Θα σας έβρισκε σύμφωνο η δικαιολογία ενός κατά συρροή δολοφόνου πως σκοτώνει προκειμένου να επιβιώσει; Μάλλον όχι, πολλοί από εσάς, όμως, είστε πρόθυμοι να ακούσετε με κατανοήση τη δικαιολογία ιδιοκτητών εστιατορίων και μπαρ πως επιτρέπουν το κάπνισμα στα μαγαζιά τους γιατί έχει πέσει κι άλλο η κίνησή τους...
Η παραπάνω επιχειρηματολογία, όμως, είναι ενδεικτική της ελληνικής νοοτροπίας της τζάμπα μαγκιάς. Γιατί ο καλός εστιάτορας ή ο καλός ιδιοκτήτης μπαρ θα ήθελε οι πελάτες του να απολαμβάνουν το φαγητό ή το ποτό τους χωρίς την πρόσμειξη της τσιγαρίλας. Γι' αυτό και η επιχείρησή του, παρά την κρίση, πηγαίνει καλά. Αντιθέτως, ο κακός επαγγελματίας, αυτός που τρέφεται από την "αρπαχτή", δεν έχει πρόβλημα με το τσιγάρο, όπως δεν έχει πρόβλημα με το πλαστικό κρέας ή το ποτό-"μπόμπα" που σερβίρει...
Το αίτημα για αναβολή της απαγόρευσης καπνίσματος σε δημόσιους χώρους δεν έχει κανένα νόημα: απλώς εντάσσεται στη λογική που έχει ισχύσει για οποιαδήποτε ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα, εκείνη δηλαδή που επιτάσσει να μην αλλάζει τίποτα. Και συνήθως τα επιχειρήματα επ' αυτού είναι τα ίδια. Αλλοτε είναι η παράδοση που θίγεται, άλλοτε προτάσσεται το σόφισμα πως του έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει, όπως αυτός των "κουτόφραγκων"...
Το ακόμα τραγικότερο; Μια σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας θυμήθηκε να επαναστατήσει για την απαγόρευση ενός ναρκωτικού. Για τις αιτίες που μας οδηγούν στα ναρκωτικά παραμένει μακαρίως σιωπηλή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου