Η Μέρκελ έβαλε τον πήχη πολύ χαμηλά για τον διάδοχό της...

Η Ανγκ. Μέρκελ δεν δημιούργησε τις κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί, όπως την κατάρρευση του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος ή την κρίση τής ευρωζώνης, ωστόσο οι θεραπείες που επέλεξε ήταν καταστροφικές για τα υπόλοιπα κράτη- μέλη τής ΕΕ, ιδίως για την Ελλάδα. Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, πως ήταν καγκελάριος της Γερμανίας, συνεπώς ήταν τα συμφέροντα του γερμανικού λαού που θα έπρεπε να περιφρουρήσει πρωτίστως. Κι αυτά προστάτευσε- περισσότερο φυσικά της γερμανικής άρχουσας τάξης- μόνο που η Γερμανία βαυκαλίζεται την θέση τής ατμομηχανής τής Ευρώπης κι αυτή η θέση δεν έχει μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις...

Σε αυτό το πλαίσιο, αν επιθυμεί κάποιος μια δίκαιη αποτίμηση της καγκελαρίας Μέρκελ θα όφειλε να απαντήσει στο ερώτημα αν η ΕΕ είναι καλύτερη σήμερα σε σχέση με το 2005, όταν κι ανάλαβε την καγκελαρία. Και μόνο το Brexit, το οποίο σε σημαντικό βαθμό χρεώνεται στις πολιτικές made in Berlin, θα αρκούσε για να δοθεί αρνητική απάντηση. Είναι ακριβώς, άλλωστε, αυτή η ένταση των επιμέρους εθνικισμών εξαιτίας και του γερμανικού imperium που θα στοιχειώνει τις εκτιμήσεις των ιστορικών τού μέλλοντος για τη σιδηρά κυρία τού 21ου αιώνα...

Όσον αφορά τη θεοποίηση της λιτότητας, όταν η ίδια η Μέρκελ παραδέχθηκε ότι ζήτησε από τους Έλληνες πάρα πολλά, τι χρεία έχουμε άλλων αποδείξεων ότι η μνημονιακή ρητορική των μενουμεευρωπαίων ήταν τουλάχιστον έωλη; Οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες θα της είναι αιωνίως ευγνωμονούσες, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει για τον ελληνικό λαό που βίωσε απώλεια εισοδήματος πολεμικών επιπέδων χωρίς να ήταν αναγκαίο να τη ζήσει. Εν ολίγοις, στους Γερμανούς η Ανγκελα μπορεί να λείψει, αλλά έχει βάλει τόσο χαμηλά τον πήχη για την ευρωπαϊκή ενοποίηση με τη διστακτικότητα, την αλαζονεία και τις λανθασμένες αποφάσεις της που ο διάδοχός της θα είναι πολύ δύσκολο να μην τον περάσει...