Δε δέχομαι να με δολοφονούν!

Συνηγορώ στην απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, έστω κι αν τα μέτρα που έχει εξαγγείλει το υπουργείο Υγείας είναι ημιτελή. Ο καπνιστής έχει δικαίωμα να καπνίζει, δεν έχει δικαίωμα, όμως, να με σκοτώνει. Γράφω τα παραπάνω γιατί έχω ακούσει κι έχω διαβάσει πολλούς "μάγκες" το τελευταίο διάστημα, που κάνουν λόγο ακόμα και για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε θέματα δημόσιας υγείας δε χωρά δημοκρατία. Αν οι πανίσχυρες καπνοβιομηχανίες δεν έχουν καταφέρει τόσες δεκαετίες να πείσουν τους επιστήμονες πως το τσιγάρο δε βλάπτει την υγεία, δεν έχω λόγους να μην πιστεύω τους γιατρούς που ισχυρίζονται πως και το παθητικό κάπνισμα σκοτώνει...
Ολοι μας είμαστε άνθρωποι κι όλοι έχουμε τα πάθη μας. Οταν, όμως, θέλουμε να τα επιβάλλουμε πάνω στους άλλους ακόμα και με το τίμημα της υγείας τους αυτό έχει ένα όνομα: φόνος από πρόθεση...

Θα προτιμούσα να ήμουν ανασφαλής...

Το πρόβλημα δεν είναι οι κάμερες ασφαλείας στους δημόσιους χώρους αυτές καθεαυτές. Το πρόβλημα δεν είναι η ποινικοποίηση της κουκούλας αυτή καθεαυτή, ούτε η ονομαστικοποίηση των καρτοκινητών. Είναι όλα αυτά μαζί, που δημιουργούν ένα κλίμα πως μόνο αν παρακολουθούμαστε μπορούμε να είμαστε ασφαλείς σε αυτήν τη χώρα...

Μια οργανωμένη πολιτεία, όμως, αυτό που θα έπρεπε να κάνει πρώτα είναι να οργανώσει την πρόληψη του εγκλήματος κι όχι την καταστολή του. Ποιά μέτρα έχει, άραγε, πάρει η κυβέρνηση προς αυτήν την κατεύθυνση; Μήπως θεωρεί πρόληψη τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες ή την απέλασή τους άρον άρον χωρίς να εξετάσει σοβαρά τους κινδύνους που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αν επαναπατριστούν; Δυστυχώς, την ίδια αντίληψη περί ασφάλειας έχουν, ανοιχτά πλέον, και στο ΠΑΣΟΚ. Ετσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, θα προτιμούσα να ήμουν περισσότερο ανασφαλής...

Καμία ασφάλεια για τους "σεκιουριτάδες"...

Από τους 50.000 που εργάζονται στο χώρο του "σεκιούριτι" μόνο οι 8.400 είναι ασφαλισμένοι. Όσο για Σαββατοκύριακα, επιδόματα και λοιπά εργασιακά δικαιώματα δε γίνεται ούτε κουβέντα. Δουλεύουν ακόμα και 16 ώρες την ημέρα με ημερομίσθιο 24 ως 30 ευρώ. Την ίδια ώρα, στο χώρο του "σεκιούριτι" δραστηριοποιούνται άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί για εμπόριο ναρκωτικών και οι οποίοι χρησιμοποιούν υπεργολάβους για να γλιτώνουν οι ίδιοι την "τσιμπίδα" του νόμου...
Ο χώρος του "σεκιούριτι", μαζί με εκείνον της καθαριότητας ( βλ. Κωνσταντίνα Κούνεβα) είναι από τους πιο βρόμικους επαγγελματικούς χώρους στην Ελλάδα. Η ΓΣΕΕ, όμως, κι ο πρόεδρός της Γιάννης Παναγόπουλος κωφεύουν. Ισως γιατί στηρίζονται στις ψήφους της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας των "σεκιουριτάδων", η οποία, όμως, ελέγχεται από τους εργοδότες...

Ο ατάλαντος κύριος Αλέξης...

Ο Αλμπέρ Καμί ήταν δεν ήταν 30 χρόνων όταν έγραψε ένα από τα αριστουργήματά του, τον "Ξένο". Οταν ο Μάρλον Μπράντο ανέβηκε στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ για να παίξει τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο "Λεωφορείο ο Πόθος" ήταν δεν ήταν 23 χρόνων. Οταν ο Τζορτζ Μπεστ χρίστηκε μεγάλο ταλέντο από τα "λαγωνικά" της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν δεν ήταν 16 χρόνων.
Δεν αμφισβητώ πως υπάρχουν ταλέντα που δικαιώθηκαν σε μεγαλύτερη ηλικία, ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δε νομίζω πως μπορεί να συμπεριληφθεί στη χορεία των αδικημένων. Ισα ίσα, που ήταν πολύ τυχερός που η νεότητά του συνέπεσε με την εποχή του λάιφσταϊλ, όπου σημασία δεν έχει το περιεχόμενο, αλλά η εικόνα...
Αν κάποιος διάβαζε αυτά που έχει, κατά καιρούς, πει, χωρίς να ξέρει πως τα έχει πει ο κ. Τσίπρας, θα νόμιζε πως είναι αποσπάσματα από προδικτατορικά συνέδρια του ΚΚΕ! Ο λόγος του δεν έχει φρεσκάδα και οι ιδέες του δεν "ξεκολλούν" από την άρνηση...
Ο κ. Τσίπρας ζήτησε σήμερα συγγνώμη από τον κόσμο της Αριστεράς για την εικόνα που δείχνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Καλά έκανε, παρότι εννοούσε κυρίως τον κ. Αλαβάνο. Ο Καμί, ο Μπράντο κι ο Μπεστ, όμως, δε ζήτησαν ποτέ συγγνώμη δημοσίως. Οχι γιατί δεν είχαν κάνει λάθη, αλλά γιατί το ταλέντο τους τα υποσκέλιζε...

Τους ξυλοκόπησαν γιατί ζήτησαν τα λεφτά τους!

Υπέπεσαν στο "αμάρτημα" να ζητήσουν τα χρήματα που τους χρωστούσε ιδιοκτήτης καφετέριας για οικοδομικές εργασίες. Είχαν κλείσει συνάντηση στην πλατεία Σπάθα, στη Νίκαια. Εκεί, όμως, τους περίμεναν μπράβοι του ιδιοκτήτη της καφετέριας, οι οποίοι πυροβολούσαν στο αέρα πριν τους ξυλοφορτώσουν υπό τις ιαχές: "Βρωμοπακιστανοί να φύγετε και να πάτε πίσω στη χώρα σας"! Οι μπράβοι, μάλιστα, απειλούσαν έναν από τους μετανάστες πως θα τον "κάρφωναν" στην αστυνομία γιατί δεν είχε χαρτιά!
Αυτό είναι ή δεν είναι εγκληματικότητα "κύριοι" φασίστες; Πακιστανός είναι ο ιδιοκτήτης της καφετέριας που δεν πλήρωσε; Πακιστανοί είναι οι μπράβοι; Πακιστανοί είναι οι αστυνομικοί που κάνουν τα "στραβά μάτια" σε παρόμοιες περιπτώσεις; Οταν οι ξένοι χτίζουν τα σπίτια που μένουμε ή τις καφετέριες που κάνουμε χαβαλέ δεν είναι εγκληματίες και μετατρέπονται σε τέτοιους τα βράδια που τους αφήνουμε να κοιμούνται σε άθλιες συνθήκες και να κάνουν χαβαλέ μακριά από τις "ελληνοπρεπείς" πλατείες μας;...

Ο φασισμός σε όλο του το μεγαλείο...

Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή και σε μια χώρα όπου ένα ρατσιστικό, μισαλλόδοξο κόμμα αποσπά το 7% των ψήφων στις ευρωεκλογές. Ζούμε, επίσης, σε μια εποχή όπου ο γάμος ενός ακροδεξιού "μπουμπούκου" γίνεται πρώτο θέμα στη μόνη πηγή ενημέρωσης που έχει ο ελληνικός λαός εξαιτίας της απεργίας των δημοσιογράφων, δηλαδή στις εκπομπές της τηλεοπτικής ιδιωτικογραφίας.
Σε αυτήν την εποχή και σε αυτήν τη χώρα, επομένως, είναι φυσικό δυο τσιφλικάδες κτηνοτρόφοι να δένουν με σχοινί, να βασανίζουν και να σέρνουν με τις μηχανές τους στους δρόμους της Νέας Μανωλάδας δύο εργάτες από το Μπαγκλαντές, τους οποίους κατηγόρησαν πως τους έκλεψαν αιγοπρόβατα. Θυμίζω πως κάτι παρόμοιο είχε κάνει ο Αχιλλέας σε βάρος του Εκτορα στην "Ιλιάδα" και η τιμωρία του δεν άργησε να έρθει...
Σε αυτήν την εποχή και σε αυτήν τη χώρα το να βλέπεις τους μετανάστες ως ευκαιρία κι όχι σα πρόβλημα τείνει να γίνει, αν δεν έχει γίνει ήδη, μειοψηφική τάση. Η μέγιστη από όλες τις υποκρισίες του καπιταλισμού είναι πως αποθεώνει την ελεύθερη ροή κεφαλαίων, αλλά όταν πρόκειται για ανθρώπους υψώνει τα πιο αδιαπέραστα τείχη. Οπως θα έκανε η στυγνότερη δικτατορία...
Υ.Γ. Η Γιάννα κι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αποφάσισαν, εν κρυπτώ, να πετάξουν στο δρόμο 500 ανθρώπους. Χωρίς να μπουν, καν, στη διαδικασία να συζητήσουν μαζί τους εναλλακτικές λύσεις. Θύμωσε, βλέπετε, η κυρία που δεν θα γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κάπου έπρεπε να "ξεδώσει". Όπως πάντα στους εργαζόμενους...
Την ίδια ώρα, ο Βίκτορας Μητρόπουλος, ποδοσφαιροπαράγοντας που παριστάνει τον εκδότη, κήρυξε δική του απεργία σε βάρος των εργαζόμενων της εφημερίδας "Άποψη" γιατί δεν τον ενημέρωσαν για τη χθεσινή απεργία! Σε άλλη χώρα ζει ο κ. Μητρόπουλος ή, μήπως, δεν ήξερε τί συμβαίνει στον "Ελεύθερο Τύπο" και στο "City" των φίλων του Γιάννας και Θόδωρου Αγγελόπουλου;...

Ο Δεκέμβρης απέτυχε!

Ο Δεκέμβρης απέτυχε! Μπορεί να ακούγεται σκληρό, ενδεχομένως να είναι και μια άδικη διαπίστωση. Δείτε, όμως, την κατάσταση της χώρας μας έξι μήνες, περίπου, μετά από αυτό που θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε μια πραγματική επανάσταση: τα μέτρα καταστολής γίνονται εντονότερα τόσο για τους ημεδαπούς όσο και για τους αλλοδαπούς. Η ξενοφοβία ακμάζει, με το μισαλλόδοξο ΛΑΟΣ να ξεπερνά το 7% στις ευρωεκλογές. Τη ίδια ώρα, η Αριστερά είναι αποδυναμωμένη, με εσωκομματικές έριδες κι αδυναμία ανάπτυξης ενός λόγου που δεν θα είναι μόνο καταγγελτικός.

Δεν είναι, πάντως, η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην ιστορία. Το ίδιο είχε συμβεί και μετά τον εξιδανικευμένο γαλλικό Μάη του '68, όταν τον ακολούθησε ο πιο σκληρός γκολισμός. Και τότε η Αριστερά δεν κατάφερε να αρθρώσει μια ενιαία συνολική πρόταση για το μέλλον. Και τότε ήταν χωρισμένη σε φατρίες και βυθισμένη σε ανούσιους δογματισμούς. Το είχα γράψει και το Δεκέμβρη: δεν αποκλείω τη βία ως μέσο για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Αυτή, όμως, πρέπει να στοχεύει εκείνους που καθορίζουν το μέλλον μας κι όχι τους μικροκαταστηματάρχες ή τους αστυνομικούς που κάνουν σκοπιές έξω από οικίες μαρτύρων "κλειδιά"...

Όπως είναι άνανδρο ένα σύστημα να καθυποτάζει τη βούληση των πολλών για τα κέρδη των λίγων, είναι το ίδιο άνανδρο να σκοτώνεις ένα μπάτσο και να αυτοχαρακτηρίζεσαι επαναστάτης γιατί αφαίρεσες τη ζωή ενός οργάνου της εξουσίας. Οργανα της όποιας εξουσίας, λίγο ή πολύ, είμαστε όλοι μας. Τι θα πρέπει να γίνει επομένως; Να αλληλοεξοντωθούμε ή να ενωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό εχθρό; Ποιός είναι αυτός; Ο οποιοσδήποτε τυραννά τη ζωή μας, από τη διεφθαρμένη νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία μέχρι το αφεντικό μας στη δουλειά ή το διαχειριστή της πολυκατοικίας μας...

Μας βαρέθηκε κι ο θεός...

Από το "στρατηγό" άνεμο του Β. Πολύδωρα στο "θα έβρεχε" του Χ. Μαρκογιαννάκη σε ρόλο Πετρούλας. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν να καούν δασικές εκτάσεις προς όφελος των οικοδομικών συνεταιρισμών και λοιπών "δικαιούχων", οι οποίοι "στις εννιά του μακαρίτη" θα φροντίσουν να ρίξουν τα πρώτα μπετά για τις "οικολογικές" οικοδομές τους...

Την ίδια ώρα, ο κ. Μαρκογιαννάκης ψεύδεται όταν λέει πως θα ενοικίαζε πυροσβεστικά αεροπλάνα τους επόμενους μήνες. Απλούστατα, γιατί αυτά χρονομισθώνονται. Ο αναπληρωτής υπουργός, γνωστός, ειδικά στους Κρήτες αγρότες, για την αναντιστοιχία λόγων και πράξεών του, απλούστατα δεν ήθελε να πληρώσει τις εταιρείες για χρωστούμενα της προηγούμενης χρονιάς. Γι' αυτό και δε βιάστηκε να τις χρησιμοποιήσει και φέτος, ευελπιστώντας πως ο θεός των ελλήνων θα ήταν καλός μαζί του και ο καιρός δεν θα ήταν ευνοΐκός για την εκδήλωση πυρκαγιών. Ελα, όμως, που ο θεός φαίνεται πως έχει ξεχάσει αυτήν τη χώρα γιατί τα περιμένει όλα από αυτόν...

Αν δεν ήταν κι ο Παρθενώνας...

Τα γλυπτά του Παρθενώνα πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα, όπως πρέπει να επιστρέφεται οποιοδήποτε προϊόν κλοπής. Με το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, εξάλλου, το Βρετανικό Μουσείο χάνει ένα, ακόμα, επιχείρημα υπέρ του. Από την άλλη, όμως, αδυνατώ να καταλάβω τους ελληναράδες, οι οποίοι καυχιούνται πως "όταν εμείς δημιουργούσαμε αριστουργήματα, οι άγγλοι σκαρφάλωναν στις βελανιδιές", αλλά αποκαλούν τα γλυπτά του Παρθενώνα μάρμαρα, σαν αυτά που βάζουμε στο μπάνιο ίσως...

Η υπόθεση της επιστροφής τους είναι πολύ καλό παράδειγμα για το πώς εννοούμε την αγάπη για τον πολιτισμό μας στην Ελλάδα. Δεν τον αισθανόμαστε γι' αυτό και δε μπορούμε να τον βιώσουμε στην πράξη. Μιλούν, για παράδειγμα, τα κόμματα για δημοκρατία, αποκαλώντας έτσι αυτό το υποκατάστατο λαϊκής αντιπροσώπευσης που λέγεται Βουλή κι όχι φυσικά την αρχαία Εκκλησία του Δήμου. Καμαρώνουν για τον πολιτισμό τους οι άξεστοι έλληνες οδηγοί και λοιποί "ελληνολάτρες", που αν τους ρωτήσεις τί ξέρουν για τον Σωκράτη θα σου απαντήσουν πως είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού! Είναι οι ίδιοι, βεβαίως, που αποδοκιμάζουν τους αλβανούς, πακιστανούς και λοιπούς μετανάστες ως απολίτιστους...

Η λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης θα τονώσει την πληγείσα υπερηφάνεια μας κι αυτό είναι ενθαρρυντικό. Ως πότε, όμως, θα αποτεινόμαστε στο αρχαίο κάλλος για να "βγάζει ασπροπρόσωπη" τη νεοελληνική μιζέρια μας;...

Τη δικάζουν γιατί ήθελε να προσφέρει!

Επιτέλους, οι "εγκληματίες" πρέπει να μπουν φυλακή! Όπως, για παράδειγμα, η πρώην διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Γκράβας, Στέλλα Πρωτονοταρίου, η οποία έκανε το "έγκλημα" να διαθέτει το χώρο του σχολείου για εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως τα μαθήματα ελληνικών στους μετανάστες γονείς των μαθητών. Γι' αυτό και δικάζεται την Τρίτη στο Α' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, μαζί με μία, ακόμα, συνάδελφό της! Κι ας είχαν συναποφασιστεί οι δράσεις της με το σύλλογο διδασκόντων κι ας είχε μιλήσει κολακευτικά για το έργο της κι ο Συνήγορος του Πολίτη.Και μετά συζητούμε για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση...
Σε αυτήν τη χώρα φαίνεται πως δεν έχουμε ανάγκη τους ανθρώπους με ιδέες και διάθεση να υλοποιούν αυτό που είναι χρέος, κυρίως, της πολιτείας: δηλαδή μια μεταναστευτική πολιτική, μακριά από αγκυλώσεις και ρατσισμούς. Σε αυτήν τη χώρα που ενώ κάποιος 18χρονος ή 18χρονη έχει γεννηθεί εδώ δεν έχει το δικαίωμα να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα γιατί οι γονείς του ήρθαν από το εξωτερικό. Σε αυτήν τη χώρα που προτιμά να έχει τους μετανάστες της σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από το να τους δίνει ένα πιάτο φαΐ μακριά από γκέτο. Πού θα βρούμε τα λεφτά, είπατε; Ο πρόεδρος του ΟΤΕ, Π. Βουρλούμης αμείβεται με 580.000 ευρώ το χρόνο, συν μπόνους, αυτοκίνητο και λοιπές ανέσεις. Νομίζω, σας έδωσα μια απάντηση...

Το "αβγό του φιδιού" ξανακλωτσά το τσόφλι...

Η σημερινή κυβερνητική επιτροπή, που ασχολήθηκε με τη λαθρομετάναστευση, επιβεβαίωσε ότι από την επομένη των ευρωεκλογών την επίσημη πολιτική της χώρας χαράσσει η ακροδεξιά του κ. Καρατζαφέρη.
Ακούγοντας σήμερα στο ραδιόφωνο τον "μπουμπούκο" κ. Γεωργιάδη μου ήρθε η σκέψη πως εκείνους που πριν από μερικά χρόνια τους χαρακτηρίζαμε γραφικούς των καναλιών ( ανάμεσά τους κι ο κ. Βελόπουλος) ή φασίστες τύπου Χρυσής Αυγής, όπως ο κ. Πλεύρης κι ο κ. Βορίδης, σήμερα ζητούν να συγκυβερνήσουν τη χώρα...
Από την άλλη, οι ίδιοι ισχυρίζονται πως αυτά που ζητούν ως προς τη λαθρομετανάστευση ( όπως η ποσόστωση κι επαναπροώθηση, όροι που δεν αρμόζει να χρησιμοποιούνται για ανθρώπινες ζωές) τα ζητούν και σοσιαλιστικά ή, καλύτερα, σοσιαλίζοντα κόμματα στην Ευρώπη. Οταν, όμως, αντιμετωπίζεις το λαθρομετανάστη ως πρόβλημα κι όχι ως άνθρωπο ή, για τους πιο κυνικούς, ως ευκαιρία για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας είσαι ακροδεξιός. Το "εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αλλά δεν θέλω να βλέπω σκούρους στη γειτονιά μου" είναι ρατσισμός. Κι αυτό δεν αφορά μόνο το ΛΑΟΣ ή τη Ν.Δ., αλλά και τους πολίτες που υποκύπτουν στη μισαλλοδοξία ως άλλοθι για τη δική τους "φραπεδάτη" απάθεια. Την ίδια ώρα, το "αβγό του φιδιού" ξανακλωτσά το τσόφλι...

"Σεμνά, ταπεινά" και με ψέματα...

Το να περιμένεις τον πρωθυπουργό να πάρει απόφαση είναι σα να αναμένεις το μετρό στη Φολέγανδρο! Ο Κ. Καραμανλής είναι γνωστός για την αναβλητικότητά του και, κυρίως, για το ότι κάνει μια δουλειά που δεν του αρέσει. Θα προτιμούσε από το να ασχολείται με υπουργικά συμβούλια, μεταρρυθμίσεις και λοιπές "αηδίες" να βρισκόταν σήμερα στο αγαπημένο του Μαγγανάρι, στην Ιο, να πίνει τα ουζάκια του και να καταβροχθίζει τους συνοδευτικούς μεζέδες...

Οι χθεσινές παραινέσεις προς τους υπουργούς του, του τύπου "σεμνά και ταπεινά" ακούγονταν ωραίες το 2004, όταν αναλάμβανε την εξουσία. Μετά, όμως, από πέντε χρόνια και με το ένα σκάνδαλο να διαδέχεται το άλλο ακούγονται ειρωνικές. Το "κοντέρ" δε μηδενίζεται όσο κι αν το επιθυμεί ο Κωστάκης. Και πώς να γίνει κάτι τέτοιο όταν δεν προλάβαμε καλά καλά να σχολιάσουμε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και ήδη γνωρίζουμε πως, το αργότερο, στις αρχές Ιουλίου θα επιβληθούν νέοι φόροι; Αυτοί που,θυμίζω, θα επέβαλλε ο πρωθυπουργός, όπως έλεγε στις προεκλογικές του συνεντεύξεις, μόνο αν αποδεικνύονταν αναγκαίοι. Με λίγα λόγια, θέλει να μας πείσει πως όλα άλλαξαν το τελευταίο διήμερο με τις επαφές του υπουργού Οικονομίας με τον κ. Αλμούνια. Το "σεμνά και ταπεινά" δε συνάδει με τα ψέματα κ. πρωθυπουργέ...

Η αποχή φέρνει τον "μπουμπούκο" υπουργό Δημ. Τάξης;...

Οταν απουσιάζουμε από τις κάλπες είναι λογικό να "μπαίνουν στην Πόλη οι οχτροί", που λέει και το τραγούδι. Οπως δείχνουν και οι πρώτες μελέτες του εκλογικού αποτελέσματος, ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι Πράσινοι, αλλά και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα ( πλην του ΚΚΕ) θα είχαν αυξημένο ποσοστό σε σχέση με το αποτέλεσμα της Κυριακής, αν η αποχή ήταν μικρότερη. Αυτό σημαίνει και πως η άκρα δεξιά θα είχε χαμηλότερο ποσοστό και τώρα ο κ. Καρατζαφέρης δεν θα παρίστανε τον κυβερνήτη της χώρας, υποδεικνύοντας στον πρωθυπουργό ποιά πρόσωπα πρέπει να χρησιμοποιήσει και πού στον επικείμενο(;) ανασχηματισμό.
Ας μην κρυβόμαστε, όμως, πίσω από το "δάχτυλό" μας. Η Αριστερά έχει τεράστιες ευθύνες για το ότι δεν έπεισε τους νέους, κυρίως, ανθρώπους να αφήσουν τις παραλίες, τον φραπέ και την Πετρούλα του Star, προκειμένου να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Καλή η καταγγελία, καλή και η διαμαρτυρία στο δρόμο, αλλά πρέπει να έχεις ή, έστω, να προβάλλεις τις προτάσεις που έχεις για το μέλλον.
Τώρα, ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μας που μπορεί να φτάσει μέχρι το σημείο κάποιος βουλευτής του ΛΑΟΣ να αναλάβει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όπως προτείνει ο κ. Καρατζαφέρης. Φοβάμαι την Ελλάδα που πολιτικός επικεφαλής της αστυνομίας θα είναι ο Αδωνις Γεωργιάδης ή ο Μάκης Βορίδης ή κάποιος άλλος εθνικιστής. "Τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί, κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές την πρώτη μέρα"...

"Μ' αυτό μου φέρνει τρόμο"...

"Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μ' αυτό μου φέρνει τρόμο", έγραφε ο Νίκος Καββαδίας χωρίς, ευτυχώς για εκείνον, να έχει γνωρίσει τον κ. Καρατζαφέρη, τον κ. Παπαθεμελή και τη Χρυσή Αυγή. Δυστυχώς, όμως, για μας τους ζωντανούς, όχι μόνο τους έχουμε γνωρίσει, αλλά περίπου 450.000 συμπατριώτες μας ψήφισαν ΛΑΟΣ, Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο και Χρυσή Αυγή στις χθεσινές ευρωεκλογές, δηλαδή συνολικό ποσοστό περίπου 9%!
Την ίδια ώρα, δυνάμεις όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι κι ο ΣΥΡΙΖΑ που, αν μη τί άλλο, δεν έχουν μισαλλόδοξο λόγο, έλαβαν και οι δύο μαζί λίγο πάνω από 8%.
Είναι αλήθεια ότι αρκετοί, ίσως και πολλοί, από εκείνους που ψήφισαν τους πατριδοκάπηλους ρατσιστές το έκαναν για να διαμαρτυρηθούν για τα μεγάλα κόμματα. Από την άλλη, όμως, με τρομάζει η προτίμηση σε εκείνους που θεωρούν ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας τους μετανάστες, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν θα διαφωνούσαν με ομαδικές εκτελέσεις αλλοεθνών στην πλατεία Συντάγματος. Εχει δημιουργηθεί μια μερίδα είτε απαθών, είτε ανασφαλών ανθρώπων, οι οποίοι όταν δεν προτιμούν την παραλία, επιλέγουν να φορτώνουν στους ξένους όλες τις πληγές αυτής της χώρας.
Σε ένα παρεμφερές θέμα, δε διαφωνώ με την ιδέα να ψηφίζουν οι έλληνες του εξωτερικού. Από την άλλη, όμως, θεωρώ πως είναι σημαντικότερο να έχουν δικαίωμα ψήφου κι εκείνοι οι αλλοδαποί που έχουν συμπληρώσει πενταετία ή και λιγότερα χρόνια στη χώρα μας. Γιατί εκείνοι βιώνουν τα προβλήματα αυτού του κράτους, εκείνοι καλούνται να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που τους βάζει στο δρόμο τους κι όχι ο έλληνας της Αστόριας, ο οποίος πιστεύει ακόμα ότι οι συμπατριώτες του στην Ελλάδα ζουν σε σπίτια με κολώνες ιωνικού ρυθμού κι όταν διασκεδάζουν χορεύουν μόνο συρτάκι ή ακούν αποκλειστικά Καζαντζίδη!

Ψηφίζω για να ευθύνομαι...

Θα ψηφίσω γιατί θέλω να ευθύνομαι... Δεν θεωρώ την αποχή επαναστατική πράξη. Καμία επανάσταση δεν έχει ως χαρακτηριστικό της την αδράνεια. Μπορώ να κατανοήσω όποιον πάρει τα όπλα και τινάξει στον αέρα τη Βουλή, δε δύναμαι, όμως, να συμπαραταχθώ με όποιον προτιμήσει την Κυριακή την παραλία και προσδώσει στη ραστώνη του πολιτικά χαρακτηριστικά...
Θα ψηφίσω γιατί θέλω να ευθύνομαι για το μέλλον μου. Δεν θα έχω δικαίωμα να κατηγορώ οποιοδήποτε κόμμα μετά τις ευρωεκλογές, αν πρώτα δε ρίξω την ψήφο μου στις κάλπες. Θα ψηφίσω τους Οικολόγους Πράσινους, ώστε να ευθύνομαι κι εγώ για το αν αυτό το κόμμα αποδειχθεί κατώτερο των όποιων προσδοκιών μου. Θα το ψηφίσω με περισσότερη όρεξη, εξάλλου, μετά την επίθεση που δέχθηκε το τελευταίο διάστημα από τα "καθεστωτικά" κόμματα. Κάποια στιγμή, άλλωστε, στην Ελλάδα θα πρέπει και τα αριστερά κόμματα να αποφασίσουν αν είναι με το διεθνισμό ή με τον εθνικισμό. Γιατί αν δε συμφωνούν με το δικαίωμα κάθε κράτους να αυτοπροσδιορίζεται, όπως θέλει η Μακεδονία, λυπάμαι, αλλά δεν θα χαρακτήριζα την πολιτική τους διεθνιστική. Εκτιμώ, εξάλλου, πως ο αυτοπροσδιορισμός είναι ανώτερη αξία από οποιοδήποτε "αντί", όπως αντιαμερικανισμός...
Θα ψηφίσω Οικολόγους Πράσινους, ώστε να δικαιούμαι να ασκώ κριτική στα κόμματα εξουσίας. Γιατί μπορεί να μην είμαστε εμείς εκείνοι που διαφθείρονται ή που είμαστε ανίκανοι να δωσουμε ένα όραμα διακυβέρνησης στους υπόλοιπους, αλλά ψηφίζοντας εκείνους που είναι και διεφθαρμένοι κι ανίκανοι δε γινόμαστε αθώοι, αλλά συνεργοί σε έγκλημα. Καλή ψήφο!
Υ.Γ.: Η χθεσινή ομιλία του Μ. Ομπάμα με στόχο τις καρδιές και το μυαλό των μουσουλμάνων ήταν ένα σημαντικό βήμα για την παγκόσμια ειρήνη. Μακάρι ο πρόεδρος των ΗΠΑ να μη μείνει μόνο στα λόγια κι ορισμένοι ισλαμιστές ηγέτες να μην εμμείνουν στην πολεμική ρητορεία...

Ηρθε η ώρα να πάρουν ένα μάθημα!

Η εταιρεία Infoquest ανακοίνωσε σε εργαζόμενό της την απόλυσή του με δικαστικό κλητήρα κι ενώ εκείνος βρισκόταν σε αναρρωτική ιδέα. Αλλος εργαζόμενός της, εξάλλου, απολύθηκε μερικές μέρες αφότου γύρισε από άδεια εργατικού ατυχήματος κι ενώ του απέμεναν δύο χρόνια για να βγει στη σύνταξη...

Η εταιρεία απειλεί με αυτόν τον τρόπο τους εργαζόμενούς της που δε δέχονται να επιστρέψουν στον εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος είναι της μόδας να αποκαλείται "ελαστική εργασία" κι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα, αλλά ελάχιστα συζητούνται στο "τρίγωνο του Κολωνακίου". Μήπως ήρθε η ώρα να πάρουν οι "καθεστωτικοί" πολιτικοί μας ένα μάθημα την Κυριακή;...

Περί άλλων τυρβάζουμε...

Παπαγαλάκια, "βαραβαρότητα", Siemens, Βατοπαίδι, Παυλίδης. Αυτά είναι που ακούσαμε από τα κόμματα εξουσίας για την...Ευρώπη, για το μέλλον της οποίας υποτίθεται ότι ψηφίζουμε την Κυριακή.
Πόσοι, αλήθεια, έμαθαν ότι εφόσον κυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας το Ευρωκοινοβούλιο θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες; Πόσοι μάθαμε για τις θέσεις των κομμάτων όσον αφορά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τη διεύρυνση και την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ούτε καν τα θέματα της οικονομικής κρίσης και της μετανάστευσης συζητήθηκαν σοβαρά, παρότι η επικαιρότητα τα έφερε ξανά στην επιφάνεια.
Συζητήσαμε τα εργασιακά θέματα, το περιβάλλον, την παιδεία, την υγεία; Οχι! Ακόμα και οι δημοσιογράφοι που είχαν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήματα στον κ. Καραμανλή και στον κ. Παπανδρέου προτίμησαν να τους ρωτήσουν για το αν θα συμπεριλάβει ο μεν πρωθυπουργός τους Βατοπαιδινούς στα ψηφοδέλτια του κόμματός του κι ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αν θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές την προσεχή άνοιξη με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτό είναι το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης στη χώρα μας. Την Κυριακή τί θα κάνουμε; Θα ψηφίσουμε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ή θα "επαναστατήσουμε" από τις παραλίες; Γιατί η ευθύνη βαραίνει όλους μας...

Χωρίς δογματισμούς...

Διάβασα πολύ προσεκτικά τα σχόλια του "πρεκάριου" τόσο για το ΚΚΕ όσο και για τους Οικολόγους Πράσινους. Οσον αφορά τους δεύτερους, δεν θα κρίνω ένα κόμμα με βάση του τι έχει κάνει ή έχει πει ο ευρωπαίος "αδερφός" του. Ούτε εγώ συμφωνώ με τους βομβαρδισμούς στη Σερβία ή με τον πάλαι ποτέ "κόκκινο Ντάνι". Από την άλλη, όμως, δεν θέλω να πέσω στην παγίδα όσων ανακάλυψαν ξαφνικά στο πρόσωπο του κ. Τρεμόπουλου και των συνυποψηφίων του τον Βελζεβούλ που θα πουλήσει τα εθνικά μας δίκαια ( έστω κι αν ορισμένες φορές είναι εθνικά άδικα). Οι Οικολόγοι δείχνουν πως δεν θέλουν να παίξουν το πολιτικό παιχνίδι όπως παίζεται σήμερα. Μπορεί να διαψευστώ, αλλά εδώ είμαστε για να αλλάξω άποψη...
Οσον αφορά τα δεινά που επέφερε στην ελληνική οικονομία η Ευρωπαϊκή Ενωση, είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστώ το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της. Από την άλλη, όμως, πρέπει κάποτε σε αυτήν τη χώρα να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Για το ότι, για παράδειγμα, συνεχίζουμε να καλλιεργούμε πλεονάζον βαμβάκι γιατί παίρνουμε τις Κοινοτικές επιδοτήσεις φταίμε κι εμείς. Αν δεν προχωρήσαμε σε διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία μας φταίμε κι εμείς. Αν "φάγαμε" δισεκατομμύρια Κοινοτικών χρημάτων φταίμε κι εμείς. Δε βλέπω την Ε.Ε. σα σωτήρα, αλλά ούτε και σα μπαμπούλα. Μια ευκαιρία είναι να έχουμε και διεθνή φωνή. Ας την εκμεταλλευτούμε επιτέλους αντί να αφήνουμε τους απατεώνες αυτής της χώρας είτε να διαφεύγουν στο εξωτερικο ( βλ. κ. Χριστοφοράκο και Καραβέλα) είτε να γίνονται βουλευτές και πρωθυπουργοί...