Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Είναι, πια, αργά...
Ο Δ. Αβραμόπουλος εμφανίστηκε από το γραφείο του, για να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του, με όλα τα χαρακτηριστικά της κιτς ψευδομεγαλοπρέπειας που τον συνοδεύουν. Στο ντεκόρ φαινόταν ό,τι θα έκανε τον Γ. Καρατζαφέρη να τον εγγράψει μέλος του ΛΑΟΣ: σημαία, Παρθενώνας, οικογενειακές φωτό, σε ένα θέαμα που θύμισε τις πιο αστείες στιγμές του Τηλεάστυ. Φυσικά δεν έλειπαν και φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Παναγίας, που για τους δεξιούς είναι το ίδιο και το αυτό...
Από την άλλη, ο Α. Σαμαράς, κατά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, χειρονομούσε περισσότερο κι από τον απερχόμενο Κ. Καραμανλή, ενώ έκλεινε τα μάτια για να καλύψει με τη σοβαροφάνεια την έλλειψη σοβαρότητας του αναχροστικού κρυπτοεθνικιστικού του λόγου. Μου θύμισε πολύ τον Μπραντ Πιτ στην τελευταία ταινία των αδελφών Κοέν, "Καυτό Απόρρητο". Εκεί ο ηθοποιός υποδυόταν ένα χαζό γυμναστή που έκλεινε τα μάτια για να δείχνει πως είναι έξυπνος...
Η πικρή αλήθεια για τον κ. Αβραμόπουλο είναι πως αποδείχθηκε "κύριος Τίποτα", όπως τον είχε αποκαλέσει ο κ. Πάγκαλος. Το θλιβερό του πέρασμα από το δήμο Αθηναίων και το υπουργείο Υγείας το αποδεικνύει. Η πικρή αλήθεια για τον κ. Σαμαρά είναι πως πέρασαν 17 χρόνια από τότε που ήθελε να κηρύξει τον "πόλεμο" στην ΠΓΔΜ, αλλά ο πατριωτικός του κοπετός δεν έχει καταλαγιάσει. Η πικρή αλήθεια και για τους δύο είναι πως κυνηγούν ένα "τρένο" που όταν ήταν να το πιάσουν έκαναν τους αρχηγούς σε δικά τους κόμματα, αφού δε μπορούσαν να συγκρατήσουν την άμετρη φιλοδοξία τους...
Υ.Γ.: Δε διαφωνώ με την έκτακτη εισφορά στα υπερκέρδη επιχειρήσεων και τραπεζών, αλλά ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν που ειρωνευόταν αντίστοιχο μέτρο του κ. Παπαθανασίου;...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου