Δεν προχώρησε στις μεταρρυθμίσεις που είχε υποσχεθεί το 2004. Το κράτος παραμένει το ίδιο κομματικό, σπάταλο κι αναξιοκρατικό όσο το κληρονόμησε από το ΠΑΣΟΚ. Δεν κατόρθωσε, σε περίοδο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές παρά μόνο σε αποκρατικοποιήσεις κερδοφόρων επιχειρήσεων. Οσον αφορά την παιδεια και την υγεία, ελάχιστα θετικά επιτεύχθηκαν...
Πριν από ένα μήνα πήρε την απόφαση να προκηρύξει εκλογές παρότι η εκλογική βάση του κόμματός του ήταν αντίθετη. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μιλούσε ακόμα και σε δύο συγκεντρώσεις την ημέρα, έδωσε όσες συνεντεύξεις δεν είχε δώσει τα προηγούμενα πεντέμισι χρόνια και γέμισε, την Αθήνα τουλάχιστον, με αφίσες που προέβαλλαν πρωτίστως τη φάτσα και το όνομά του και δευτερευόντως τη Νέα Δημοκρατία. Εχασε, όμως, με πάνω από δέκα μονάδες διαφορά. Επομένως, η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να παραιτηθεί δεν ήταν γενναία πράξη, όπως τον "γλύφουν" οι Ιζνογκούντ που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη. Ηταν μια πράξη αυτονότητη κι απόλυτα δικαιολογημένη...
1 σχόλιο:
Κι επιβεβλημένη απ' τις συνθήκες συμπληρώνω.
Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενά σου.
Καλή εβδομάδα :)
Δημοσίευση σχολίου