Παγωμένες ψυχές εργοδοτών άφησαν ανασφάλιστες εργάτριες στη Νάουσα στα ψυγεία βιομηχανίας κονσερβοποιίας για να τις κρύψουν από τους επιθεωρητές εργασίας που έκαναν σχετικό έλεγχο! Την ίδια ώρα, δύο νέα εργατικά δυστυχήματα σημειώθηκαν στη βόρεια Ελλάδα, με θύματα εργάτη της ΔΕΗ, στο ένα, και του μετρό στην Θεσσαλονίκη, στο άλλο. Εργατικός μεσαίωνας είπατε; Ελάτε καλέ, "αντιπολιτευτικές υπερβολές". Υπάρχουν ανασφάλιστοι εργαζόμενοι ή εργαζόμενοι με εξαρτημένη σχέση εργασίας που τα αφεντικά τους, τους βαφτίζουν εξωτερικούς συνεργάτες; Η απάντηση είναι προφανής, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά και στα "καλύτερα σπίτια", τα δημοσιογραφικά για παράδειγμα...
Οι εργοδότες, πάλι, συνιστούν υπομονή. Γιατί, άραγε, δε ζητούσαν τη συμμετοχή των εργαζόμενων στα κέρδη τους όταν οι συνθήκες ήταν καλύτερες; Μήπως κάποιοι από αυτούς, ίσως η πλειοψηφία τους, θα έπρεπε κάποια στιγμή να κλειδωθεί σε ένα ψυγείο ή να προσπαθήσει να ζήσει με 300, 400, 500, 600 ή 700 ευρώ το μήνα για να δούμε και τη δική τους υπομονή; Με ποιο δικαίωμα ζητούν αυτά τα "τέρατα" να τα λυπηθεί το ελληνικό κράτος και να τους ενισχύσει οικονομικά όταν στοιβάζουν ανθρώπους σε ψυγεία; Αν οι εργάτες στη Νάουσα αποφάσιζαν να καταλάβουν το εργοστάσιο και να απολύσουν τα αφεντικά τους θα είχαν άδικο;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου