Η φωτογραφία είναι από τη συγκέντρωση των πολιτών στο Σύνταγμα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Η φετινή, που έγινε την Παρασκευή, μάζεψε "συγγενείς και φίλους". Αν αυτή η χώρα ορθοποδήσει, αυτό δεν θα γίνει με το η Ν.Δ. να χάσει την εξουσία και να την αναλάβει το ΠΑΣΟΚ ή, έστω, κάποιο άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης. Συγχωρείστε με, αλλά όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο είτε είναι αφελής, είτε περιμένει διορισμό στο Δημόσιο...
Μόνο αν δημιουργηθούν σοβαρά λαϊκά κινήματα, σε τοπικό, περιφερειακό κι εθνικό επίπεδο, στα οποία θα αναλαμβάνεται η ατομική ευθύνη, μπορούμε να δούμε "άσπρη μέρα". Η καφενειακή κριτική του τύπου "όλοι ίδιοι είναι, γι' αυτό ας ασχολούμαι με τη μπάλα από το πρωί μέχρι το βράδυ", είναι βολική για να αθωώνουμε τους εαυτούς μας, αλλά όχι για να αλλάζουμε καταστάσεις.
Την Παρασκευή βρέθηκαν στο Σύνταγμα μερικές εκατοντάδες άνθρωποι. Δεν ισχυρίζομαι πως αν βρίσκονταν εκατομμύρια, κανένα δάσος δεν θα ξανακαιγόταν στο μέλλον. Αυτό που λέω, όμως, είναι πως περιμένουμε τα πάντα από το κράτος, ξεχνώντας πως υπάρχει και η ατομική ευθύνη. Παράδειγμα: σε πόσα σχολεία οι σύλλογοι γονέων έχουν διοργανώσει μαθητικές παραστάσεις, ώστε τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται από αυτές να διατίθενται για την αγορά, π.χ., ηλεκτρονικών υπολογιστών; Οταν το καράβι βουλιάζει, δεν καταγγέλλεις στα τηλεπαράθυρα τον καπετάνιο. Φοράς σωσίβιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου