Δεν είδα την παράσταση των "Περσών" την προηγούμενη εβδομάδα στην Επίδαυρο, οπότε δε μπορώ να εκφράσω γνώμη για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Θα σχολιάσω, όμως, την ελληνική βλαχιά της αποδοκιμασίας του έργου την ώρα που οι ηθοποιοί προσπαθούσαν ακόμα να το παρουσιάσουν.
Είναι δικαίωμα του καθενός να μην του αρέσει μια παράσταση. Αν, μάλιστα, νιώθει προσβεβλημένος από το αυτό που είδε, μπορεί αντί για χειρόκρότημα, στο τέλος, να εκφράσει ηχηρώς την αποδοκιμασία του. Οχι, όμως, κατά τη διάρκεια της παράστασης, πριν προλάβει να δει το ανέβασμα στην ολότητά του. Το ίδιο ισχύει κι όταν, κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, ο οπαδός γιουχάρει έναν παίκτη της ομάδας του. Αν οι έλληνες που πηγαίνουν στα θέατρα και στα γήπεδα αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα εξαιτίας της σκληρής καθημερινότητάς τους είτε να απευθύνονται σε ειδικούς, είτε να προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή τους. Ούτε η τέχνη, ούτε ο αθλητισμός τους έχουν ανάγκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου