Δεν μπορεί να συγκινήσει ούτε την Μάρθα Βούρτση...

Ο βαθύς ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε το τελευταίο τετράμηνο ότι θα μπορούσε να είχε ρίξει εδώ και πολύ καιρό τον Κ. Μητσοτάκη από την εξουσία αν έδειχνε την ίδια μεθοδικότητα, αλλά και τον ίδιο μακιαβελισμό που έδειξε στον εξοστρακισμό τού εκλεγμένου προέδρου του και της βάσης του. Τα δύσκολα, ωστόσο, τώρα έρχονται. 

Κι αυτό γιατί για να μπεις στη Βουλή δεν αρκεί να κάνεις το κομματικό σου καταστατικό κουρελόχαρτο, να ασκήσεις βία και νοθεία σε αυτούς που σε έφεραν στην εξουσία και στην αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά πρέπει να βρεις και ψηφοφόρους. Δυστυχώς, άλλωστε, για την Κουμουνδούρου η πλειονότητα των Ελλήνων δεν είναι επαγγελματικά της στελέχη...

Η επαγγελματική ανάγκη- βλέπετε, δεν σιτιζόμαστε όλοι από κρατικό χρήμα- με υποχρέωσε την Κυριακή να βρίσκομαι στην Κουμουνδούρου. Έχω πάει σε κηδείες που επικρατούσε περισσότερος ενθουσιασμός... 

Η εικόνα τού προέδρου Σωκράτη να συνοδεύεται από καμιά δεκαριά επαγγελματίες νεολαίους κατά την άφιξή του, όπου τον περίμεναν καμιά τριανταριά άλλοι εργαζόμενοι ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον σχεδόν αποκλειστικώς κόμμα στελεχών κι όχι μελών. Κι από τη στιγμή που δεν φρόντισε να αποκτήσει κοινωνική γείωση για να μην απωλέσει η νομενκλατούρα τα οφίτσιά της δεν μπορεί καν να ελπίζει σε ένα comeback τύπου ΠΑΣΟΚ. Αυτά που έγιναν, άλλωστε, στο συνέδριο δεν θα ξεχαστούν ποτέ από αυτούς που τα βίωσαν από κοντά κι από εκείνους που τα είδαν και τα διάβασαν...

Το νεοφασιστικό μόρφωμα δεν έχει, ωστόσο, "μόνο" να αντιμετωπίσει τα πρόσφατα αίσχη του. Η κομματική γραφειοκρατία, υπό τη μπαγκέτα τού Βούδα της Κυψέλης, επέλεξε για αχυράνθρωπο έναν πολιτικό που δεν μπορεί να συγκινήσει ούτε την Μάρθα Βούρτση, πολλώ δε μάλλον την κοινωνική πλειοψηφία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με τη στάση του τους τελευταίους μήνες απώλεσε κι όποια σοβαροφάνεια είχε καλλιεργήσει. 

Κατάγγειλε δημοσίως τον Στέφανο Κασσελάκη όταν έχασε την θεσούλα του και ήταν στη συνέχεια συναυτουργός σε ένα όργιο δημοκρατικής αυθαιρεσίας, και το γράφω πολύ κομψά. Αν, μάλιστα, πιστέψει ότι εκλέχθηκε πρόεδρος τριετίας κι όχι μεταβατικός μέχρι την επιστροφή τού εκλογομάγειρα ή δεν δώσει στον Π. Πολάκη κάποια από τα υπεσχημένα για να μην κάνει φασαρία τότε η προεδρία του θα είναι πιο σύντομη κι από του Κασσελάκη. Σε αντίθεση, μάλιστα, με του προκατόχου του θα σβήσει μέσα στη σιωπή γιατί από κάτω δεν υπάρχει ψυχή για να στηρίξει...