Πολλές φορές, ωστόσο, ψηφίζουμε με το θυμικό δίχως να βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί. Να αναλογιστεί, για παράδειγμα, ότι ο Αλέξης Τσίπρας υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη στο πλαίσιο μνημονιακών δεσμεύσεων που του επιβλήθηκαν, αλλά ο Κ. Μητσοτάκης θα την εξαθλίωνε απλούστατα γιατί είναι άλλες οι προτεραιότητές του, να ενισχύσει το μεγάλο κεφάλαιο στο οποίο ανήκει κι ο ίδιος. Πρέπει, συνεπώς, να είσαι λοβοτομημένος για να σοκάρεσαι από την κυνική παραδοχή Γεωργιάδη ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είτε θα συγχωνευτούν- θα τις πάρουν, δηλαδή, κατά βάση μπιρ παρά μεγάλοι παίκτες- είτε θα εξαφανιστούν. Οι νεοφιλελεύθεροι αποδεικνύονται φανατικότεροι και των πιο φανατικών πιστών μιας θρησκείας, αφού εν προκειμένω έχει αποδειχθεί ότι ο θεός τους, τα trickle- down economics, δεν υπάρχει...
Αυτή η κυβέρνηση έχει πλέον παρελθόν και τα πεπραγμένα της, από τα εργασιακά ως το ασφαλιστικό κι από το περιβάλλον ως τις υποδομές, μαρτυρούν ότι προτεραιότητά της δεν είναι οι πολλοί αλλά οι λίγοι. Κορυφαίο, βεβαίως, παράδειγμα είναι οι πόροι τού Ταμείου Ανάκαμψης, στο οποίο υπάρχει και το ουσιαστικό ανθεκτικότητα, το οποίο σκοπίμως παραλείπεται από το Μαξίμου αφού σκοπός δεν είναι να αντέξει η κοινωνική πλειοψηφία.
Η συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων του θα μοιραστεί μέσω των συστημικών τραπεζών, οι οποίες με τη σειρά τους θα το μοιράσουν στους πρωθυπουργικούς φίλους. Πού είναι η δανειοδότηση με εγγύηση του Δημοσίου που προκρίνουν άλλες χώρες, πού είναι το σχέδιο για τις περιφέρειες, πού τα μέτρα κατά τής ακρίβειας κ.λπ. κ.λπ.; Πουθενά, όπως ακριβώς και η κυβερνητική έγνοια για τη μεσαία τάξη, η οποία θέλησε να εξαπατηθεί και τα "κατάφερε" να εξαπατηθεί για πολλοστή φορά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου