Είναι δίκαιο να γίνουμε όλοι φτωχοί; Οχι! Στην περίπτωση, όμως, όσων απασχολούνται στα αποκαλούμενα κλειστά επαγγέλματα δε μιλάμε για ανθρώπους που θα γίνουν φτωχοί, αλλά για επαγγελματίες που, ενδεχομένως, να γίνουν φτωχότεροι. Και, πάντως, αρκετά πλουσιότεροι από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους των οποίων οι απολαβές σμικρύνθηκαν κυριολεκτικώς μέσα σε μια νύχτα...
Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι η σχέση της με την κοινωνική δικαιοσύνη είναι τόσο στενή όση των...μελομακάρονων με το δεκαπεντάυγουστο. Παρόλα αυτά, εξοργίζει η διάθεσή της να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους εκπροσώπους προνομιούχων επαγγελμάτων (σήμερα, για παράδειγμα, είναι οι φαρμακοποιοί, αύριο οι συμβολαιογράφοι, μεθαύριο οι ταξιτζήδες), τη στιγμή που είχε κόψει τις συντάξεις των γιαγιάδων και των παππούδων χωρίς να ρωτήσει κανένα. Φαντάζομαι πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η πλειονότητα των βουλευτών είναι δικηγόροι και γιατροί...
Παραδόξως, μάλιστα, όταν είναι η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μια σημαντική τομή "ξεχνά" το μνημόνιο, παραπέμποντας για τη λήψη αποφάσεων σε βάθος χρόνου. Το ίδιο συβαίνει και με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Οταν είναι, όμως, να κόψει μισθούς από εκείνους που δεν έχουν άκρες στα κέντρα λήψης αποφάσεων ή να αυξήσει έμμεσους φόρους που πλήττουν τους μικρομεσαίους το μνημόνιο γίνεται αμετακίνητη παντιέρα. Πραγματικά άθλιοι, από την αρχή μέχρι το επερχόμενο τέλος τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου