Είμαι από τους τυχερούς: έχω εργασία, σπίτι και χρήματα για να τρώω, να πίνω και να διασκεδάζω. Οπότε κατανοώ και τις όποιες αρνητικές αντιδράσεις γι' αυτό που γράφω παρακάτω: έχω μεγαλύτερο σεβασμό για εκείνον που θα ορμήξει να με κλέψει και κανένα για εκείνον που, ιδιαίτερα μέρες γιορτών, απλώνει το χέρι για να ικετεύσει για ένα κομμάτι ψωμί...
Εξαιρώ όσους πραγματικά δεν είναι σε θέση να βρουν εργασία ή είναι θύματα κυκλωμάτων επαιτείας. Είμαι, όμως, απέναντι σε εκείνους που επαιτούν γιατί αυτή είναι η εύκολη λύση. Μπορεί να το γράφω γιατί είμαι νιτσεϊκός, αλλά προτιμώ τη δράση από την παθητικότητα.
Η φιλανθρωπία, εξάλλου, δεν είναι ανθρωπισμός. Χρειάζονται πολύ περισσότερα για να εξαγνιστούν όσοι, αυτές τις μέρες ειδικά, προσφέρουν χρήματα στους φτωχούς. Ανθρωπισμός είναι η ανακατανομή του εισοδήματος, όχι η απροκάλυπτη κοροϊδία των θυμάτων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου