Η ατομική ευθύνη "μυξοκλαίγεται"!

Η φωτογραφία είναι από τη συγκέντρωση των πολιτών στο Σύνταγμα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Η φετινή, που έγινε την Παρασκευή, μάζεψε "συγγενείς και φίλους". Αν αυτή η χώρα ορθοποδήσει, αυτό δεν θα γίνει με το η Ν.Δ. να χάσει την εξουσία και να την αναλάβει το ΠΑΣΟΚ ή, έστω, κάποιο άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης. Συγχωρείστε με, αλλά όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο είτε είναι αφελής, είτε περιμένει διορισμό στο Δημόσιο...

Μόνο αν δημιουργηθούν σοβαρά λαϊκά κινήματα, σε τοπικό, περιφερειακό κι εθνικό επίπεδο, στα οποία θα αναλαμβάνεται η ατομική ευθύνη, μπορούμε να δούμε "άσπρη μέρα". Η καφενειακή κριτική του τύπου "όλοι ίδιοι είναι, γι' αυτό ας ασχολούμαι με τη μπάλα από το πρωί μέχρι το βράδυ", είναι βολική για να αθωώνουμε τους εαυτούς μας, αλλά όχι για να αλλάζουμε καταστάσεις.

Την Παρασκευή βρέθηκαν στο Σύνταγμα μερικές εκατοντάδες άνθρωποι. Δεν ισχυρίζομαι πως αν βρίσκονταν εκατομμύρια, κανένα δάσος δεν θα ξανακαιγόταν στο μέλλον. Αυτό που λέω, όμως, είναι πως περιμένουμε τα πάντα από το κράτος, ξεχνώντας πως υπάρχει και η ατομική ευθύνη. Παράδειγμα: σε πόσα σχολεία οι σύλλογοι γονέων έχουν διοργανώσει μαθητικές παραστάσεις, ώστε τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται από αυτές να διατίθενται για την αγορά, π.χ., ηλεκτρονικών υπολογιστών; Οταν το καράβι βουλιάζει, δεν καταγγέλλεις στα τηλεπαράθυρα τον καπετάνιο. Φοράς σωσίβιο...

Ο αποθανών δεδικαίωται εκ της αμαρτίας του...

Καταλαβαίνω πως οι νεκροί χρήζουν περισσότερου σεβασμού από τη δημόσια κριτική για τον απλούστατο λόγο ότι δε μπορούν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους. Ο αποθανών, όμως, δεδικαίωται εκ της αμαρτίας του, όπως είχε γράψει επακριβώς ο Απόστολος Παύλος. Και ο συγκεκριμένος αποθανών μπορεί να είχε πολλά προτερήματα ( ήταν, για παράδειγμα, διαβαστερός γι' αυτό και δε γνώριζε τί συνέβαινε επί χούντας), είχε, όμως, κι ελαττώματα.
Του άρεσε, για παράδειγμα, η πολυτέλεια και η επίδειξη του εθνικιστικού, μισαλλόδοξου εαυτού του. Θα μου πείτε, "γιατί δεν τον αφήνεις στην ησυχία του"; "Κάτι", όμως, με έκανε να τον θυμηθώ: η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να στείλει στη Δικαιοσύνη την υπόθεση της Αλληλεγγύης, της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης της Εκκλησίας, που λάμβανε χρήματα για φιλανθρωπίες στο Ιράκ και για τα θύματα του τσουνάμι ( η ιστορία με τα χαλασμένα κοτόπουλα) για παράδειγμα και η οποία τώρα κατηγορείται από τους ίδιους τους κληρικούς για υπεξαίρεση εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2002-2008. Οταν ήταν αρχιεπίσκοπος ο Χριστόδουλος...

Αποθεώστε τον κρετίνο!

Αποθεώστε τον! Είναι η...υφυπουργάρα Αμυνας, Κώστας Τασούλας, που χθες δήλωνε από ραδιοφώνου πως η κυβέρνηση δεν θα έθετε ποτέ σε κίνδυνο τη ζωή των πιλότων των πεπαλαιωμένων πυροσβεστικών αεροπλάνων.
Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, όμως, σκοτώθηκε σήμερα 55χρονος πιλότος, σμήναρχος μάλιστα στο βαθμό. Οδηγούσε αεροσκάφος τύπου "πετζετέλ", ηλικίας 26 χρόνων, που δεν είχε σύστημα εκτίναξης της θέσης του πιλότου. Ποιός έχασε, όμως, την ευθιξία του για να τη βρει ο κ. Τασούλας και να παραιτηθεί; Μήπως ο κ. Παυλόπουλος, ο κ. Μαρκογιαννάκης ή, μήπως, ο κ. Καραμανλής;...

"Σκοτωθείτε, αρκεί να την πουλήσουμε"!

Δεν έχει περάσει μήνας από το εργατικό δυστύχημα που είχε στοιχίσει τη ζωή σε έναν εργάτη της ΛΑΡΚΟ. Σήμερα είχαμε κι άλλο νεκρό και τέσσερις τραυματίες στο καμίνι της βιομηχανίας. Την ίδια ώρα, σκοτώθηκε κι ένας έκτακτος συμβασιούχος της ΔΕΗ εν ώρα εργασίας.
Οσον αφορά τη ΛΑΡΚΟ, σήμερα ανακοινώθηκαν και τα ονόματα των επιχειρήσεων που θέλουν να την αγοράσουν από το Δημόσιο. Μήπως η "επιδημία" θανάτων στο καμίνι της βιομηχανίας συνδέεται με περικοπές στα μέτρα ασφαλείας, ώστε να πουληθεί πιο εύκολα η εταιρεία είτε στον κ. Μπόμπολα, είτε στον κ. Μυτιληναίο, είτε στον κ. Αγγελόπουλο ή σε κάποιον άλλο από τους ενδιαφερόμενους; Δεν θέλω να πιστέψω ότι οι περικοπές έγιναν στην ασφάλεια κι όχι στις παχυλές αμοιβές των "golden boys" της επιχείρησης...

Η Ελλάδα ανήκει σε όλους!

Ο Χίτλερ συγκέντρωνε κι ανήλικους εβραίους από τις πόλεις και τους πετούσε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου οι συνθήκες διαβίωσης ήταν, τουλάχιστον, απάνθρωπες. Στην Ελλάδα σήμερα γίνεται ακριβώς το ίδιο με μετανάστες κάθε εθνικότητας. Θυμίζω ότι ο Χίτλερ θεωρείται ο απόλυτος κακός του 20ού αιώνα...

Στο στρατόπεδο της Παγανής, στη Μυτιλήνη, "φιλοξενούνται" περίπου χίλιοι μετανάστες, ανάμεσά τους και περίπου 300 παιδιά, παρότι αυτό απαγορεύεται από τις διεθνείς συμβάσεις. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι τόσο υποτιμητικές για τον υποτιθέμενο πολιτισμό μας, που μερικές δεκάδες παιδιά έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας ζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ψάχνω να βρω δικαιολογία για εκείνους που πετούν σε κολαστήρια παιδικές ψυχές, που δεν έχουν κάνει κανένα άλλο έγκλημα παρά το "έγκλημα" της δίψας για καλύτερη ζωή. Και ρωτώ: κολακεύει κανένα έλληνα η φωτογραφία που δημοσιεύω από την Παγανή; Είναι σα να εκτελούμε αυτούς τους ανθρώπους και κανένα κράτος δικαίου δεν έχει την εξουσία να το κάνει. Η Ελλάδα είναι κομμάτι του πλανήτη μας κι ο πλανήτης ανήκει σε όλους τους κατοίκους του...

Κουφάρια χωρίς ψυχή...

Είμαι από εκείνους που δεν ανακυκλώνουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούν κι από εκείνους που δεν "ξοδεύουν" το Σαββατοκύριακό τους για να καθαρίσουν μια παραλία από τα σκουπίδια της ή για να φυτέψουν ένα δεντράκι σε καμένη περιοχή...
Δεν είμαι από εκείνους που βάζουν φωτιά στα δάση, χτίζουν την αυθαίρετη βιλάρα τους και όταν έρθει η σειρά ενός άλλου εμπρηστή που η ενέργειά του, τους καίει το σπίτι, εκείνοι φωνάζουν πως δεν υπάρχει κράτος. Δεν είμαι κι ο Β. Αντώναρος ή ο Π. Παυλόπουλος για να κατηγορώ τα πεύκα και τον άνεμο για τη δική μου ολιγωρία...
Σε τελική ανάλυση, όμως, είμαστε όλοι ένοχοι για το ότι επιτρέπουμε ο πολυπληθέστερος νομός της χώρας να αδειάσει από πράσινο και να γεμίσει από τσιμέντο. Για το ότι επιτρέπουμε τα παιδιά μας να παίζουν, στο μέλλον, με μάσκες οξυγόνου. Λες και στους τάφους μας θα πάρουμε μαζί μας τις πισίνες και τα γήπεδα τένις. Το χώμα θα σκεπάσει μόνο κουφάρια χωρίς ψυχή. Η τελευταία για πολλούς έχει πεθάνει προ πολλού...

"Ζήτω" το τίποτα!

Στο χθεσινό δελτίο ειδήσεων του MEGA, που παρουσιάζει ο Ν. Στραβελάκης, πρώτο θέμα ήταν το πότε ο πρωθυπουργός θα αφήσει στην άκρη το "Playstation" και θα αποφασίσει αν θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές ή όχι. Την ίδια ώρα, στη χώρα είχαν καταγραφεί περισσότερες από 100 πυρκαγιές...
Αυτό ήταν μόνο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς αντιλαμβάνονται την έννοια είδηση στην τηλεόραση, αλλά και σε άλλες μορφές ενημέρωσης. Μπορεί να μη μαθαίνουμε κάθε μέρα τί συμβαίνει στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ο Μπερλουσκόνι, πάντως, και οι ερωτικές "ατασθαλίες" του βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Οπως, όμως, είχε πει και ο μεγιστάνας του Τύπου, Ρούντολφ Χερστ, είδηση είναι ό,τι κάποιος προσπαθεί να αποκρύψει, τα υπόλοιπα είναι διαφήμιση...
Η ευθύνη, ωστόσο, ανήκει και στους καταναλωτές των ειδήσεων, οι οποίοι, ας μην κρυβόμαστε, προτιμούν το λίκνισμα των οπισθίων της κας Μενεγάκη από το να πληροφορηθούν τί πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο. Κι έτσι, οι τηλεοπτικές ειδήσεις περιορίζονται στο ελάχιστο και η σοβαρή ενημέρωση σπανίζει τόσο πολύ στην Ελλάδα όσο και η διαφάνεια...

Ολα για τους άχρηστους τεμπέληδες...

Οποιος έχει πάει στρατό γνωρίζει πως μια από τις πιο άχρηστες και τεμπέλικες επαγγελματικές κατηγορίες είναι εκείνη των "καραβανάδων", είτε έχουν αποφοιτήσει από την Ευελπίδων, είτε όχι. Αυτούς, μάλιστα, τους πληρώνουμε όλοι οι φορολογούμενοι, αφού είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Κι όχι μόνο αυτό αλλά, όπως καταδεικνύει και η περίπτωση του Υμηττού, το κράτος, αλλά και η δικαιοσύνη τους επιτρέπουν και να χτίζουν και κατοικίες μέσα στο δάσος.
Σήμερα το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση για διακοπή των εργασιών κατασκευής 36 κατοικιών της Πολεμικής Αεροπορίας στο εγκαταλειμμένο στρατόπεδο Σακέτα μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση τον προσεχή Φεβρουάριο. Μέχρι τότε, βεβαίως, θα έχουν κατασκευαστεί τα σπίτια, αφού οι εργασίες συνεχίζονται νυχθημερόν. Για τον κ. Σουφλιά και την ελληνική δικαιοσύνη, όμως, οι άχρηστοι τεμπέληδες αξίζουν περισσότερο από ένα δάσος στην τσιμεντένια Αθήνα...

Οικουμενικό "λάδωμα"...

Ο Π. Κοροβέσης δεν είπε τίποτα καινούριο από εκείνο που, σε όσους παροικούν την Ιερουσαλήμ, είναι γνωστό εδώ και χρόνια: πως, δηλαδή, τόσο η Siemens όσο και η Intracom είχαν προσφέρει πολλά εκατομμύρια δραχμές στους πολιτικούς αρχηγούς Κ. Μητσοτάκη, Α. Παπανδρέου και Χ. Φλωράκη, προκειμένου εκείνοι να παραχωρήσουν σε αυτές τις εταιρείες την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ.

Το σκάνδαλο, επομένως, δεν είναι του δικομματισμού, αλλά του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του, όσο κι αν θέλει η Αριστερά να παριστάνει την "παρθένα". Όπως θα έλεγε κι ο Φλωράκης, που του άρεσαν οι παροιμίες, "αν μπλέξεις με τα πίτουρα θα σε φάνε οι κότες". Επομένως, διατηρώ έντονες επιφυλάξεις για το αν το παρόν πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει ιδίαις δυνάμεσι, όταν δεν παραδέχεται, καν, τα λάθη του παρελθόντος του...

Το καρτέλ των καυσίμων;

Κι όμως! Στην Κύπρο, που δεν έχει διυλιστήρια και που βρίσκεται στη μέση της Μεσογείου, η τιμή πώλησης των καυσίμων είναι χαμηλότερη από την ηπειρωτική Ελλάδα των δύο διυλιστηρίων!
Ποιός ευθύνεται γι' αυτό; Κατά βάση, οι εικονιζόμενοι κ. Λάτσης ( των ΕΛΠΕ) και Βαρδινογιάννης ( της Motor Oil), οι οποίοι είναι οι ιδιοκτήτες των δύο διυλιστηρίων της χώρας και οι οποίοι φέρεται να έχουν στήσει καρτέλ. Ποιός, όμως, τολμά να τους ελέγξει σε αυτήν τη χώρα όπου το να είσαι πλούσιος ισοδυναμεί με το να είσαι ασύδοτος;
Από την άλλη, δεν είναι μικρή και η ευθύνη των βενζινοπωλών, που πωλούν την αμόλυβδη με απόκλιση ως και 30 λεπτών ο ένας από τον άλλο. Τί κάνει για όλα αυτά το υπουργείο Ανάπτυξης; Κάποιους ελέγχους "της πλάκας", αφού δεν έχει στοιχεία ούτε για τις διακυμάνσεις πώλησης της βενζίνης στο ίδιο βενζινάδικο από εβδομάδα σε εβδομάδα...

Τα κόμματα-"παρθένες" κι ο "διακορευτής" τους...

Και πώς να μη γελά ο Χριστοφοράκος όταν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού περιμένει από εκείνον να το διαβεβαιώσει ότι είναι έντιμο; Τα κόμματα-"παρθένες", που "δεν ξέρουν τί θα 'πει άντρας", είτε ισχυρίζονται πως δεν είχαν λάβει "μαύρα" χρήματα από τον πρώην "μίστερ Siemens" και "διακορευτή" τους, είτε ζητούν από τους δικηγόρους του να τους προσκομίσουν στοιχεία.
Προσπαθούν, με λίγα λόγια , να μας πείσουν πως, για παράδειγμα, οι πολυδάπανες διαφημιστικές τους εκστρατείες με τα "παπαγαλάκια" τους χρηματοδοτούνται με μικροποσά από τους ψηφοφόρους τους. Εκείνοι που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία κι εκείνοι που υπόσχονται μια νέα αρχή όταν θα ξαναέρθει η σειρά τους να κυβερνήσουν θα έπρεπε να είχαν τη στοιχειώδη εντιμότητα να αναθέσουν μια εσωτερική έρευνα σε κάποιο ανεξάρτητο οίκο κι όχι να ζητούν από έναν, ήδη, κατάδικο στη Γερμανία να τους αθωώσει. Υπάρχει, βεβαίως, και η ακόμα πιο θαρραλεα τοποθέτηση πως "ναι, τα παίρναμε, αλλά σήμερα έχουμε αλλάξει". Γιατί να το πουν, όμως, και να προσθέσουν ένα ακόμα ψέμα στο "παλμαρέ" τους αφού, στην πραγματικότητα, δεν έχουν αλλάξει;...

Καλοφάγωτα "κύριε" Βίκτορα...

Ολοι είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου εκτός από τον Βίκτορα Μητρόπουλο...Ο αποτυχημένος ποδοσφαιροπαράγοντας, εκτός από ιδιοκτήτης κέντρων διασκέδασης σε Αθήνα και Ηράκλειο, είναι και ιδιοκτήτης της εφημερίδας "Άποψη". Αυτήν την εβδομάδα "έκοψε" 400 ευρώ από υπάλληλό του σε αυτήν, ο οποίος, σημειωτέον, αμείβεται με "μαύρα" χρήματα ( 800 ευρώ σύνολο) γιατί υπέπεσε στο "προπατορικό αμάρτημα": πήγε διακοπές!
Την ίδια ώρα, ο κ. Μητρόπουλος δε χάνει ευκαιρία να δημιουργεί προβλήματα εκ του μη όντος, όπως με την θερινή άδεια του προσωπικού του, την οποία αρνούταν πεισματικά, παρότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είχαν διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία της εφημερίδας. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που απέργησε (!) μία ημέρα μετά την απεργία της ΕΣΗΕΑ για το κλείσιμο του "Ελεύθερου Τύπου", προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την απεργία του προσωπικού του! Ελπίζω τα 400 ευρώ που γλίτωσε από το μισθό του υπαλλήλου του να τον βοηθήσουν να περάσει καλύτερα το Δεκαπενταύγουστο. Να τον βοηθήσουν, πάντως, να γίνει καλύτερος άνθρωπος αποκλείεται...
Υ.Γ.: Καλή ξεκούραση σε όλους, ραντεβού τη Δευτέρα!

"Κομμάτια της ίδιας υποκρισίας"...

"Είμαστε κομμάτια της ίδιας υποκρισίας". Αυτό αναφέρει, σε μια από τις εναρκτήριες σκηνές του "Νονού ΙΙ", ο Μάικλ Κορλεόνε (Αλ Πατσίνο) σε ένα γερουσιαστή που φιλοξενεί στο γραφείο του. Αυτό ισχύει και για την οικονομική και πολιτική εξουσία στην Ελλάδα, όπως διαφαίνεται από το σκάνδαλο Siemens.
Γιατί η Ν.Δ. δεν παραδέχεται πως εισέρρευσαν στο ταμείο της "μαύρα" χρήματα της γερμανικής εταιρείας; Γιατί το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει κουρελόχαρτα για να αποδείξει πως τα χρήματα που πήρε ο κ. Τσουκάτος από το παραλογιστήριο της Siemens δεν κατέληξαν στο δικό του ταμείο; Γιατί και τα δύο κόμματα και τα υψηλόβαθμα, τουλάχιστον, στελέχη τους είναι μέρη της ίδιας υποκρισίας. Γιατί κεντρική θέση έχουν και σε Ν.Δ. και σε ΠΑΣΟΚ άνθρωποι που μπήκαν στην πολιτικοί μικρομεσαίοι και είναι, σήμερα, μεγιστάνες...

Μια "περίεργη" ταύτιση Αριστεράς-ακροδεξιάς...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βλαχομπαρόκ αντίληψης που έχουμε για το τι σημαίνει εξωτερική πολιτική είναι η Ρωσία κι ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Οταν ο πρωθυπουργός έκανε τα συχνά ταξίδια του στη Μόσχα, οι αριστεροί αναλυτές του αντιαμερικανισμού και οι ακροδεξιοί αναλυτές του...αντιαμερικανισμού δε φείδονταν εγκωμίων για τον τότε πρόεδρο και σημερινό πρωθυπουργό της Ρωσίας: για το πόσο ισχυρή προσωπικότητα είναι και πόσο...φιλέλληνας.
Τώρα, βεβαίως, που κάνει ανοίγματα στην Τουρκία μας φαίνεται λιγότερο συμπαθής και περισσότερο οπορτουνιστής. Πόσο μάλλον που δείχνει προθυμία συνεργασίας και με τον προαίωνιο εχθρό των ελλήνων, τους αμερικανούς. Οι οποίοι, άλλωστε, ευθύνονται, τόσο για την αριστερά όσο και για την ακροδεξιά, για τα περισσότερα δεινά αυτής της χώρας. Λες και οι αμερικανοί ήταν που σκοτώνονταν μεταξύ τους στον εμφύλιο, λες και οι αμερικανοί ήταν εκείνοι που έστελναν αριστερούς στα ξερονήσια ή σχεδίασαν τη δικατορία των συνταγματαρχών, το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο κλπ. κλπ. Οτι στήριξαν όλα τα παραπάνω, τα στήριξαν. Αλλά έλληνες ήταν εκείνοι που έβγαζαν και συνεχίζουν να βγάζουν ο ένας το "μάτι" του άλλου...

Βάρβαροι υπάρχουν παντού...

Πόσο χαλαρωτική για το μυαλό είναι η σκέψη πως στον κόσμο υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί κι εσύ δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις από το να πάρεις το μέρος των καλών κι έτσι ο παράδεισος θα είναι δικός σου. Οπως, για παράδειγμα, στις διαφορές Ελλάδας- Τουρκίας, όπου η Ελλάδα είναι η καλή και η Τουρκία η κακή γιατί, για κάποιο απροσδιόριστο λόγο, οι έλληνες είναι ο περιούσιος λαός, που οι κακοί αλλόθρησκοι βαρβαροι τον επιβουλεύονται.
Αυτή η λογική, μάλιστα, έχει εμποτίσει και την επικρατούσα στην Αριστερά θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι τούρκοι είναι φίλοι των αμερικανών, άρα ο φίλος του ιδεολογικού εχθρού μου είναι κι αυτός εχθρός μου. Δείτε, για παράδειγμα, τι συμβαίνει με την αποκάλυψη ομαδικών τάφων ελληνοκύπριων από την περίοδο της τουρκικής εισβολής στο νησί, το 1974. Φρύαξαν ακόμα και οι αριστερές πένες για τη βαρβαρότητα των τούρκων. Και καλά έκαναν γιατί πρόκειται για βαρβαρότητα. Ποιός, όμως, θα μιλήσει ποτέ σε αυτήν τη χώρα με γενναιότητα για τις βιαιότητες των ελληνοκυπρίων ( πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο εκλιπών Τάσσος Παπαδόπουλος) σε βάρος τουρκοκυπρίων την περίοδο 1963-1967 με την υποστήριξη του "εθνάρχη" Μακάριου; Γιατί όλοι εκείνοι που τον λατρεύουν ξεχνούν πως ήταν ο Μακάριος εκείνος που, ύστερα από το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο, είχε ζητήσει από τις εγγυήτριες δυνάμεις ( ανάμεσά τους και η Τουρκία) να τον προστατέψουν; Γιατί ξεχνούν οι ελληνολάτρες πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αυθαίρετα επεκτείνει το FIR Αθηνών στα δέκα ναυτικά μίλια, οπότε μπορεί οι τούρκοι να έχουν και κάποιο δίκιο με το μέρος τους όταν τους καταλογίζουμε συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις του εναέριoυ χώρου μας;
Καλύτερα, όμως, να ξεκουράζουμε το μυαλό και τη μνήμη μας. Είναι και καλοκαίρι, οπότε επιτρέπεται να πιστεύουμε ότι είμαστε οι "καλυτερότεροι" του κόσμου...

Να λύσουν αλλιώς τα ψυχολογικά τους...

Δεν είδα την παράσταση των "Περσών" την προηγούμενη εβδομάδα στην Επίδαυρο, οπότε δε μπορώ να εκφράσω γνώμη για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Θα σχολιάσω, όμως, την ελληνική βλαχιά της αποδοκιμασίας του έργου την ώρα που οι ηθοποιοί προσπαθούσαν ακόμα να το παρουσιάσουν.
Είναι δικαίωμα του καθενός να μην του αρέσει μια παράσταση. Αν, μάλιστα, νιώθει προσβεβλημένος από το αυτό που είδε, μπορεί αντί για χειρόκρότημα, στο τέλος, να εκφράσει ηχηρώς την αποδοκιμασία του. Οχι, όμως, κατά τη διάρκεια της παράστασης, πριν προλάβει να δει το ανέβασμα στην ολότητά του. Το ίδιο ισχύει κι όταν, κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, ο οπαδός γιουχάρει έναν παίκτη της ομάδας του. Αν οι έλληνες που πηγαίνουν στα θέατρα και στα γήπεδα αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα εξαιτίας της σκληρής καθημερινότητάς τους είτε να απευθύνονται σε ειδικούς, είτε να προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή τους. Ούτε η τέχνη, ούτε ο αθλητισμός τους έχουν ανάγκη...

Όχι άλλους "σωτήρες"!

Θα εμπιστευόσασταν έναν τυφλό πιλότο; Τότε γιατί η ελληνική κυβέρνηση, και κάθε άλλη στον κόσμο, θα πρέπει να συνεχίσει να εμπιστεύεται τις εκτιμήσεις, αλλά και τις οδηγίες διεθνών οργανισμών, που όχι μόνο δεν είδαν τον γκρεμό της οικονομικής κατάρρευσης, αλλά τον δημιούργησαν κιόλας;
Ολες αυτές τις ημέρες ακούμε και διαβάζουμε τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του ΟΟΣΑ για "πάγωμα" των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις κι άλλες περικοπές κοινωνικών παροχών, προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα. Αυτή η χώρα, όμως, δε σώζεται όσο οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν το κρατικό χρήμα σα να ήταν ιδιωτική τους περιουσία. Το ελληνικό κράτος έχει λεφτά, αρκεί να μην τα ξοδεύει σε ρουσφέτια και σε σπατάλες υψηλόβαθμων και μη δημοσίων υπαλλήλων, μέσα κι από τους ειδικούς λογαριασμούς που επανέφερε η κυβέρνηση. Τόσο απλό...

Οι "ξανθόπουλοι" της αρπαχτής...

Δεν ξέρω αν το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο, όπως τιτλοφορείται γνωστή κωμωδία, βγήκε, πάντως, σίγουρα από το νεοέλληνα! Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό, οι οποίοι "κλαίγονται" για τη μείωση της κίνησης, αλλά από αυτοκριτική μηδέν. Οταν αντιμετωπίζεις τον τουρίστα σαν ευρώ, είναι πρόκληση να περιμένεις πως θα σε ξαναεπισκεφτεί. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που "έκλεισαν" δωμάτιο, πλήρωσαν προκαταβολή κι όταν έφτασαν στον προορισμό τους έλαβαν την απάντηση από τον ιδιοκτήτη πως το είχε δώσει σε άλλον! Για να μη μιλήσω για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, οι οποίες εναπόκεινται στη μεγάθυμο διάθεση του κάθε "επαγγελματία"...
Ευθύνες, ωστόσο, έχει και το νεοελληνικό κράτος. Βρέθηκα πρόσφατα στο τελωνείο της Μυτιλήνης, όπου περίμενα να περάσω απέναντι στην Τουρκία. Στο χώρο, όπου συνωστίζονταν δεκάδες άτομα γιατί η πύλη ήταν κλειστή ( μάλλον οι δημόσιοι υπάλληλοι περίμεναν να "χτυπήσουν κάρτα" για να γίνουν φιλότιμοι), δεν υπήρχε κλιματιστικό. Αντιθέτως, στο αντίστοιχο τουρκικό τελωνείο οι συνθήκες ήταν πολύ πιο ανθρώπινες. Και ύστερα σου λένε πως το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο...

Ενα "τυχαίο περιστατικό"...

Την Κυριακή δολοφονήθηκε από τη ΛΑΡΚΟ ένας 38χρονος εργάτης, πατέρας τεσσάρων παιδιών, και τραυματίστηκαν άλλοι τρεις συνάδελφοί του ύστερα από δυστύχημα, που σημειώθηκε επειδή η εταιρεία δεν είχε φροντίσει να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας.
Ο Χρήστος Δόσκορης, που κάηκε ζωντανός, ήταν ο 147ος εργάτης που σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας από τον Ιανουάριο του 2008 σε όλη τη χώρα. Η ΛΑΡΚΟ έκανε λόγο για τυχαίο περιστατικό, δεν έκανε, όμως, κουβέντα για τις περικοπές στα έξοδα για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζόμενων σε αυτήν, που μειώνονται συνεχώς προκειμένου να πουληθεί η εταιρεία σε καλή τιμή σε ιδιώτες.
Κανένας διοικητικός δε ζήτησε συγγνώμη για τον θανατο του Δόσκορη. Δε φείδονται κυνισμού γιατί στα γραφεία τους δεν κινδυνεύουν να περιλουστούν με καυτό μέταλλο ή από άλλα "τυχαία περιστατικά". Τί κρίμα...

Δεν είναι το σεξ το θέμα...

Δεν είναι ηθικό κατάντημα που ένας 73χρονος, όπως ο Σ. Μπερλουσκόνι, προτιμά να συναναστρέφεται 18χρονες από συνομήλικές του. Ηθικό κατάντημα, όμως, είναι το παγκόσμιο χωριό να ασχολείται και να επικρίνει τον πρωθυπουργό της Ιταλίας όχι γιατί, κατά τη διάρκεια της επιχειρηματικής και πολιτικής του διαδρομής, έχει παραβιάσει κάθε νόμο που υπάρχει κατά της απάτης και της διαφθοράς, αλλά γιατί του αρέσει να πληρώνει για να κάνει σεξ...
Οι ηθικολόγοι, όπως εκείνοι της καθολικής εκκλησίας που επιμένουν να θεωρούν τις αμβλώσεις αιτία αφορισμού, είναι εκείνοι που ευθύνονται, πρώτοι από όλους, για την όποια έκπτωση των ηθικών αξιών. Εκείνοι που "σκαλίζουν" κρεβάτια είτε για να βγάλουν είδηση, είτε γιατί δε μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο πιο παραγωγικό στον ελεύθερο χρόνο τους είναι χειρότεροι από εκείνους που καταγγέλλουν για τη συμπεριφορά τους στην προσωπική τους ζωή...
Ο κ. Μπερλουσκόνι είναι ένας αγύρτης, που έχει στηρίξει την επιχειρηματική και πολιτική του άνοδο στην παραβίαση των νόμων. Γι' αυτό κι ο ίδιος, όπως κι ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του '80, δεν προβληματίζεται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ασχολούνται με τις ερωτικές του επιδόσεις και μόνο, που είναι, άλλωστε, δείγμα προσωπικής και πολιτικής αδυναμίας των αντιπάλων του...