Διάβασα πολύ προσεκτικά τα σχόλια του "πρεκάριου" τόσο για το ΚΚΕ όσο και για τους Οικολόγους Πράσινους. Οσον αφορά τους δεύτερους, δεν θα κρίνω ένα κόμμα με βάση του τι έχει κάνει ή έχει πει ο ευρωπαίος "αδερφός" του. Ούτε εγώ συμφωνώ με τους βομβαρδισμούς στη Σερβία ή με τον πάλαι ποτέ "κόκκινο Ντάνι". Από την άλλη, όμως, δεν θέλω να πέσω στην παγίδα όσων ανακάλυψαν ξαφνικά στο πρόσωπο του κ. Τρεμόπουλου και των συνυποψηφίων του τον Βελζεβούλ που θα πουλήσει τα εθνικά μας δίκαια ( έστω κι αν ορισμένες φορές είναι εθνικά άδικα). Οι Οικολόγοι δείχνουν πως δεν θέλουν να παίξουν το πολιτικό παιχνίδι όπως παίζεται σήμερα. Μπορεί να διαψευστώ, αλλά εδώ είμαστε για να αλλάξω άποψη...
Οσον αφορά τα δεινά που επέφερε στην ελληνική οικονομία η Ευρωπαϊκή Ενωση, είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστώ το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της. Από την άλλη, όμως, πρέπει κάποτε σε αυτήν τη χώρα να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Για το ότι, για παράδειγμα, συνεχίζουμε να καλλιεργούμε πλεονάζον βαμβάκι γιατί παίρνουμε τις Κοινοτικές επιδοτήσεις φταίμε κι εμείς. Αν δεν προχωρήσαμε σε διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία μας φταίμε κι εμείς. Αν "φάγαμε" δισεκατομμύρια Κοινοτικών χρημάτων φταίμε κι εμείς. Δε βλέπω την Ε.Ε. σα σωτήρα, αλλά ούτε και σα μπαμπούλα. Μια ευκαιρία είναι να έχουμε και διεθνή φωνή. Ας την εκμεταλλευτούμε επιτέλους αντί να αφήνουμε τους απατεώνες αυτής της χώρας είτε να διαφεύγουν στο εξωτερικο ( βλ. κ. Χριστοφοράκο και Καραβέλα) είτε να γίνονται βουλευτές και πρωθυπουργοί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου