Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Ας αφήσουμε κάτω τις πέτρες...


Ενήλικας βιάζει και σκοτώνει 11χρονο κοριτσάκι, ληστής κρατά ομήρους σε τράπεζα, άλλοι ληστές επιχειρούν να αποδράσουν με ένα εκατομμύριο ευρώ από την Εθνική Τράπεζα...Αλοννήσου. Τί συμβαίνει; Εχουμε έξαρση της βίας λόγω των ξένων και του μνημονίου;
Αν απαντήσουμε καταφατικά στην τελευταία ερώτηση, πέρα από εμφάνιση επιπολαιότητας θα έχουμε ξεχάσει μια βασική, τη βασικότερη ίσως, προϋπόθεση της ανθρώπινης ιστορίας: την έμφυτη ανθρώπινη τάση για καταφυγή στη βία, την ύστατη λύση που χρησιμοποιούμε για να δείξουμε πως κι εμείς δικαιούμαστε να ασκήσουμε εξουσία σε κάποια στιγμή της ζωής μας...
Με αυτό δεν θέλω να πω πως ο βιασμός και η δολοφονία, για παράδειγμα, μιας 11χρονης δεν θα πρέπει να τιμωρηθούν. Ναι, θα πρέπει να τιμωρηθούν, από το δικαστήριο όμως κι όχι με μια εκτέλεση του θύτη στην πλατεία Συντάγματος, όπως ζητούν πολλοί "ευαίσθητοι". Αλίμονο αν μια συντεταγμένη κοινωνία λειτουργούσε όπως ένας ψυχικά άρρωστος. Εκτός αν όλοι οι υπόλοιποι είμαστε αγγελούδια, οπότε μια τέτοια ακραία συμπεριφορά μάς ξενίζει απόλυτα. Επειδή, όμως, ακριβώς απέχουμε από την αγιοσύνη, ας προσπαθήσουμε να δώσουμε, επιτέλους, μια σωφρονιστική διάσταση στο ποινικό μας σύστημα κι ας αφήσουμε κάτω τις πέτρες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: