Αν δεν έχεις όνομα και ιδρυτική διακήρυξη δεν έχεις και κόμμα. Για να έχεις, ωστόσο, κόμμα δεν αρκούν φυσικά ούτε το όνομα ούτε η ιδρυτική διακήρυξη. Ούτε θα προσφέρει και πολλά αν αντιγραφεί το λενινιστικό μοντέλο τού ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Και, κυρίως, αν αντιγραφεί ο φραξιονισμός που τόσο έχει ταλαιπωρήσει την Αριστερά. Αν αυτά δεν κοπούν από την αρχή στη συνέχεια θα μετατρέψουν σε άνευ ουσίας οποιαδήποτε κουβέντα για αμεσοσυμμετοχική δημοκρατία...
Το Κίνημα Δημοκρατίας είναι το μεγαλύτερο πολιτικό στοίχημα της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Τυχόν επιτυχία του θα αποτελέσει πραγματική καινοτομία. Αρκεί, ωστόσο, η άμεση δημοκρατία, η εμπιστοσύνη στη βάση και η λογοδοσία να μην αποτελέσουν αδειανά πουκάμισα, όπως λέει και μια εκπεσούσα ψυχή. Η "σύγχρονη κεντροαριστερά" δεν θα με ενοχλήσει ως ορολογία αν στην πράξη αποδειχθεί περισσότερο αριστερή παρά μεσοβέζικη...
Κανένα κόμμα δεν μπορεί, έτσι κι αλλιώς, να στηθεί μέσα σε μερικές εβδομάδες ή και μήνες. Από την άλλη, ωστόσο, και κανένα κόμμα δεν είναι δυνατό να σταθεί αν η δημόσια εκπροσώπησή του περιορίζεται στον αρχηγό του και σε τρία τέσσερα ακόμα προβεβλημένα στελέχη. Χρειάζεται επειγόντως ένα πολιτικό κέντρο αποτελούμενο από ανθρώπους που να ξέρουν από πολιτική και 20 "ταλιμπάν", νέους κατά βάση στην ηλικία και στην πολιτική, που θα βγαίνουν στα κανάλια με το μαχαίρι στο στόμα. Όσο χαρισματικός κι επικοινωνιακός κι αν είναι ο ηγέτης, όσους τεχνοκράτες κι αν έχει στα think tanks αν οι πολίτες δεν δουν το επόμενο υπουργικό συμβούλιο πρωθυπουργός δεν γίνεσαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου