"Απήγαγε" τους εργαζόμενούς του!

Δε συμμετείχαν στα μεγάλα κέρδη του, των προηγούμενων ετών, τώρα, όμως, που έπεσε η κερδοφορία του ( χωρίς, πάντως, να έχει ζημιές) κρατά 'όμηρους" τους εργαζόμενούς του, ζητώντας τους να δουλεύουν λιγότερο, με μειωμένες αποδοχές. Για να δείξει, εξάλλου, πόσο "καλός" είναι, δεσμεύτηκε πως θα χαμηλώσει κι ο ίδιος τις αποδοχές του. Λες κι έπαιρνε τα ίδια με εκείνους που παράγουν τον πλούτο του...

Ο λόγος για τον Γιώργο Μυλωνά, ιδιοκτήτη της Αλουμύλ και πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος, ο οποίος, θυμίζω, είχε πέσει θύμα απαγωγής πριν από μερικούς μήνες και για τον οποίο ανησυχούσε όλο το πανελλήνιο, αν υποθέσουμε πως "όλο το πανελλήνιο" είναι οι τηλεοπτικοί σταθμοί και η αστυνομία...

Τώρα που "απήγαγε" τα χρήματα των εργαζομένων του, θα κλάψει κανείς γι' αυτούς; Μήπως θέλει να "φορτώσει στις πλάτες τους" ο κ. Μυλωνάς τα χρήματα που έδωσε ως λύτρα; To "΄χώρια στα κέρδη, μαζί στα χρέη" ( αν κι επαναλαμβάνω, η Αλουμύλ εξακολουθεί να είναι κερδοφόρα) έχει τελειώσει κ. Μυλωνά και κάθε κ. Μυλωνά...

Συμβολικά...

Εκλεισαν τα φώτα για μια ώρα το Σαββατόβραδο, έδωσαν κι ένα ευρώ σε ένα ζητιάνο κι έτσι εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους προς την ανθρωπότητα για τα επόμενα 50 χρόνια. Φυτεύουν, συμβολικά, δένδρα. Κάνουν, συμβολικά, συγκεντρώσεις για τα δάση. Καθαρίζουν, συμβολικά, μια παραλία. Αυτός ο πλανήτης έχει σωθεί...συμβολικά.
Περισσότεροι από 600.000 έλληνες έκλεισαν, λένε, τους διακόπτες τους στις 8.30 το βράδυ του Σαββάτου. Κι όταν ή ώρα έφτασε εννιάμισι, έπαθαν τέτοιο στερητικό σύνδρομο που δεν αφήσαν λάμπα για λάμπα κλειστή στο σπίτι τους, πήραν το αυτοκίνητό τους για να μποτιλιαριστούν στην παραλιακή και στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας κι επειδή είναι και χαρμάνηδες και δε μπορούν να κρατηθούν να μην καπνίζουν το ένα τσιγάρο μετά το άλλο πέταγαν τη γόπα στο πεζοδρόμιο. Από το Σάββατο το βράδυ, όμως, έχουν ανοίξει για όσους συμμετείχαν στην "Ωρα της Γης", οι πύλες του παραδείσου. Από εδώ και πέρα η συνείδησή τους αξίζει να ξεκουραστεί...

"Ωδή" στις"Hellenic Steel" αυτής της χώρας

Η "Hellenic Steel" ζητά να μην καταβάλει στους εργαζομένους της την προβλεπόμενη από τη συλλογική σύμβαση εργασίας αύξηση που τους αναλογεί. Ο λόγος που προβάλλει είναι, τι άλλο, η οικονομική κρίση. Κι όμως, η ίδια εταιρεία παρουσίασε τα προηγούμενα χρόνια τεράστια κέρδη, ενώ τα διευθυντικά της στελέχη , όπως καταγγέλλεται, μοράστηκαν υψηλά μπόνους στο τέλος του 2008.
Αυτό είναι το τελευταίο παράδειγμα όσων θέλουν να εκμεταλλευτούν την κρίση για να περάσουν οι ίδιοι, αβρόχοις ποσί, την πρόθεσή τους να διαφυλάξουν τα υπερκέρδη τους. Πόσο πιο ανόητοι μπορεί να γίνουν; Ούτε το πραγματικό τους συμφέρον δε σκέφτονται. Γιατί, διαφορετικά, θα καταλάβαιναν πως αν δημιουργηθούν στρατιές ανέργων και ημιαπασχολούμενων, μόνο οι μεγαλοβιόμηχανοι θα αγοράζουν τα εμπορεύματά τους...
Αυτό δεν το καταλαβαίνει ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση, που συνεχίζει τον παραλογισμό της μείωσης του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, που τη μόνη χρησιμότητα που μπορεί να έχει είναι εκείνη της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Ο κ. Ομπάμα ρισκάρει, "σπρώχνει" χρήμα μήπως και σώσει τη χώρα του από την καταστροφή. Το ρίσκο είναι μεγάλο: μπορεί να αποτύχει. Σε αντίθεση με την Ευρώπη, που αν συνεχίσει έτσι, θα αποτύχει έτσι κι αλλιώς...

Τα φιλαράκια!

Εν είδει υστερόγραφου: κάποιοι απόρησαν ή... έκαναν πως απόρησαν με τη χθεσινή εικόνα του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου να βγαίνουν μαζί από τον Αγιο Διονύσιο και να τα λένε ως φιλαράκια. Ποιος, αλήθεια, πιστεύει ότι δύο ηθοποιοί, που ο ένας παίζει το σερίφη κι ο άλλος τον ινδιάνο στη μεγάλη οθόνη ή σε μια θεατρική παράσταση είναι εχθροί κι όταν σβήνουν οι κάμερες ή όταν πέφτει η αυλαία; Αλλο η ζωή, άλλο το...θέατρο. Τα μαθητικά χρόνια σε τοπ σχολείο, καθώς κι εξωτικά ταξίδια, όπως αυτό στη Χιλή του κ. Παπανδρέου, για τα οποία συζητούσαν δεν είναι τα μόνα που συνδέουν δυο ανθρώπους για τους οποίους ο δρόμος για την πρωθυπουργία είχε στρωθεί από τους προγόνους τους...

Γιατί, γιατί,γιατί;...

Γιατί μια γυναίκα ή ένας άνδρας 49 χρόνων να μη μπορούν να βγουν στη σύνταξη; Κι αν αυτό δεν είναι δυνατό γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία είναι μείον, ποιος φταίει γι' αυτό; Ποιος τα κακοδιοίκησε; Ποιος έκλεψε την περιουσία τους; Ποιος τζόγαρε σε δομημένα ομόλογα;
Ναι, αυξήθηκε ο μέσος όρος ηλικίας. Γιατί, όμως, θα πρέπει να τιμωρείται η ανθρωπότητα γι' αυτό; Γιατί θα πρέπει να εργαζόμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ, όταν χρειάζονται δυο λεπτά εργασίας από τον καθένα μας σε αυτόν τον πλανήτη για να παραχθούν τα αναγκαία για τη διαβίωσή μας; Ειδικά για την Ελλάδα, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων να τα πληρώσουν εκείνοι που τα δημιούργησαν, όσοι τα υπεξαίρεσαν κι όσοι μεγαλοοφειλέτες δεν καταβάλλουν τις εκ του νόμου εισφορές. Ως πότε οι άνθρωποι θα μετρώνται ως παραγωγικές μονάδες, που πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, αντί να τους δίνεται η ευκαιρία, όταν είναι ακόμα θαλεροί, να ζήσουν τη ζωή τους;

Να παρελαύνει όποιος το θέλει!

Τελικά "κατόρθωσε" να παρελάσει ο αλβανικής καταγωγής αριστούχος μαθητής του Δημοτικού, στις Καλύβες Χαλκιδικής. Κι αυτό παρότι είχαν "λυσσάξει" για το αντίθετο κάποιοι γονείς του σχολείου, οι οποίοι "ίσως" αγνοούσαν ότι ο νόμος δίνει τη σημαία στον καλύτερο μαθητή, ανεξαρτήτως εθνικότητας και καταγωγής. Φαίνεται πως η ελληνική κοινωνία, οκτώμισι χρόνια μετά την αντίστοιχη υπόθεση Τσενάι, δεν έχει αποβάλει ακόμα τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της.
Δεν θα σταθώ στο ψευδοεπιχείρημα πως έλληνας είναι όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας. Θα σταθώ στο αναφαίρετο δικαίωμα του οποιουδήποτε μαθητή επιθυμεί να σηκώσει την ελληνική σημαία και είναι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου του, να μπορεί να το κάνει. Οσον αφορά τον αναχρονιστικό θεσμό της παρέλασης, δεν είμαι, επίσης, αντίθετος στο να γίνεται, αρκεί να μην επιβάλλεται η συμμετοχή σε αυτή των μαθητών, των στρατιωτών κι οποιωνδήποτε άλλων έχουν το από του νόμου δικαίωμα να συμμετέχουν. Φασιστική δεν είναι αυτή καθεαυτή η παρέλαση, αλλά η επιβολή της και οι εθνικιστικές κορώνες που τη συνοδεύουν...

Επιβάτες του "Τιτανικού"...

Οπως είναι γνωστό, η ορχήστρα στον "Τιτανικό" συνέχιζε να παίζει παρότι το μισό πλοίο είχε, ήδη, βυθιστεί. Αυτό είχαν μάθει να κάνουν τα μέλη της, αυτό έκαναν κι όταν χανόταν ο κόσμος γύρω τους. Αυτούς τους μουσικούς μου θυμίζει και η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία βλέπει το "καράβι" να βουλιάζει, αλλά συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό: μείωση του ελλείμματος, του δημόσιου χρέους, "ελαστική" εργασία και δε συμμαζεύεται. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, που επισκέφτηκε πρόσφατα τη χώρα μας, χαρακτήρισε το Σύμφωνο Σταθερότητας, "Σύμφωνο Βλακείας". Κι έχει δίκιο...
Η οικονομία δεν είναι ευαγγέλιο, να το ακολουθεί ο πιστός χωρίς παρεκβάσεις κι έτσι να ελπίζει πως θα κερδίσει τη βασιλεία των ουρανών. Αυτό το έχει καταλάβει ο κ. Ομπάμα, μη διστάζοντας να εκτινάξει το κρατικό έλλειμμά σε διψήφια νούμερα, προκειμένου να διασώσει τη ζήτηση διαμέσου κρατικών επενδύσεων και όχι μόνο.
Σε αντίθεση, ο κ. Αλμούνια ( φωτό) ζητά κι από την Ελλάδα να συνεχίσει την "τρέλα" της λιτότητας. Το 1938 ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Νέβιλ Τσάμπερλεν, κρατώντας στα χέρια του τη "Συμφωνία του Μονάχου" με τη ναζιστική Γερμανία, κραύγαζε "αυτό σημαίνει ειρήνη στον καιρό μας". Αυτή θεωρείται η μεγαλύτερη πολιτική αστοχία του 20ού αιώνα. Του 21ου μπορεί και να λέγεται "Σύμφωνο Σταθερότητας"...

Για περισσότερες ώρες "playstation"!

"Κουρασμένος" φέρεται να αισθάνεται ο Κώστας Καραμανλής μετά από 12 χρόνια στην ηγεσία της Ν.Δ. και πέντε στην πρωθυπουργία. "Κουρασμένος" αισθανόταν κι ο Κώστας Σημίτης το Φεβρουάριο του 2004, όταν παρέδιδε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου. Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος πώς η κούραση εξοντώνει τους, κατά τα άλλα, αρχομανείς πολιτικούς μας μόνο όταν βρίσκονται στα πρόθυρα εκλογικής ήττας; Γιατί ο κ. Καραμανλής δεν αισθανόταν τα μάτια του βαριά από την έλλειψη ξεκούρασης το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν είχε 11 χρόνια στην ηγεσία της Ν.Δ. και τέσσερα στη διακυβέρνηση της χώρας; Μήπως γιατί τότε ήταν μπροστά στις δημοσκοπήσεις, οπότε η χαρά της διαιώνισης της προσωπικής του εξουσίας του έφτιαχνε τη διάθεση;

Έχω μια πρόταση για τον "εργασιομανή" κ. Καραμανλή: γιατί δε ζητά ελαστικοποίηση και του δικού του ωραρίου, με μειωμένες αποδοχές, όπως αυτό που προτείνει για τους υπόλοιπους εργαζόμενους; Γιατί δεν αυξάνει τη φορολογία και για τα δικά του έσοδα, όπως έκανε για πολλούς μικρομεσαίους; Ο πρωθυπουργός είναι τόσο ανίσχυρος, ώστε να είναι εύκολο θύμα του εκβιασμού των τραπεζών για χορήγηση λιγότερων δανείων και των επιχειρήσεων για απολύσεις, αν δεν τους κάνει τα κέφια. Μήπως ήρθε η ώρα για τον κ. Καραμανλή να παίζει περισσότερο "playstation";...

Για την Κατερίνα Γκουλιώνη

Καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση για εμπορία...20 γραμμαρίων ηρωίνης. Κατήγγειλε το βιασμό του κολπικού ελέγχου στη φυλακή από ανειδίκευτους που δεν είναι γιατροί. Την τιμώρησαν, διατάζοντας τη μεταγωγή της από τις φυλακές της Θήβας στην Κρήτη, 15 ημέρες πριν από την εκδίκαση της υπόθεσής της στο Εφετείο. Στο πλοίο, με το οποίο μεταφερόταν, ήταν δεμένη πισθάγκωνα με χειροπέδες και κρατούταν χωριστά από τους υπόλοιπους μεταγόμενους. Λένε, εξάλλου, πως βρέθηκε νεκρή, έχοντας χτυπήματα στο πρόσωπο.
Όσοι γνώρισαν την Κατερίνα Γκουλιώνη μιλούν για έναν άνθρωπο που δε σταμάτησε στιγμή να καταγγέλλει αυθαιρεσίες. Ακόμα κι αν ο θάνατός της οφείλεται σε φυσικά αίτια, ο τρόπος που της συμπεριφέρθηκαν ήταν αναιτιος κι εκείνοι που διέπραξαν αυτήν την ύβρη απέναντι σε κάθε έννοια ανθρωπισμού μόνο φονιάδες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν...

Την κρίση να πληρώσει η Παπαρίζου!

Ζητώ, εκ των προτέρων, συγγνώμη από την Ελενα Παπαρίζου γιατί τη χρησιμοποιώ για να προσωποποιήσω τις επαγγελματικές κατηγορίες που θα έπρεπε να πληρώσουν, περισσότερο από άλλες, την οικονομική κρίση. Ηταν και μια αφορμή, άλλωστε, για να μπει, ως φωτό, επιτέλους και μια ωραία γυναίκα σε αυτόν τον ιστότοπο! Η κα Παπαρίζου, όμως, είναι τραγουδίστρια της πίστας, με υψηλό νυχτοκάματο, όπως αυτό που απολαμβάνουν κι άλλες συναδέλφισσες και συνάδελφοί της. Όπως αυτό που απολαμβάνουν, έστω κι αν δεν αποκαλείται νυχτόκαματο ή μεροκάματο, αρκετοί, ακόμα, Έλληνες, που αισθάνονται περισσότερο συναισθηματικά δεμένοι με τα νησιά Κέιμαν και κάθε άλλο φορολογικό παράδεισο, παρά με την Ελλάδα...
Η μεγάλη ευθύνη, πάντως, είναι των κυβερνήσεων, που δεν πήραν ποτέ στα σοβαρά τη σημασία της πάταξης της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Είναι γνωστό ότι αρκεί ένα τηλεφώνημα από κάποιον ισχυρό επιχειρηματία ή "λαμπερό πρόσωπο" στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών για να σταματήσει οποιοσδήποτε έλεγχος στην επιχείρησή του και στα πραγματικά έσοδά του. Δεν ισχυρίζομαι πως οι δημόσιοι υπάλληλοι, των οποίων οι μισθοί "πάγωσαν", βρίσκονται στη δυσχερέστερη θέση από όλους τους εργαζόμενους. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν αρκετοί που είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από όσους εργάζονται στο Δημόσιο και συνεχίζουν να μένουν στο απυρόβλητο...

Νυν υπέρ πάντων...η φαμίλια

Είναι γνωστό ότι οι έλληνες αγαπάμε τους δικούς μας ανθρώπους. Περισσότερο, μάλιστα, κι από την αξιοκρατία... Αυτή η "αγάπη" εκδηλώθηκε και στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, όπου το καλοκαίρι προκηρύχθηκαν θέσεις βοηθητικού εργαστηριακού προσωπικού. Προφανώς, όμως, για ημετέρους, αφού, όπως πληροφορούμαι, εξισώθηκαν όσοι έχουν διδακτορικό με εκείνους που δεν έχουν! Κι αυτή ήταν μόνο μία από τις αρκετές ημινόμιμες, ημιπαράνομες ενέργειες των διοικούντων το Τμήμα, που θεωρούν το πανεπιστήμιο δικό τους "βιλαέτι".
Το ίδιο συμβαίνει και με την οικογένεια Χριστινάκη στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκουν (;) ο μπαμπάς, η μαμά, οι κόρες, ο γιος, ο γαμπρός κι ο αδελφός του γαμπρού! Πιθανότατα όλοι εκείνοι που μοίρασαν τα πόστα μεταξύ τους δε φορούσαν κουκούλες, οπότε ουδείς λόγος ανησυχίας για το κράτος δικαίου. Ο κ. Δένδιας μπορεί να κοιμάται ήσυχος...

"Αδέσμευτοι ρύποι"...

Μεγάλη είναι η σπουδή της διεύθυνσης του "Αδέσμευτου Τύπου" να αθωώσει το δημοσιογράφο Γιώργο Φράγκο, γνωστό όχι μόνο για τα ρεπορτάζ του αλλά και για τις αργομισθίες του στον "9,84" και στο δήμο Αθηναίων και για το ότι κατηγορείται πως... επιτέθηκε απρόκλητα με μαχαίρι σε Νιγηριανό. Όπως πληροφορούμαι, κυκλοφορούσε χθες στα δημοσιογραφικά γραφεία του "Αδέσμευτου" ένα ρατσιστικό κείμενο, στο οποίο ο κ. Φράγκος παρουσιαζόταν σαν αθώα περιστερά και το φταίξιμο αποδιδόταν στο Νιγηριανό. Και σα να μην έφτανε αυτό, στοχοποιήθηκαν όσοι δημοσιογράφοι αρνήθηκαν να βάλουν την υπογραφή τους σε ένα κείμενο που ως ελεύθεροι άνθρωποι έκριναν πως δεν τους εξέφραζε.
Πληροφορούμαι, επίσης, πως δεν έλειψαν και οι χαρακτηρισμοί τύπου "τσογλάνια" και οι απειλές τύπου "θα σου δείξω εγώ, θα δεις τι θα πάθεις", για τους αντιρρησίες δημοσιογράφους από τη διευθύντρια και τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας αντίστοιχα. Ο Δημήτρης Ρίζος γνωρίζει τι συμβαίνει στο μαγαζί του; Κι αν ναι, επικροτεί ή όχι φασιστικές αντιλήψεις; Μακάρι ο κ. Φράγκος να είναι και να αποδειχθεί αθώος. Δεν είναι δουλειά, όμως, των δημοσιογράφων να αθωώνουν πριν την ώρα της δικαιοσύνης, ούτε να επιτίθενται στους υπομονετικούς συναδέλφους τους...

Ενας λογιστάκος ήταν...

Έργα και ημέρες του επί οκταετία πρωθυπουργού της χώρας Κώστα Σημίτη, τα οποία δείχνουν να έχουν "ξεχάσει" οι θαυμαστές του έργου του, κυρίως τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης: ξεκίνησε την θητεία του με τους τρεις νεκρούς αξιωματικούς στα Ιμια, γεγονός για το οποίο "ευχαρίστησε" τους αμερικανούς. Σε επίπεδο σκανδάλων, δύο από τα μεγαλύτερα όλων των εποχών έλαβαν χώρα κατά τη "βασιλεία" του, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και της Siemens. Ειδικά για το τελευταίο, πρόσωπα αποκλειστικά δικής του επιλογής, όπως ο Θ. Τσουκάτος και ο Τ. Μαντέλης, φέρονται ως δωρολήπτες του γερμανικού κολοσσού. Στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων δεν προώθησε ούτε μία, ξεπερνώντας σε αποτυχία σε αυτόν τον τομέα ακόμα και τον Κώστα Καραμανλή. Ο τελευταίος, τουλάχιστον, κατάφερε να πουλήσει την Ολυμπιακή, την οποία είχε αποτύχει να πουλήσει ο κ. Σημίτης, όπως και να αλλάξει το ασφαλιστικό ή να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε σήμερα να υποφέραμε λιγότερο από την κρίση.
Είναι αλήθεια ότι έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ...Ω, ναι, αλλά με ψεύτικα στοιχεία, όπως αποδείχθηκε, καθιστώντας μας ακόμα πιο αναξιόπιστους στις Βρυξέλλες.
Θα μπορούσα, επίσης, να αναφερθώ και σε ΤΟΡ Μ1, τροπολογίες Πόρτο Καρράς κλπ ή για το ότι απόλαυσε πρωτοφανή στήριξη από τους μεγαλοεργολάβους-μεγαλοεκδότες, όχι, βεβαίως, χωρίς ανταλλάγματα. Η ουσία είναι μία: ο Κώστας Σημίτης υπήρξε μια πολιτική μετριότητα, λειτούργησε πάντοτε χωρίς θάρρος, ενώ μπορεί να μην πλούτισε προσωπικά από την άσκηση της εξουσίας, πλούτισαν, όμως, όλοι οι άλλοι γύρω του. Όπως είναι σφάλμα να εμπιστευόμαστε την έκβαση ενός πολέμου στους στρατηγούς, είναι, εξίσου, λανθασμένο να εμπιστευόμαστε λογιστάκους στη διακυβέρνηση μιας χώρας...

Κυνηγήστε και τους ηθικούς αυτουργούς...

Η σημερινή επιδρομή 30-40 ατόμων στο Κολωνάκι μάλλον "ξύπνησε" εκείνους που πίστεψαν ότι η λαϊκή οργή καταπραΰνθηκε μετά τα Δεκεμβριανά κι έτσι όλοι οι κοστουμάτοι κατεργαραίοι μπορούσαν να επιστρέψουν στις συνήθεις δουλειές τους χωρίς να έχουν να φοβούνται και πολλά. Πέρα από τα σημερινά, όμως, είχαμε και τη λίστα με τους 82 πιθανούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων και την προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα. Επανέρχεται, επομένως, το ερώτημα για το ποιος γεννά το αντάρτικο πόλης, το οποίο χτυπά τυφλά δικαίους κι αδίκους. Γιατί αν "γονείς" του είναι οι 300 της Βουλής, οι 300 επιχειρηματίες, οι δέκα τράπεζες και τα "golden boys" των δημόσιων επιχειρήσεων, τότε η αστυνομία και η δικαιοσύνη θα πρέπει να είναι σκληρές όχι μόνο με τους φυσικούς, αλλά και με τους ηθικούς αυτουργούς, οι οποίοι, "παρεμπιπτόντως", συχνάζουν στο Κολωνάκι...

Η τεμπελιά...προσγειώθηκε

Ο Ανδρέας Βγενόπουλος φυσικά και δεν είναι ο "καλός σαμαρείτης", που ήρθε για να σώσει την Ολυμπιακή από τα χέρια των ξένων. Άλλωστε κι εκείνος ξένα κεφάλαια (αραβικά) ως επί το πλείστον χρησιμοποιεί. Επιχειρηματίας είναι, που θέλει να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι διαθέτει ρευστότητα σε μια εποχή "ισχνών αγελάδων".
Από την άλλη, οι συνδικαλιστές της Ολυμπιακής, η οποία υπήρξε για χρόνια "τόπος συνάντησης" των απανταχού ρουσφετολογικά διορισμένων από τα δύο μεγάλα κόμματα, κλαίνε και οδύρονται για το μέλλον της. Αντί να κλαίμε και να οδυρόμαστε οι υπόλοιποι με τα νέα χαμένα εκατομμύρια ευρώ για εθελουσία έξοδο, όπως εκείνη που είχε γίνει στον ΟΤΕ: "αισθάνονται παραγωγικοί", δηλώνουν και "δεν θέλουν να βγουν στη σύνταξη από τα 50 τους". Αν νιώθουν έτσι, μπορούν να εργαστούν και στη νέα Ολυμπιακή, η οποία θα έχει ανάγκη από έμπειρο προσωπικό, ή να βρουν κάποια άλλη εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Αρκετά πια με τους κλαυθμηρίζοντες δημοσίους υπαλλήλους, που είχαν μάθει να κάθονται και να πληρώνονται αδρά. Δεν είναι δυνατό η τεμπελιά να είναι το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα σε αυτήν τη χώρα...

"Σεμνά και ταπεινά"...

Πού λέτε ότι συνεδρίασε (πάρτε βαθιά ανάσα) η, άνευ αποφασιστικών αρμοδιοτήτων, Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Υποεπιτροπή για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης; Σε κάποιο κτίριο του Στρασβούργου, όπου εδρεύει το Συμβούλιο της Ευρώπης, ώστε να μην προκαλέσουν οι συμμετέχοντες, ανάμεσά τους κι ο πρώην υπουργός της Ν.Δ., Μανώλης Κεφαλογιάννης, σε περίοδο οικονομικής κρίσης; Οχι "βέβαια"! Δε λένε ότι "η φτώχεια θέλει καλοπέραση"; Ε, γι' αυτό τα "παιδιά" αποφάσισαν να συγκεντρωθούν στο...Μονακό!
Θα ήθελα να άκουγα πως θα εξηγούσε ο κ. Κεφαλογιάννης στους ψηφοφόρους του στο Ηράκλειο, αν ποτέ μάθαιναν πού περνά τον "ελεύθερο χρόνο" του ο βουλευτής τους, την ανάγκη "παγώματος" των μισθών τους και της επιβολής νέων φόρων γιατί το ελληνικό και το ευρωπαϊκό ταμείο είναι μείον. Εκτός αν ο πρώην υπουργός πήγε για να παίξει στο φημισμένο καζίνο του πριγκιπάτου, να κερδίσει και να διανείμει τα κέρδη του σε αυτούς που έχουν ανάγκη τα χρήματα περισσότερο από εκείνον...

Τα...φιλιά μου στους ταλιμπάν!

Οι ταλιμπάν μπορεί να επιστρέψουν σύντομα στην Καμπούλ. Στην Αθήνα, πάντως, μπήκαν ήδη και "κατέλαβαν" την Εθνική Λυρική Σκηνή. Σε "διάγγελμά" τους, μέλη της ορχήστρας της Λυρικής εξέφραζαν τα παράπονά τους για ομοφυλοφιλικό φιλί στην παράσταση "Ρουσάλκα", γαλλικής παραγωγής. Αντιδράσεις υπήρξαν κι από θεατές, που γιουχάιζαν τους καλλιτέχνες, μπερδεύοντας την όπερα με το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός...
Δεν έχω δει την παράσταση. Μπορεί, όντως, να ήταν ένα πολύ κακό ανέβασμα και το ομοφυλοφιλικό φιλί ξένο προς κάθε κανόνα αισθητικής ή το πνεύμα του δημιουργού του έργου. Η τιμωρία, όμως, για ένα κακό έργο είναι τα από στόμα σε στόμα αρνητικά σχόλια γι' αυτό. Δεν είναι ούτε τα γιούχα, ούτε οι ντομάτες. Επιπλέον, ο δημιουργός ενός έργου, μουσικού, λογοτεχνικού, θεατρικού, εικαστικού κλπ., από τη στιγμή που παρουσιάζεται στο κοινό θα πρέπει να διατηρεί μόνο τα δικαιώματα οικονομικής εκμετάλλευσής του. Κι αυτό γιατί το έργο, πλέον, ανήκει στο κοινό. Αν ο δημιουργός του δεν ήθελε να το "πειράξουν" ξένα χέρια, ας το άφηνε κλειδωμένο στο γραφείο του. Όσο για εκείνους που δεν θέλουν να βλέπουν στην όπερα ομοφυλοφιλικά φιλιά, καλό είναι να αποκτήσουν μια σφαιρικότερη αντίληψη για την πραγματικότητα από εκείνη που τους παρέχει η μισαλλοδοξία τους...

Στρατός τέλος!

Κρεμασμένος σε ένα δέντρο, 100 μέτρα από τον κοιτώνα του, βρέθηκε 20χρονος στρατιώτης σε στρατόπεδο στη Ρόδο. Ούτε ο πρώτος φαντάρος ήταν που αυτοκτόνησε, ούτε, φοβάμαι, ο τελευταίος. Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσει, όμως, επιτέλους μια σοβαρή συζήτηση για την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας ή, έστω, την αντικατάστασή της με κοινωνική, έμμισθη υπηρεσία; Το επιχείρημα, άλλωστε, πως οι Τούρκοι θα μας κάνουν μια "μπουκιά" χωρίς στρατιώτες στα σύνορα της χώρας ακούγεται σαν αστείο σε όσους υπηρέτησαν σε αυτά. Γιατί; Γιατί και τώρα τα στρατόπεδα στην παραμεθόριο δεν έχουν φαντάρους κι όσοι υπηρετούν εκεί είναι παιδιά ενός...κατώτερου ή ανύπαρκτου βύσματος. Δεν είναι τυχαίο πως οι αυτοκτονίες σημειώνονται ανάμεσα σε εκείνους που υπηρετούν στα πραγματικά σύνορα κι όχι σε όσους "θητεύουν" στα σύνορα του..ΓΕΕΘΑ ή της Σαλαμίνας.
Όσο για την περίφημη "πειθαρχία" κι "ωρίμανση" που σου προσφέρει ο ελληνικός στρατός, όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες του, είναι μηδαμινής αξίας μπροστά σε αυτά που θυσιάζει κάποιος νεαρός, όπως τη δημιουργικότητα και την αυτοεκτίμησή του. Άλλωστε, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν τα χρωστάμε σε εκείνους που ήξεραν να λένε τα "μάλιστα", αλλά σε όσους αρνήθηκαν να υπακούσουν σε "σάπιες" εντολές...

Οι "έξυπνοι" Σπίνος και...Καπράνος από τους διορισμούς πιάνονται!

Ο Αρης Σπίνος έβγαινε συχνά πυκνά από το αποκαλυπτικό δελτίο του "EXTRA" για να καταγγέλλει, ανάμεσα σε άλλα, την άθλια εικόνα των ελληνικών νοσοκομείων και τις ευθύνες του υπουργού Υγείας, Δημήτρη Αβραμόπουλου. Ο ίδιος κ. Σπίνος, κατόπιν απόφασης του κ. Αβραμόπουλου, θα αναλάμβανε υποδιοικητής στο νοσοκομείο Νίκαιας. Το ότι δεν θα εκπληρώσει το "όνειρό" του να αναμορφώσει το δημόσιο σύστημα υγείας οφείλεται στις αντιδράσεις που υπήρξαν, κυρίως διαμέσου των blog. Η ΕΣΗΕΑ δε φιλοτιμήθηκε να βγάλει κάποια ανακοίνωση, ίσως γιατί ο κ. Σπίνος δεν είναι μέλος της. Δε διέσυρε, όμως, το δημοσιογραφικό επάγγελμα; Εκτός αν η περίπτωσή του, που "μυρίζει" εκβιασμό, δεν ήταν η μοναδική παρόμοια....
Υπάρχει, για παράδειγμα, κι ο πρώην πρόεδρος του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσιογράφων, Δημήτρης Καπράνος, που είναι ύποπτος για τέλεση κακουργημάτων στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων. Ο εν λόγω "αμερόληπτος ρεπόρτερ" έχει διοριστεί σε τουλάχιστον επτά θέσεις από τέσσερις διαφορετικούς υπουργούς και συμμετέχει ακόμα σε κυβερνητικές αποστολές! Αλήτες, ρουφιάνοι...κρατικοδίαιτοι.

Ο Παρθενώνας δεν ανήκει στα ρουσφέτια...

Κύριοι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, ο Παρθενώνας αποτελεί αιώνιο σύμβολο της δημοκρατίας και από την εποχή που ο Μανώλης Γλέζος κατέβασε τη ναζιστική σημαία και σύμβολο ελευθερίας. Δε με βρήκε αντίθετο το πανό με τη λέξη "RESISTANCE" ("ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ"), που είχαν αναρτήσει οι νεολαίοι του Συνασπισμού κατά τα σύγχρονα Δεκεμβριανά. Δε δέχομαι, όμως, μια χούφτα συμβασιούχων, οι οποίοι υποτίθεται πως υπηρετούν τον ελληνικό πολιτισμό, να κλείνουν, όποτε τους "καπνίσει", την Ακρόπολη, προκειμένου να εκβιάσουν για τη μονιμοποίησή τους στο Δημόσιο. Πόσο μάλλον όταν κάποιοι από αυτούς, αν όχι όλοι τους, έχουν διοριστεί με ρουσφέτι...

Αλλο η τζαμαρία, άλλο ο αφγανός...

Όταν κάποιος καταστρέφει ένα κατάστημα είναι "κουκουλοφόρος, αλήτης, εξτρεμιστής, τρομοκράτης". Όταν κάποιος προπηλακίζει αλλοδαπούς στον Άγιο Παντελεήμονα ή στην Πάτρα, όπου είχαμε τα προχθεσινά επεισόδια, είναι "εξαγριωμένος πολίτης". Δε συμφωνώ με τους βανδαλισμούς σε βάρος της περιουσίας μικρομεσαίων. Από πότε, όμως, μια τζαμαρία έχει υπέρτερη αξία από έναν αφγανό; Διαμαρτύρονται κάτοικοι της Πάτρας για το φαινόμενο των μεταναστών που συνωθούνται στο λιμάνι της πόλης: "είμαστε μια φτωχή χώρα, που δε μπορεί να ταίσει τους δικούς της πολίτες, πόσο μάλλον τους ξένους", είναι η επωδός τους. "Λυπάμαι", αλλά δεν είμαι της άποψης πως κάποιος επιτρέπεται να επιβιώνει στην Ελλάδα μόνο και μόνο γιατί είναι έλληνας. Πόσο μάλλον όταν ο ξένος δεν έχει ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτά του νόμιμου ωραρίου και της ασφάλισης. Είναι ντροπή μας να θέλουμε "φτηνά εργατικά χέρια" για να οργώνουν το χωράφι μας ή να "ξεσκατίζουν" τους γέρους γονείς μας, να μην θέλουμε, όμως, να "βρωμίζουν" την αισθητική μας με το να κοιμούνται στους δρόμους. Λες κι εκείνοι διάλεξαν να ξαπλώνουν με "στέγη" τα αστέρια...

Μοιάζουν ή μου φαίνεται;...

Στα χνάρια του...αναξιομακάριστου Τζορτζ Μπους μοιάζει να κινείται ο αναπληρωτής, αν κι αυτό του φαίνεται υποβιβασμός, υπουργός Δημόσιας Τάξης, Χρήστος Μαρκογιαννάκης. Ο τελευταίος δήλωσε πως είναι ανάγκη να κάνουν οι πολίτες κάποιες παραχωρήσεις σε ό,τι αφορά τις ατομικές τους ελευθερίες και το προσωπικό τους απόρρητο για χάρη της ασφάλειας. Λες και φταίει η πλειοψηφία των πολιτών για την ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας και, γενικότερα, του ελληνικού κράτους να εμποδίσει την απόδραση (δις) δύο κρατούμενων που βρίσκονται και στις σχετικές λίστες της Ιντερπόλ ή για την αύξηση της εγκληματικότητας. Θυμίζω τον "Patriot Act" του κ. Μπους, με αφορμή τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και το άτυπο δόγμα του "είναι προτιμότερη η ασφάλεια από την ελευθερία". Θυμίζω, επίσης, πως ο κ. Μπους θεωρείται, από πολλούς, ως ο χειρότερος πρόεδρος των ΗΠΑ, τουλάχιστον της τελευταίας 50ετίας. Το ακόμα πιο ατιμωτικό; Σε πρόσφατη επίσκεψή του σε κατάστημα στο Τέξας, ο ιδιοκτήτης του δεν τον αναγνώρισε! Αυτόν που, υποτίθεται, πως κρατούσε τις τύχες του κόσμου στα χέρια του μέχρι πριν από ενάμιση μήνα. Τρανή απόδειξη του πόσο φθαρτή είναι η πηγή της αλαζονείας ορισμένων. Εσείς, κ. Μαρκογιαννάκη, που έχετε ήδη παραιτηθεί μια φορά εξαιτίας της αμετροέπειάς σας, θα έπρεπε να το ξέρατε καλύτερα...