Σήμερα είμαστε φίλοι με την Ευρασία, που ήταν ο χθεσινός μας εχθρός. Σήμερα είμαστε εχθροί με την Ανατολασία, που ήταν ο χθεσινός μας φίλος. Άρα, θα πρέπει να ξαναγραφτούν τα βιβλία της ιστορίας γιατί ο λαός μας δεν θα πρέπει να θυμάται πως φίλοι μας είναι μόνο εκείνοι που εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας κατά περίσταση...
Αυτά περιέγραφε, ανάμεσα σε άλλα, ο Τζορτζ Όργουελ στο πιο φημισμένο βιβλίο του, το "1984". Τη δεκαετία του '80, εξάλλου, η Μάργκαρετ Θάτσερ ζητούσε από τα μέσα ενημέρωσης της Βρετανίας να μην δίνουν το "οξυγόνο της δημοσιότητας" στον IRA, τον οποίο αποκαλούσε τρομοκρατική οργάνωση. Την ίδια δεκαετία, οι αμερικανοί εξόπλιζαν τους ταλιμπάν στη μάχη τους κατά του σοβιετικού στρατού. Σήμερα, ο IRA είναι συνομιλητής της βρετανικής κυβέρνησης και οι ταλιμπάν εχθροί των ΗΠΑ. Όπως (δεν ήταν) πάντα...
Γιατί αυτή η περιπλάνηση στη λογοτεχνία και στην ιστορία; Γιατί πολύς λόγος γίνεται και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα για την αναβίωση της τρομοκρατίας. "Ξεχνάμε", όμως, πως "γονείς" της δεν είναι ούτε η Χαμάς, ούτε ο Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας, αλλά τα κράτη και οι κυβερνήσεις που επιβιώνουν γεννώντας εχθρούς, κατασκευάζοντας, έτσι, και μια δικαιολογία για την ύπαρξή τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου