Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
Σαν παλιό σινεμά...
Ο μεγαλύτερος μύθος που έχει καταφέρει να περάσει στην κοινή γνώμη η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι πως η χώρα αλλάζει: πως έχει προχωρήσει σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που όμοιές της δεν έχει δει η Ελλάδα. Οσο, όμως, κι αν γυρίζω τις σελίδες του ημερολογίου προς τα πίσω δε μπορώ να εντοπίσω κάποια ουσιαστική αλλαγή, πέρα από τον "Καλλικράτη" και την καταμέτρηση των δημοσίων υπαλλήλων. Τί άλλο έχει αλλάξει προς το καλύτερο για τους πολίτες; Απολύτως τίποτα...
Μήπως δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να προχωρά σε περαίωση και να κάνει τους συνεπείς φορολογούμενους να αισθάνονται κορόιδα; Μήπως δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να μη μπορεί να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή; Καλές οι επικοινωνιακές "φούσκες" του ΣΔΟΕ με τα γιοτ, τις πισίνες και τα ακριβά εστιατόρια, για παράδειγμα, αλλά όλοι αυτοί δεν θα τη γλιτώσουν, έτσι κι αλλιώς, με την περαίωση; Επιπλέον, μήπως δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να διορίζει τα δικά της παιδιά στη δημόσια διοίκηση; Με την κυβέρνηση Παπανδρέου απλώς αυτό καθυστέρησε αδικαιολόγητα και βαφτίστηκε "opengov". Μήπως, εξάλλου, δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να φοβάται να τα βάλει ευθεως με τις συντεχνίες; Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων κινείται με ρυθμούς χελώνας και ούτε αυτό θα προχωρούσε (όπως και η εξυγίανση του ΟΣΕ), αν δεν υπήρχε ο μπαμπούλας της τρόικας...
Είναι αλήθεια, πάντως, ότι δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης σε βαθμό που να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι δεν είχαμε ξαναδεί κυβέρνηση να μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις. Δεν ξέρω, όμως, πόσο ωφελήθηκαν οι πολίτες από αυτές τις αποφάσεις της...
Δυστυχώς, η ρητορική της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι τόσο γνωστή που μοιάζει με χιλιοπαιγμένες ατάκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ο αρχηγός Γιωργάκης, όμως, ουδόλως δείχνει να ανησυχεί. Προφανώς έχει λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας του και τώρα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για να λύσει και το μεσανατολικό και για να μιλήσει για τους παγκόσμιους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας! Ναι, πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που έχει βυθίσει τη χώρα του στη χειρότερη ύφεση της τελευταίας 35ετίας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου