Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι σήμερα πιο έμπειρος και λιγότερο λαϊκιστής από όσο ήταν το 2015. Από την άλλη, όμως, διακρίνω στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ένα ενοχικό σύνδρομο σε σχέση με το ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό παρελθόν του και δεν είναι μόνο η προσπάθεια προσέλκυσης της μεσαίας τάξης που τον κάνει πιο μετριοπαθή και στη ρητορική του. Σαν να ντρέπεται, για παράδειγμα, για τα "go back madame Merkel" μολονότι και η ίδια η καγκελάριος στην ουσία δικαίωσε πρόσφατα τα όσα έλεγε η Αριστερά την περίοδο των μνημονίων...
Πολύ φοβάμαι πως στην Κουμουνδούρου δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι εποχές είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, ριζοσπαστικές σε σύγκριση με το 2015. Φυσικά και υπάρχει τώρα μια αμηχανία με δεδομένο ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα η πανδημία, αλλά κι από μόνο του το ισχυρό κίνημα των αντιεμβολιαστών αποδεικνύει ότι εκεί έξω βρίσκονται πολλοί που δικαίως ή αδίκως δεν πιστεύουν σε οτιδήποτε τους λέει το κατεστημένο. Ακόμα κι αν τους πει πως στις έντεκα το πρωί είναι ημέρα εκείνοι θα απαντήσουν πως στην Αυστραλία νυχτώνει...
Δεν ισχυρίζομαι πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να προσεταιριστεί τις δεισιδαιμονίες και τις προκαταλήψεις, αλλά να τις κατανοήσει και να τις συμπαρασύρει στον ορθό λόγο και στον 21ο αιώνα, όπως π.χ. και για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ή το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας. Διαφορετικά, η άκρα δεξιά όλο και θα κυριαρχεί περισσότερο στο εσωτερικό των κεντροδεξιών κομμάτων, όπως συμβαίνει σήμερα και στην Ελλάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου