίσθητος" ΣΥΡΙΖΑ το παρέδωσε με τους διπλάσιους και η ΝΔ το "απογείωσε", γεμίζοντάς το και με 20.000 ψυχές...

Όσο για την Ευρώπη, το λιγότερο που μπορείς να της καταλογίσεις είναι πως έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών γιατί δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο το ρατσισμό, τον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία. Ιδίως η Γερμανία, που όταν θέλει γίνεται πιεστική και παίρνει από τα άλλα κράτη- μέλη αυτά που θέλει, στο προσφυγικό κατά βάση στρουθοκαμηλίζει, απορρόφησε μόνο τους πιο πλούσιους και μορφωμένους πρόσφυγες και μετανάστες και ύστερα έκλεισε κι αυτή τα σύνορά της. Οι περίφημες ευρωπαϊκές αξίες βρίσκονται φυλακισμένες πίσω από τείχη, κέντρα κράτησης και γκέτο...

Μια κυβέρνηση αρνητής τού προσφυγικού- είχε φτάσει να καταργήσει το υπουργείο λες και στη χώρα μας δεν μένει ούτε καν ένας μετανάστης-, η οποία το αντιμετωπίζει ακόμα και σήμερα σχεδόν αποκλειστικώς ως ζήτημα καταστολής, που κάνει μετεγκαταστάσεις με το σταγονόμετρο στην ενδοχώρα για να μην έλθει ενώπιος ενωπίω με την ξενοφοβία που υπόθαλψε ως αντιπολίτευση, που έχει παίξει τα ρέστα της στα κέντρα κράτησης, δηλαδή σε φυλακές, δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Δεν θα μπορούσε ακόμα κι αν είχε μόνο εθνικές κι όχι ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διαστάσεις. Το μόνο που έχει κάνει ο αρμόδιος υπουργός Ν. Μηταράκης είναι να κατηγορείται για απευθείας αναθέσεις ή στημένους διαγωνισμούς την ώρα που οι ικέτες τής Γης είτε μένουν άστεγοι είτε πέφτουν θύματα "push backs" στο Αιγαίο είτε αντιμετωπίζονται ως ασύμμετρη απειλή στον Έβρο. Είναι άνθρωποι, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, όλοι αυτοί κι όσο δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι αλλά ως τρομοκράτες, σταυροφόροι τού ισλάμ, παιδιά ενός κατώτερου θεού τόσο η φωτιά που κατάστρεψε την αισχύνη τής Μοριάς θα απειλεί να εξαπλωθεί και να κατακάψει και μια κοινωνία που έχει μάθει να αποδίδει τις τραγωδίες της μόνο σε εκείνους που δεν της μοιάζουν...  

 
 

Αν ο Χίτλερ είχε το μηχανισμό Μητσοτάκη θα κυβερνούσε και μετά το ’45...

Αν ο Χίτλερ διέθετε τον επικοινωνιακό μηχανισμό τού Κ. Μητσοτάκη ενδεχομένως να μην χρειαζόταν να αυτοκτονήσει το 1945, αλλά θα μπορούσε να συνεχίσει να κυβερνά τη Γερμανία μολονότι ηττημένος ενός παγκοσμίου πολέμου. Ο πρωθυπουργός άργησε ένα μήνα να αποφασίσει το κλείσιμο των εκκλησιών φοβούμενος το πολιτικό κόστος και την εσωκομματική του ακροδεξιά, αλλά όταν το έκανε, περίσσεψαν τα μπράβο από εκείνους που μόλις πριν μερικές ημέρες είχαν αναβιώσει την εμφυλιοπολεμική ρητορική με αφορμή την απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ να πρυτανεύσουν η λογική και η επιστήμη έναντι της θρησκοληψίας, προκειμένου να μην μετράμε φέρετρα όπως στην Ιταλία. Όταν, όμως, διαθέτεις ένα μιντιακό σύστημα, αδρώς χορηγούμενο από την ολιγαρχία, έτοιμο να σε υπερασπιστεί ακόμα και στις πιο τραγικές σου στιγμές τότε μπορείς να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και να παριστάνεις τον ηγέτη...


Ο Αλέξης Τσίπρας ακόμα κυνηγιέται από τα μίντια για το «όχι» που έγινε «ναι» το καλοκαίρι τού 2015, παρόλο που μετά από την «κωλοτούμπα» πήγε σε εκλογές. Η μεταστροφή, ωστόσο, του Κ. Μητσοτάκη σε μια σειρά ζητημάτων- π.χ. Συμφωνία Πρεσπών, προσφυγικό, δημόσιο σύστημα Υγείας- αντιμετωπίζεται ως κάτι για το οποίο ο πρωθυπουργός δεν χρειάζεται να απολογείται. «Κυριάκος είναι κι ό,τι θέλει κάνει, αφού τον εξέλεξε ο λαός για μια τετραετία», σου λένε οι ουκ ολίγοι σφουγγοκωλάριοί του και καθαρίζουν...


Πολλοί εκφράζουν την αισιοδοξία τους για το ότι η επέλαση του κοροναΐού θα λειτουργήσει διδακτικώς στον ελληνικό λαό, ο οποίος θα γίνει πιο αλληλέγγυος και υποστηρικτικός σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι περισσότεροι, πάντως, από αυτούς ψήφισαν ΝΔ, ξεχνώντας πως είναι αυτό το κόμμα μαζί με το ΠΑΣΟΚ που μας χρεοκόπησε, και βεβαίως τιμώρησαν το ΣΥΡΙΖΑ γιατί έδειξε μεγαλύτερη έγνοια για τους φτωχούς σε σχέση με τη μεσαία τάξη...


Η Ελλαδα δεν χρειαζόταν τον κοροναΐό για να αφυπνιστεί, μόλις βγήκε από δεκαετή άγρια λιτότητα. Ποιος ξέρει, όταν ενσκήψουν και οι ακρίδες ίσως πάρουμε επιτέλους το μάθημά μας...

Θα σας άρεσε να διαβάζατε "χριστιανός σκότωσε μουσουλμάνους";...

Ο δολοφόνος πάνω από δέκα ανθρώπων στο Χανάου της Γερμανίας μόνο και μόνο γιατί ήταν τουρκικής- κουρδικής καταγωγής και μουσουλμάνοι προφανώς ήταν ακροδεξιός. Αυτή η ιδεοληψία είναι που στοχοποιεί ανθρώπους με βάση την καταγωγή ή το θρήσκευμά τους. Ήταν, όμως, και χριστιανός, θρησκευτική πεποίθηση που σκοπίμως αγνοείται από εκείνους που όταν ένας μουσουλμάνος σκοτώνει χριστιανούς υπερπροβάλλουν το θρήσκευμα του δράστη...

Το ίδιο ισχύει κάθε φορά που ένα τρομολαγνικό ρεπορτάζ μάς πληροφορεί για την εθνικότητα του δράστη ενός εγκλήματος του κοινού ποινικού δικαίου που διαπράττεται στη χώρα μας μόνο όταν δεν είναι Έλληνας. Με την εξαίρεση εγκλημάτων που σχετίζονται με εθνικιστικά πάθη, τι σημασία έχει αν ένας κλέφτης ή βιαστής είναι Έλληνας ή Αφγανός; Αλλιώς κλέβουν και βιάζουν οι Έλληνες από τους Αφγανούς, ακολουθώντας υποτιθέμενες οδηγίες χρήσης με βάση το τι λέει το διαβατήριο του καθενός;...

Ο ρατσισμός δεν είναι φυσικό φαινόμενο ούτε κάποιος γεννιέται ρατσιστής. Ρατσιστές γινόμαστε εξαιτίας κυρίαρχων προκαταλήψεων στο οικογενειακό, σχολικό, κοινωνικό, μιντιακό περιβάλλον κι εσχάτως σε αυτό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επομένως και τα ΜΜΕ έχουν τη δική τους ευθύνη για την αναπαραγωγή μισαλλόδοξων στερεοτύπων. Όχι, όμως, μεγαλύτερη από ενός πατέρα και μιας μητέρας, οι οποίοι ευθύνονται ή πιστώνονται πρωτίστως εκείνοι το είδος τού πολίτη που παραδίδουν το παιδί τους στην κοινωνία...

Συμφωνία των Πρεσπών θα λέτε και θα κλαίτε...

Το επίσημο επιχείρημα Μακρόν για τη μη έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονία- πως η εμβάθυνση προηγείται της διεύρυνσης- δεν είναι αβάσιμο. Μολονότι αυτό που φοβάται περισσότερο η Γαλλία είναι η εύρεση νέων αγορών για τη Γερμανία στα Δυτικά Βαλκάνια και συνεπώς η περαιτέρω ενίσχυση της άσπονδου συμμάχου της. Η προς ανατολάς διεύρυνση, άλλωστε, μόνο προβλήματα έχει δημιουργήσει, αν σκεφτούμε για παράδειγμα πώς συμπεριφέρονται οι χώρες τού Βίσεγκραντ στο προσφυγικό...

Δεν θα σταθώ ούτε στο αυτονόητο, ότι τα κράτη- μέλη σκέφτονται περισσότερο τα δικά τους συμφέροντα από αυτά της ΕΕ και σε αυτό το πλαίσιο δεν διστάζουν να πουλάνε μικρά κράτη που άλλαξαν ακόμα και το όνομά τους για να μπουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Θα σταθώ, όμως, στο ότι σκέφτονται κοντόφθαλμα. Κι αυτό γιατί αν έβλεπαν μακριά θα διαπίστωναν ότι η πολιτική αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια, σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και τη διαφαινόμενη νέα παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν συμφέρει ούτε τους μεγάλους παίκτες...

Όσο για τον μοιραίο Κ. Μητσοτάκη, η Ιστορία έχει συχνά τον τρόπο της να τιμωρεί όσους επενδύουν στον εθνικισμό και στο λαϊκισμό. Μπορεί, δηλαδή, σύντομα, ιδίως αν προκύψει κυβέρνηση των εθνικιστών του VMRO στη Βόρεια Μακεδονία, να παρακαλά γονυπετής για την εφαρμογή τής Συμφωνίας των Πρεσπών προκειμένου να αποφύγει την επιστροφή σε όλα όσα παράλαβε κι άλλαξε η κυβέρνηση Τσίπρα, πληρώνοντας υψηλό πολιτικό κόστος: στο "Δημοκρατία της Μακεδονίας" erga omnes, στα αγάλματα, στους δρόμους και στα αεροδρόμια του Αλέξανδρου και του Φίλιππου, στα μισαλλόδοξα σχολικά βιβλία και σε όλα τα σχετικά. Πάνω, μάλιστα, που βρήκε το θάρρος ο πρωθυπουργός να εκστομίζει τη σημερινή ονομασία των γειτόνων...