Κάποιοι στη Νέα Αριστερά είναι πολύ Αριστεροί και δεν θέλουν να βάλουν ούτε μια σταλιά νερό στο αριστερό κρασί τους κι αποδοκιμάζουν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία τύπου Στάρμερ και Σολτς μολονότι στο πρόσφατο παρελθόν συγκυβέρνησαν με τον Π. Καμμένο κι εφάρμοσαν ένα όχι και τόσο αριστερό μνημόνιο. Γι' αυτό κι αποτάσσουν οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα Τσίπρα γιατί είναι πολύ δεξιά κόμματα για το δικό τους αριστερόμετρο. Φταίει, συνεπώς, ο γράφων αν επισημάνει πως το μόνο πράγμα που ξέρουν ορισμένοι άνθρωποι είναι να διασπούν και να υποκρίνονται;...
Οι τσακαλώτοι και οι σακελλαρίδηδες, πάντως, είναι οι πιο συνειδητοποιημένοι ως προς το ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν θα τους πάρει στη βάρκα του. Οι πιο μοιραίοι είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο μεσσίας που δεν θέλει να τον αποκαλούμε μεσσία θα περιμαζέψει το ναυάγιό τους κι όχι μόνο δεν έχουν καταστρώσει ένα plan B αλλά έσπευσαν να δηλώσουν διαθέσιμοι χωρίς να τους ζητηθεί. Αργά ή γρήγορα θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα δώσουν τη μάχη, έστω για την τιμή των όπλων, ή θα αποθησαυρίσουν όσα περισσότερα μπορούν από την κρατική χρηματοδότηση γιατί το μέλλον τους θα έχει πολλή ξηρασία...
Όλος αυτός ο συρφετός συμφεροντολόγων που χρησιμοποιούν την ιδεολογία όπως οι έμποροι τα προικιά τους έχει απαξιωθεί πλήρως από την ελληνική κοινωνία, η οποία ουδόλως ενδιαφέρεται αν θα ενωθούν το 2% με το 1% ή αν διασπαστούν ξανά. Φρόντισαν οι ίδιοι να απαξιώσουν ό,τι καλό έκαναν για τη χώρα και το λαό της, ας μην αναζητούν επομένως συνωμοσίες και δράκους για να αποδώσουν σε αυτούς την παρακμή τους. Στενοχωριέμαι μόνο για τους πολλούς γνήσιους αγωνιστές τής Αριστεράς, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εκ των οποίων έζησαν για να δουν μια ακόμα τραγωδία μετά την ήττα τού εμφυλίου και την πτώση τού υπαρκτού σοσιαλισμού γιατί οι ηγεσίες τους αποδείχθηκαν πολύ κατώτερες των ιδανικών τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου