Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009
Κουφάρια χωρίς ψυχή...
Είμαι από εκείνους που δεν ανακυκλώνουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούν κι από εκείνους που δεν "ξοδεύουν" το Σαββατοκύριακό τους για να καθαρίσουν μια παραλία από τα σκουπίδια της ή για να φυτέψουν ένα δεντράκι σε καμένη περιοχή...
Δεν είμαι από εκείνους που βάζουν φωτιά στα δάση, χτίζουν την αυθαίρετη βιλάρα τους και όταν έρθει η σειρά ενός άλλου εμπρηστή που η ενέργειά του, τους καίει το σπίτι, εκείνοι φωνάζουν πως δεν υπάρχει κράτος. Δεν είμαι κι ο Β. Αντώναρος ή ο Π. Παυλόπουλος για να κατηγορώ τα πεύκα και τον άνεμο για τη δική μου ολιγωρία...
Σε τελική ανάλυση, όμως, είμαστε όλοι ένοχοι για το ότι επιτρέπουμε ο πολυπληθέστερος νομός της χώρας να αδειάσει από πράσινο και να γεμίσει από τσιμέντο. Για το ότι επιτρέπουμε τα παιδιά μας να παίζουν, στο μέλλον, με μάσκες οξυγόνου. Λες και στους τάφους μας θα πάρουμε μαζί μας τις πισίνες και τα γήπεδα τένις. Το χώμα θα σκεπάσει μόνο κουφάρια χωρίς ψυχή. Η τελευταία για πολλούς έχει πεθάνει προ πολλού...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου