Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Μια "περίεργη" ταύτιση Αριστεράς-ακροδεξιάς...


Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βλαχομπαρόκ αντίληψης που έχουμε για το τι σημαίνει εξωτερική πολιτική είναι η Ρωσία κι ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Οταν ο πρωθυπουργός έκανε τα συχνά ταξίδια του στη Μόσχα, οι αριστεροί αναλυτές του αντιαμερικανισμού και οι ακροδεξιοί αναλυτές του...αντιαμερικανισμού δε φείδονταν εγκωμίων για τον τότε πρόεδρο και σημερινό πρωθυπουργό της Ρωσίας: για το πόσο ισχυρή προσωπικότητα είναι και πόσο...φιλέλληνας.
Τώρα, βεβαίως, που κάνει ανοίγματα στην Τουρκία μας φαίνεται λιγότερο συμπαθής και περισσότερο οπορτουνιστής. Πόσο μάλλον που δείχνει προθυμία συνεργασίας και με τον προαίωνιο εχθρό των ελλήνων, τους αμερικανούς. Οι οποίοι, άλλωστε, ευθύνονται, τόσο για την αριστερά όσο και για την ακροδεξιά, για τα περισσότερα δεινά αυτής της χώρας. Λες και οι αμερικανοί ήταν που σκοτώνονταν μεταξύ τους στον εμφύλιο, λες και οι αμερικανοί ήταν εκείνοι που έστελναν αριστερούς στα ξερονήσια ή σχεδίασαν τη δικατορία των συνταγματαρχών, το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο κλπ. κλπ. Οτι στήριξαν όλα τα παραπάνω, τα στήριξαν. Αλλά έλληνες ήταν εκείνοι που έβγαζαν και συνεχίζουν να βγάζουν ο ένας το "μάτι" του άλλου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: