Περίπου τέτοια εποχή πέρυσι η νέα κυβέρνηση του αρχηγού Γιωργάκη μάς διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος υπαγωγής στο ΔΝΤ. Φέτος μάς διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος αναδιάρθρωσης του χρέους. Φαντάζεστε τί μπορεί να σημαίνει για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης η περίπτωση του να ομολογήσει δημοσίως πως τα "φάρμακα" που μας έβαλε να πάρουμε όλο το χρόνο όχι μόνο δεν έκαναν για τη δουλειά, αλλά επιδείνωσαν την κατάσταση; Θα ήταν μια ευθεία ομολογία αποτυχίας...
Ολο και περισσότεροι συμφωνούν, πλέον, πως το ερώτημα δεν είναι αν θα έρθει η χρεοκοπία ( αυτό σημαίνει το κομψό "αναδιάρθρωση χρέους"), αλλά το πότε. Ηδη, άλλωστε, εις εκ των τροϊκανών, ο κ. Τόμσεν, παραδέχθηκε πως είναι αρκετά πιθανό το μνημόνιο να παραταθεί και για μετά το 2013. Το πραγματικό ερώτημα, όμως, είναι γιατί η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει την πολιτική τόλμη να προχωρήσει μόνη της σε ορισμένες, πράγματι αναγκαίες, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δεν αφήνει την τρόικα να πειραματιστεί με το νεοφιλελευθερισμό της κάπου αλλού; Υπάρχουν, άλλωστε, κι αλλού "πορτοκαλιές" που κάνουν...δάνεια. Τί ρωτώ, όμως, ο χαζός; Εδώ έχουμε έναν πρωθυπουργό που χθες παραχώρησε κι επισήμως τις αρμοδιότητες...πρωθυπουργού στον υπουργό του των Εσωτερικών! Μεταξύ μας, ίσως να είναι και καλύτερα έτσι, αφού θεωρώ τον Γ. Ραγκούση αποτελεσματικότερο του αρχηγού Γιωργάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου