Δήμαρχος από...μπετόν

"Δήμαρχο του μπετόν και των μιζαδόρων" χαρακτήριζε τον Νικήτα Κακλαμάνη πικέτα που φορούσε ένας 15χρονος σε μια από τις συγκεντρώσεις των κατοίκων της περιοχής κοντά στην Πατησίων και Κύπρου, όπου κόπηκαν τα δένδρα. Σκληρά λόγια, πώς αλλιώς, όμως, να χαρακτηρίσεις κάποιον που στα δύο χρόνια που διοικεί το δήμο έχει υψώσει τη φωνή του μόνο για να κατασκευαστεί το...Βώβειο εμπορικό κέντρο και πάρκιγκ με θύμα το λίγο πράσινο που έχει απομείνει στην πρωτεύουσα;
Δεν θεωρώ, εξάλλου, σοβαρό το επιχείρημα πως η Αθήνα έχει ανάγκη από θέσεις παρκαρίσματος. Η πόλη έχει ανάγκη από το να μη χρησιμοποιούμε τα αυτοκίνητά μας. Μπορεί τα μέσα μεταφοράς να μην είναι τα καλύτερα του κόσμου, δεν είναι, πάντως, από τα χειρότερα για να μην τα χρησιμοποιούμε. Και παπάς παπάς και ζευγάς ζευγάς δε γίνεται. Πρέπει να επιλέξουμε: αν θέλουμε περισσότερο πράσινο πρέπει να αφήσουμε το αυτοκινητάκι μας σπίτι. Τα υπόλοιπα είναι για να συλλέγει ψήφους ο Νικήτας...

Οι "οχιστές"...

Αν κλειδώσετε αυτούς τους τρεις ανθρώπους, Τσίπρα, Αλαβάνο και Παπαρήγα, σε ένα δωμάτιο και καθήσετε απέξω το πιθανότερο είναι πως θα δείτε μετά από λίγη ώρα αίμα να κυλά κάτω από την πόρτα! Κι όμως και οι τρεις τους θα μπορούσαν να είναι συνιδρυτες ενός κοινού κινήματος στους κόλπους της Αριστεράς: του κινήματος των "οχιστών". Χρησιμοποιώ αυτόν τον αδόκιμο όρο για να τονίσω πώς θέλουν να καταντήσουν την Αριστερά οι ηγέτες της κοινοβουλευτικής μορφής της. Να την κάνουν, δηλαδή, ένα κίνημα ανθρώπων που λένε μόνο όχι κι όταν ευαρέσκονται να καταθέτουν προτάσεις, αυτές να διέπονται από λαϊκισμό. Λυπάμαι, αλλά δεν θεωρώ πως σύσσωμη η εργατική τάξη θα πάει στον παράδεισο, όπως ισχυριζόταν και η ταινία του Έλιο Πέτρι. Αν υποθέσουμε πως υπάρχει παράδεισος, κι αυτό είναι μια μεγάλη υπόθεση, σε αυτόν δεν θα έπρεπε να υπάρχει χώρος για τους "μοιραίους" εργάτες του Βάρναλη, ούτε για τους εργατοπατέρες, ούτε για τους κατ' επάγγελμα αριστερούς, που εξισώνουν τη ρητορική με την επανάσταση. Οι πραγματικοί Αριστεροί ζουν την ιδεολογία τους, δεν τη βγάζουν στο γιουσουρούμ για μερικές ψήφους παραπάνω...

Μας πήρε και τα σώβρακα!

Ο υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης ( εδώ σε παλιές ευτυχισμένες στιγμές με τον πάλαι ποτέ "δελφίνο" Γιώργο Βουλγαράκη από "σεμνές και ταπεινές" διακοπές σε κάποιο νησί) ανακοίνωσε εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους πάνω από τέσσερα δις. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα θα δοθούν στους Γάλλους για φρεγάτες και ελικόπτερα. Τι νομίζατε, πως όταν ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί στήριζε, στο Βουκουρέστι, τις θέσεις της Ελλάδας για την ονομασία της Μακεδονίας το έκανε για τον...φουκαριάρη τον παππού του, που ήταν από την Θεσσαλονίκη; Ο παμπόνηρος Γάλλος ήξερε τι έκανε: παραχώρησε μια ανέξοδη στήριξη για ένα ζήτημα που μόνο εμείς και οι Μακεδόνες θεωρούμε σημαντικό και σε αντάλλαγμα πήρε τέσσερα δις και, μάλιστα, σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Ίσως γι' αυτό έχει μείνει με τα "σώβρακα" στη φωτό ο κ. Μεϊμαράκης!

Κληρώνονται απολύσεις!

Μέχρι τώρα ήξερα πως κληρώσεις γίνονται για να βγει ο νικητής κάποιου διαγωνισμού με έπαθλο, για παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο ή στο ποδόσφαιρο για το Κύπελλο Ελλάδας ή το Τσάμπιονς Λιγκ. Μέχρι τώρα, γιατί διάβασα πως σε κατάστημα της Vodafone στην Πάτρα έγινε κλήρωση ανάμεσα στους υπαλλήλους για το ποιος θα...απολυθεί! Το τραγικότερο είναι πως ο υπεύθυνος του καταστήματος δε μπήκε καν στον κόπο να ενημερώσει τους υπαλλήλους για την αιτία της κλήρωσης.
Ο υπεύθυνος του συγκεκριμένου καταστήματος γιατί δεν απολύει τον εαυτό του, αφού έκρινε πως δεν πέτυχε τους στόχους που είτε έθεσε ο ίδιος, είτε οι ανώτεροί του; Άλλωστε, σε περίπτωση κερδοφορίας, θα μοιραζόταν το μπόνους με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ή, μήπως λέω, θα το καρπωνόταν μόνος του; Τρέμω, εξάλλου, στην ιδέα πως μπορεί η εργαζόμενη να απολύθηκε όχι γιατί το κατάστημα ήταν ζημιογόνο, αλλά γιατί δεν ήταν αρκετά κερδοφόρο...

Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας...

Μια κινεζική παροιμία λέει, "αν συναντήσεις κάποιον πεινασμένο, μην του δώσεις ψάρι, μάθε τον να ψαρεύει". Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τους αγρότες. Λύση στα προβλήματά τους δεν είναι ούτε τα 500 εκατομμύρια ευρώ, ούτε ο Κοκκινούλης, ούτε ο Μπούτας. Είναι να επιμορφωθούν οι νέοι, κυρίως, γεωργοί για το πώς μπορούν να αξιοποιήσουν τη γη τους όσο το δυνατό καλύτερα και με το λιγότερο δυνατό κόστος. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, πως αν κάποια πανεπιστήμια πρέπει να στηθούν σε επαρχιακές πόλεις, αυτά είναι τα γεωπονικά, στα οποία να εισάγονται με ποσόστωση παιδιά που προέρχονται από αγροτικές οικογένειες. Χαίρομαι που οι αγρότες αρχίζουν τώρα να απαιτούν μακροπρόθεσμες λύσεις. Τους ακούω, όμως, να ζητούν τα 500 εκατομμύρια να δοθούν στους κατ' επάγγελμα αγρότες και όχι στους δικηγόρους και στους γιατρούς, που τυχαίνει να έχουν μεγάλες εκτάσεις στην κατοχή τους. Σύμφωνοι. Είναι, όμως, πραγματικοί αγρότες εκείνοι που ζουν με τις Κοινοτικές επιδοτήσεις, χωρίς να καλλιεργούν τα χωράφια τους και χωρίς να ενδιαφέρονται για την παραγωγή τους, μόνο και μόνο γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχορηγεί με το στρέμμα; Ως πότε θα πληρώνονται για να κάθονται οι "τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας";

Τα τρακτέρ ανήκουν στα χωράφια τους!

Είναι δίκαιο να κλείνουν οι αγρότες τις εθνικές οδούς; Αυτό είναι το ερώτημα των ημερών. Άποψή μου είναι πως θα ήταν, μόνο αν είχαν κάθε δίκιο με το μέρος τους. Δεν το έχουν όμως. Συμφωνώ πως οι μεσάζοντες κερδοσκοπούν σε βάρος τους και πως δεν παίρνουν περισσότερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση από όσα οι ευρωπαίοι συνάδελφοί τους. Για να είμαστε πιο ακριβείς, παίρνουν λιγότερα.
Από εκεί και πέρα, όμως, θα έπρεπε πρώτα να κάτσουν και να σκεφτούν τις δικές τους ευθύνες. Πέρυσι, για παράδειγμα, οι τιμές των σιτηρών είχαν φτάσει στα ύψη και οι δικοί μας αγρότες κερδοσκοπούσαν. Μεγάλος αριθμός, εξάλλου, αγροτών στην Θεσσαλία δεν ενδιαφέρεται για τις ποσότητες που θα παράξει, αφού, έτσι και αλλιώς, επιδοτείται με το στρέμμα. Για να μην ξεχάσουμε τους αλλοδαπούς που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, όπως οι πακιστανοί στην Ηλεία που εξεγέρθηκαν όταν τα αφεντικά τους έπιναν το...φρεντουτσίνο τους στα καφενεία των χωριών τους την ώρα που εκείνοι μάζευαν τις φράουλές τους για...μισό κομμάτι ψωμί. Για να μη μιλήσουμε για απουσία μακροπρόθεσμων επενδύσεων, ακόμα και σε βιολογικές καλλιέργειες. Γι' αυτούς τους λόγους θεωρώ πως δε δικαιούνται οι αγρότες να καταλαμβάνουν τις εθνικές οδούς. Καιρός να χρησιμοποιούν τα τρακτέρ και στα χωράφια τους...

Δώσε και μένα μπάρμπα!

Δίνει 500.000.000 στους αγρότες, σκέφτεται να καταργήσει τις πανελλαδικές εξετάσεις, να μειώσει τη στρατιωτική θητεία στους εννέα μήνες, να...κατεβάσει το φεγγάρι στη γη, να βγάλει γένια στους σπανούς και να γεμίσει τις τσέπες όλων με 500ευρα. Αυτός είναι ο "παμμέγιστος" πρωθυπουργός μας, ο οποίος θυμήθηκε να κάνει σε ένα μήνα ό,τι δεν έκανε σε πέντε χρόνια. Ο άνθρωπος που κυβέρνησε με πολιτική του την... αδράνεια, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις να τον απομακρύνουν από την εξουσία μπορεί να εξαγγείλει και δωρεάν διακοπές στις Μαλδίβες για όλο το λαό, προκειμένου να διατηρήσει την καρεκλούλα του. "Διαχειριζόμαστε το αίμα του ελληνικού λαού", δήλωσε σήμερα ο...Δράκουλας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Τι να διαχειριστείτε, όμως, κύριε Χατζηγάκη; Αυτό που ήπιατε;...

Αλλος για τα καλλιστεία;...

Καλλιστεία...μερικώς απασχολούμενων διοργάνωσε η Manpower για πέμπτη συνεχή χρονιά, όπως αναφέρει η ίδια η εταιρεία, με καμάρι(!) σε σχετικό δελτίο τύπου! Συγκεκριμένα, σημειώνεται πως περισσότεροι από 150 πελάτες και συνεργάτες της εταιρείας χειροκρότησαν τους προσωρινά απασχοληθέντες εργαζόμενους που διακρίθηκαν για τις επαγγελματικές επιδόσεις τους το 2008! Τα βραβεία, μάλιστα, ονομάζονται Temp( από το temporary) Awards. Δε γνωρίζω τα επιχειρήματα της εταιρείας γι' αυτή τη διοργάνωση, ένα από αυτά, πάντως, μπορεί να είναι πως με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να εξασφαλιστεί στους διακριθέντες η μονιμοποίησή τους. Έτσι, όμως, νομιμοποιείται και ένα καθεστώς εργασίας, το οποίο παραπέμπει σε άλλες εποχές, τότε που οι εργάτες δούλευαν με τις αλυσίδες τους...

Αφού έγινε, επομένως, η αρχή, προτείνω στη Manpower και άλλα "καλλιστεία": Τι θα λέγατε να επιλεγόταν η "μις" ή ο "μίστερ μπλοκάκι", η "μις" ή ο "μίστερ ανασφάλιστος' και, γιατί όχι, η "μις" ή "μίστερ 700 ευρώ"; Έτσι όπως πάμε, ετοιμαστείτε και για το βραβείο "Σπάρτακος 2009"...

Εμοιασε στη μάνα του!

Καμαρώστε τον, λάμπει! Μόνο που αυτό δεν οφείλεται στην ευφυία, αλλά στη φαλάκρα του! Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πολύ πιθανό να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Άλλωστε, στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει "επετηρίδα": όταν κάποιος Καραμανλής ή Παπανδρέου "πατήσει" τα 50 σημαίνει πως έχει φτάσει η ώρα να "χαρεί" τις ικανότητές του και η πατρίδα...
Το καλό στην περίπτωση του Γιωργάκη είναι πως μπορεί να μην αποδειχθεί τόσο φαύλος όσο ο πατέρας του. Το κακό είναι πως δεν έχει πάρει από το "μπαμπά" ούτε ένα από τα προτερήματά του, όπως την αναλυτική σκέψη. Γιατί ο Ανδρέας μπορεί να ήταν, μαζί με τον κ. Μητσοτάκη, οι δύο μεγαλύτεροι πολιτικοί απατεώνες της τελευταίας 50ετίας, αλλά διέθετε τις πολιτικές ικανότητες να κάνει πολλά περισσότερα για την Ελλάδα και όχι μόνο για τη Δήμητρα...
Ο Γιωργάκης είναι ανίκανος να κυβερνήσει ένα...ποδήλατο, πόσο μάλλον μια χώρα. "Χάρη", όμως, στην κληρονομική δημοκρατία μας, που λέει και ο Λάκης Λαζόπουλος, δεν θα αργήσει η μέρα που θα τον "καμαρώσουμε" και πρωθυπουργό. Έχει να "πέσει" γέλιο...

"Στα μούτρα σoυ"!

Ο "άνθρωπος που θα αλλάξει τον κόσμο", ο "μεγάλος ηγέτης, που θα βγάλει τον πλανήτη από την εποχή Μπους", ο "ανυπέρβλητος, ο "υπεράνθρωπος" Μπαράκ Ομπάμα θα ξοδέψει 150 εκατομμύρια δολάρια μόνο για το γκαλά που θα ακολουθήσει την αυριανή ορκωμοσία του! Σε μια περίοδο, μάλιστα, όπου και οι ΗΠΑ βιώνουν μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις της ιστορίας τους, όπου η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς και όσοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας γίνονται όλο και περισσότεροι. Και όμως, πολλοί περιμένουν ακόμα από τον κ. Ομπάμα, η σιωπή του οποίου για τη Γάζα ήταν ηχηρότερη κι από τις ισραηλινές οβίδες, να βοηθήσει τους φτωχούς και να καταστείλει τα "γεράκια" της Ουάσιγκτον.
Μου ήρθε στο νου η "Φωλιά του Κούκου" ( βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Κεν Κέισι). Φύλακες των τροφίμων ( ανάμεσά τους και ο Τζακ Νίκολσον) είναι μαύροι, οι οποίοι αποδεικνύονται "βασιλικότεροι των βασιλέων" στην καταστολή των αφυπνισμένων "τρελών". Η ιστορία, άλλωστε, έχει δείξει πως φριχτότεροι τύραννοι ( βλ. Χίτλερ, Στάλιν) υπήρξαν εκείνοι που είχαν βιώσει την καταπίεση στα παιδικά τους χρόνια. Ξεκινά η εποχή Ομπάμα. Φοβάμαι...

"Γκόρτσος, Γκόρτσος"!

"Γκόρτσος, Γκόρτσος", φώναζε ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο "Τζένη Τζένη". Μερικές δεκαετίες μετά ας φωνάξουμε και εμείς "Γκόρτσος, Γκόρτσος", προς "τιμή" του γενικού γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, Χρήστου Γκόρτσου, ο οποίος ζητά από το κράτος τα 28 δις χωρίς καμιά εποπτεία από αυτό. Είναι σαν κάποιος κατά συρροή δολοφόνος να ζητά να αποφυλακιστεί μέχρι τη δίκη του χωρίς να του επιβληθεί κανένας περιοριστικός όρος. Να τον εμπιστευτούμε, δηλαδή, πως δεν θα την "κοπανήσει" στο εξωτερικό. Όχι, κύριε Γκόρτσο, το κράτος οφείλει να ελέγχει πού θα πάνε τα 28 δις του ελληνικού λαού, γιατί ο πρότερος βίος των τραπεζών μόνο έντιμος δεν ήταν για να προκαλεί αισθήματα εμπιστοσύνης. Αφήστε που το κράτος θα έπρεπε να δώσει μέρος έστω αυτών των χρημάτων για την παιδεία, την υγεία, τις υποδομές και, γιατί όχι, απευθείας στους μικρομεσαίους που έχουν πληγεί περισσότερο.
ΥΓ. Άκουσα σήμερα πως οι έρευνες της αστυνομίας για τον εντοπισμό των δραστών της δολοφονικής επίθεσης σε βάρος της καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα έχουν "παγώσει" γιατί δίνεται έμφαση στην απαγωγή Παναγόπουλου. Αναρωτιέστε ακόμα για τα αίτια της κοινωνικής έκρηξης;...

Κάτω από τις νεραντζιές

"Εκλογές γιορτή και σχόλη να 'ταν η ζωή μας όλη και η επομένη τους να 'ταν μόνο κανά δυο φορές τον χρόνο". Παραφράζω το χαζοχαρόμενο τραγούδι της Βουγιουκλάκη για να σχολιάσω την "καούρα" της κυβέρνησης να βοηθήσει τους μικρομεσαίους. Έπρεπε να βρεθεί πίσω από το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις και να ετοιμάζει εκλογές ( για την άνοιξη;) ώστε να θυμηθεί πως Έλληνες πολίτες δεν είναι μόνο οι...Παναγόπουλοι, αλλά και όσοι πρέπει να εργάζονται νύχτα μέρα για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Για να δικαιολογήσει, εξάλλου, τα αδικαιολόγητα ο πρωθυπουργός Κωστάκης ρίχνει τις ευθύνες, εμμέσως πλην σαφώς, στον αποπεμφθέντα Αλογοσκούφη: "Αυτός ο παλιάνθρωπος τα φταίει όλα", είναι σα να λέει το Μαξίμου. Συγγνώμη, ρωτώ κι εσάς γιατί μπορεί να κάνω λάθος: ο κ. Αλογοσκούφης δεν ήταν εκείνος που έκανε συνεχώς ανακοινώσεις κάτω από τις νεραντζιές του Μαξίμου; Γιατί αν ήταν, όντως, εκείνος, αυτό σημαίνει πως κάποιον συναντούσε εκεί. Κάποιον που ενέκρινε τις πολιτικές του. Έτσι, κύριε Κωστάκη;...

Στο "σπίτι" του υποταγμένου δεν μιλούν για δεοντολογία...

Ισχύει πως ο εικονιζόμενος Νίκος Βασιλάκος, παρουσιαστής της εκπομπής της ΕΡΤ "Ψηφιακή Ελλάδα", δήλωσε πως θα έπρεπε να διώκονται ποινικά όσοι αρθρογραφούν ανωνύμως ή με ψευδώνυμο στους ιστοτόπους( "blog"); Αλήθεύει πως ο ίδιος είχε φιλοξενήσει τον Στέλιο Κούλογλου στην εκπομπή του, αλλά αυτή "κόπηκε" άνωθεν γιατί, ως γνωστό, ο πρόεδρος της ΕΡΤ, Χρήστος Παναγόπουλος ήταν εκείνος που είχε "κόψει" και την εκπομπή "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" του κ. Κούλογλου όταν ο τελευταίος αποφάσισε να ασχοληθεί με τη γενιά των 700 ευρώ; Θυμίζω πως ένας, ακόμα, υπέρμαχος της ποινικής δίωξης όσων γράφουν ανωνύμως ή με ψευδώνυμο στο διαδίκτυο είναι ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος.
Κάποιοι δεν θέλουμε να υπογράφουμε τα κείμενά μας για διάφορους, προσωπικούς ή επαγγελματικούς, λόγους ο καθένας. Από την άλλη, όμως, αυτή η πρακτική ακολουθείται και από συμβατικά έντυπα, ενώ αν κάποιος νομίζει πως θίγεται μπορεί να απευθυνθεί στη Δικαιοσύνη και εκείνη να εντοπίσει τον "συκοφάντη". Άλλωστε, χειρότερη από την ανωνυμία είναι η κριτική εκείνων που αποδέχονται τη λογοκρισία χωρίς διαμαρτυρία. Έτσι, κύριε Βασιλάκο;...

Ο "γαλαζοαίματος" και οι "κοκκινοαίματοι"

Στα σημερινά πρωτοσέλιδά τους οι περισσότερες εφημερίδες κάνουν λόγο για αναστάτωση του επιχειρηματικού κόσμου από την απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Τρέμει το φυλλοκάρδι των λεφτάδων μήπως έρθει και η δική τους σειρά. Τα κυκλώματα των απαγωγέων είναι, άλλωστε, τα μόνα που μπορούν να τους φοβίσουν, αφού κυβέρνηση, λοιπά κοινοβουλευτικά κόμματα και μέσα ενημέρωσης στέκονται μπροστά τους σαν σκυλάκια που περιμένουν κάποιο κόκαλο από το αφεντικό τους. Μακάρι να βρεθεί ζωντανός ο κ. Παναγόπουλος και να επιστρέψει στην οικογένειά του. Αλλά, στον θεό που πιστεύουν, είναι η είδηση της απαγωγής ενός επιχειρηματία λόγος να ασχολούνται με αυτή τα δελτία ειδήσεων στη μεγαλύτερη διάρκειά τους; Γιατί δεν κάνουν το ίδιο όταν σκοτώνονται εργάτες στις οικοδομές ή μετανάστες στο αστυνομικό τμήμα της Πέτρου Ράλλη; Το ξέρω, ανόητη η ρητορική μου ερώτηση: εκείνοι ήταν "κοκκινοαίματοι", όχι "γαλαζοαίματοι"...

ο "χαζός" που κυβέρνησε τον πλανήτη

"Υπάρχει ακόμα ο εχθρός εκεί έξω που θέλει να βλάψει τους Αμερικανούς". Αυτή ήταν μια αποστροφή από την τελευταία (επιτέλους!) ομιλία του Τζορτζ Μπους ως προέδρου των ΗΠΑ, του χειρότερου, ίσως, όλων των εποχών, αλλά όχι του πιο ανόητου. Είχα δει πριν από κάποια χρόνια ένα ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσε την πρώτη προεκλογική εκστρατεία του "W", to 2000. Όταν είχε κερδίσει τον Γκορ με λιγότερες ψήφους και με τη νοθεία της Φλόριντας. Κάθε άλλο παρά χαζός φαινόταν. Τον παρίστανε, όμως, πολύ καλά τα τελευταία οκτώ χρόνια, προσπαθώντας να πείσει τους αμερικανούς πως είναι ένα με τον λαό, πως δεν διαφέρει από αυτούς παρότι έφτασε στο ύπατο αξίωμα. Ήταν, εξάλλου, πολύ βολικό και για τους εχθρούς του να τον θεωρούν χαζό, αφού έτσι ξεκούραζαν και εκείνοι το μυαλό τους από πιο πολύπλοκες σκέψεις. Να δούμε τώρα τι θα κάνουμε με τον έξυπνο Ομπάμα...

Για όσους αγαπούν τον πόλεμο...

Δεν δημοσιεύω αυτή τη φωτογραφία γιατί είμαι αιμοβόρος ή γιατί μου αρέσουν οι ταινίες φρίκης. Δεν τη "βρίσκω" κοιτάζοντας θαμμένα, νεκρά παιδιά από τη Γάζα. Αυτή η εικόνα μου προκαλεί την ίδια φρίκη και το ίδιο ανακάτεμα στο στομάχι που μπορεί να αισθάνεστε και εσείς. Αν, πάλι, είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι τέτοιου είδους φωτογραφίες δεν πρέπει να δημοσιεύονται, δεν σημαίνει πως είστε περισσότερο φιλειρηνιστές από μένα.

Κάθε μέρα διαβάζουμε για δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες από τη Γάζα, το Κονγκό, το Σουδάν και οπουδήποτε αλλού χύνεται ανθρώπινο αίμα σε αυτόν τον πλανήτη. Είναι, όμως, αριθμοί και αυτοί δεν προκαλούν συναισθήματα. Λυπάμαι που το γράφω, αλλά για να αντιπαθήσει κανείς τον πόλεμο και να κατανοήσει την τραγικότητά του χρειάζονται φωτογραφίες σαν αυτή. Αυτό το νεκρό κοριτσάκι από την Παλαιστίνη δεν θα μεγαλώσει ποτέ για να πάρει εκδίκηση για τον θάνατό του. Θα μεγαλώσουν, όμως, κάποιοι από τα αδέλφια ή τους συμμαθητές του και μπορεί ορισμένοι από αυτούς να ζητήσουν το αίμα τους πίσω. Και ύστερα το "πολιτισμένο" Ισραήλ και οι "πολιτισμένοι" δυτικοί φίλοι του θα αναρωτιούνται τι είδους ανθρωπόμορφα κτήνη ανατινάζουν Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη ή λεωφορεία στο Τελ Αβίβ. Ήταν άνθρωποι, εσείς τους κάνατε κτήνη κύριοι Φράνκενσταϊν...

Αρούλης for president!

Έγινε και αυτό, η τύχη της Παιδείας της χώρας στα χέρια του Αρούλη Σπηλιωτόπουλου! Γιατί δεν τον άφηνε ο Κωστάκης στο Τουριστικής Ανάπτυξης; Πιο χρήσιμος είναι να γυρίζει τις...Κυανές Ακτές με τα σικ κοστουμάκια του, παρά να κάνει πως προσπαθεί να λύσει προβλήματα που υπάρχουν από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Και αν ήθελε, τέλος πάντων, ο πρωθυπουργός μας να τον αναβαθμίσει, ας τον έκανε υπερυπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης, με αναπληρωτή υπουργό τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Όμως ο ανασχηματισμός δεν έγινε για να λύσει προβλήματα του τόπου, αλλά τα επικοινωνιακά ζητήματα της κυβέρνησης. Γι' αυτό μην απορήσετε αν στον επόμενο ανασχηματισμό, εφόσον προλάβει ο Κωστάκης να κάνει τέτοιο, δείτε την Έλενα Ράπτη υπουργό Εσωτερικών, με αυξημένες αρμοδιότητες, και την Όλγα Κεφαλογιάννη στο υπουργείο Υγείας. Αυτή η χώρα, άλλωστε, δίνει ίσες ευκαιρίες. Στους ανίκανους...

1984 "τρομοκράτες"

Σήμερα είμαστε φίλοι με την Ευρασία, που ήταν ο χθεσινός μας εχθρός. Σήμερα είμαστε εχθροί με την Ανατολασία, που ήταν ο χθεσινός μας φίλος. Άρα, θα πρέπει να ξαναγραφτούν τα βιβλία της ιστορίας γιατί ο λαός μας δεν θα πρέπει να θυμάται πως φίλοι μας είναι μόνο εκείνοι που εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας κατά περίσταση...

Αυτά περιέγραφε, ανάμεσα σε άλλα, ο Τζορτζ Όργουελ στο πιο φημισμένο βιβλίο του, το "1984". Τη δεκαετία του '80, εξάλλου, η Μάργκαρετ Θάτσερ ζητούσε από τα μέσα ενημέρωσης της Βρετανίας να μην δίνουν το "οξυγόνο της δημοσιότητας" στον IRA, τον οποίο αποκαλούσε τρομοκρατική οργάνωση. Την ίδια δεκαετία, οι αμερικανοί εξόπλιζαν τους ταλιμπάν στη μάχη τους κατά του σοβιετικού στρατού. Σήμερα, ο IRA είναι συνομιλητής της βρετανικής κυβέρνησης και οι ταλιμπάν εχθροί των ΗΠΑ. Όπως (δεν ήταν) πάντα...

Γιατί αυτή η περιπλάνηση στη λογοτεχνία και στην ιστορία; Γιατί πολύς λόγος γίνεται και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα για την αναβίωση της τρομοκρατίας. "Ξεχνάμε", όμως, πως "γονείς" της δεν είναι ούτε η Χαμάς, ούτε ο Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας, αλλά τα κράτη και οι κυβερνήσεις που επιβιώνουν γεννώντας εχθρούς, κατασκευάζοντας, έτσι, και μια δικαιολογία για την ύπαρξή τους...

Ο Νικήτας της απραξίας...

Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν είναι τόσο όμορφος όσο ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, αλλά μοιράζεται δύο χαρακτηριστικά με τον "κ. Τίποτα": είναι και οι δύο επικοινωνιακοί και ανίκανοι! Αν δεν κάνουμε λάθος, ο κ. Κακλαμάνης ανάλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές του 2007, εδώ και δύο χρόνια δηλαδή. Ποιο το έργο του μέχρι τώρα; Τα φιλανθρωπικά γεύματα για τους άστεγους και άπορους της πρωτεύουσας. Δε λέμε, καλά είναι και αυτά, αλλά μοιάζουν πολύ με τις δωρεές πλούσιων κυριών, που περνούν τον καιρό τους μοιράζοντας ψίχουλα από την περιουσία τους όταν δεν επισκέπτονται τον πλαστικό χειρουργό τους.
Έχετε δει νέα πάρκα, μια καθαρότερη πόλη, μεγαλύτερα πεζοδρόμια, για παράδειγμα; Όχι, μόνο την αγωνιώδη προσπάθεια του δημάρχου να κατασκευαστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το εμπορικό κέντρο του κ. Βωβού. Κατά τα άλλα, πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι γιατί ο κ. Κακλαμάνης θυμήθηκε τους παλαιστίνιους στο πρωτοχρονιάτικο λογύδριό του. Για τους αθηναίους να δούμε πότε θα νοιαστεί...