Είμαι σύμφωνος με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου: δε βρισκόμαστε στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όπου στις σχολές δρούσαν χουντικά σταγονίδια. Διαφωνώ, επίσης, και με τις καταλήψεις για ψύλλου πήδημα: δυστυχώς τα πανεπιστήμια έχουν πάψει να είναι χωνευτήρια ιδεών κι έχουν μετατραπεί σε φέουδα νεαρών κομματαρχών, που ξεκινούν από νωρίς την πολιτικολαμογίστικη καριέρα τους...
Από την άλλη, όμως, η τοποθέτηση του ζητήματος του ασύλου στην κορυφή της κυβερνητικής ατζέντας για την πάταξη της βίας δείχνει πόσο κοντόφθαλμα αντιμετωπίζεται αυτή: η βία δε γεννιέται γιατί υπάρχει άσυλο, ούτε θα εξαλειφθεί με την κατάργησή του. Αυτά τα πιστεύουν οι βλάκες κι ο...κ. Χρυσοχοΐδης. Οι πόλεις θα εξακολουθούν να πυρπολούνται ακόμα κι αν οι πυρπολητές δεν καταφεύγουν για προστασία στις σχολές. Η βία θα πεθάνει όταν πεθάνουν οι γενεσιουργοί της παράγοντες. Αλλά είναι πιο εύκολο για κάθε κυβέρνηση να κάνει το σερίφη από το να χτίσει μια άλλη κοινωνία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου