Συνήθως το μνημόσυνο τελείται από τους ζωντανούς για να τιμήσουν το νεκρό. Στα κυριακάτικα φύλλα, όμως, της διαπλεκόμενης ενημέρωσης οι νεκροί έκαναν μνημόσυνο σε κάποιον που θα παραμείνει ζωντανός, έστω κι αν βρίσκεται τώρα στην εντατική...
Στα περισσότερα άρθρα στοχοποιούνταν το διαδίκτυο, η Πολιτεία και οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης, με τις "παράλογες" απαιτήσεις τους, για την κατάντια του ελληνικού Τύπου. Αν, όμως, ο ελληνικός Τύπος έφτασε στο σημείο να καταγράφει συνεχείς μειώσεις στις πωλήσεις του και, κατά συνέπεια, και στις διαφημίσεις που λαμβάνει δε φταίει κανείς άλλος παρά ο κακός του εαυτός...
Αυτό που θεωρείται μεγαλύτερο πλεονέκτημα του διαδικτύου είναι η άμεση και δωρεάν ενημέρωση. Είναι λογικό μια εφημερίδα να μην έχει την αμεσότητα του ίντερνετ. Από την άλλη, όμως, αν ο αναγνώστης πίστευε ότι διαβάζοντας μια εφημερίδα θα έχει στα χέρια του καλογραμμένα κείμενα ανεξάρτητης κι αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας, δεν θα τσιγκουνευόταν το 1,30 ευρώ για να την αγοράσει. Ακόμα και στη σημερινή περίοδο κρίσης δεν είναι το κόστος αγοράς ενός φύλλου που προβληματίζει τον ενεργό πολίτη, αλλά το ότι τα λεφτά του θα κατευθυνθούν σε έντυπα που είτε είναι κακογραμμένα και "κιτρινίζουν", είτε εξυπηρετούν τα συμφέροντα των διαπλεκόμενων ιδιοκτητών τους...
Παράλληλα, εδώ και χρόνια οι διαφημιστικές καμπάνιες των εφημερίδων εστιάζονται στις προσφορές τους ( π.χ. DVD-CD) κι όχι στο περιεχόμενο των σελίδων τους. Αν, όμως, αντιμετωπίζεις εσύ ο ίδιος το έντυπό σου σα μπακάλικο γιατί να μην απευθυνθεί ο αναγνώστης στα "σούπερ μάρκετ" του διαδικτύου, όπου κι εκεί μπορεί να βρει πολλά σκουπίδια, αλλά τουλάχιστον δεν θα τα έχει πληρώσει;...
Μπορεί να είναι ο ευσεβής πόθος ενός λάτρη της έντυπης ενημέρωσης, αλλά δε νομίζω πως η εφημερίδα θα πεθάνει. Ναι, θα επιζήσουν ελάχιστες από τις περίπου 40 (!) συνολικά εφημερίδες που κυκλοφορούν σε όλη τη χώρα ( πολιτικές, αθλητικές, οικονομικές). Ναι, θα πεθάνουν οι εφημερίδες που εκδίδονται από ανθρώπους που αδιαφορούν για τη δημοσιογραφία και τη χρησιμοποιούν για να "αρμέγουν" παντοιοτρόπως τον κρατικό κορβανά. Από τις στάχτες, όμως, της διαπλεκόμενης έντυπης ενημέρωσης θα αναδυθούν ένα, δύο , τρία φύλλα, όσα, τέλος πάντων, αντέχει η ελληνική αγορά, τα οποία θα παρέχουν ποιοτική ενημέρωση και για τα οποία οι αναγνώστες θα δίνουν πρόθυμα και πέντε ευρώ (που λέει ο λόγος) καθημερινώς για να τα διαβάζουν.
Εχουν δίκιο, επομένως, να "κλαίνε" σήμερα οι μεγαλοδημοσιογράφοι- παπαγαλάκια της κάθε εξουσίας. Στο λάκκο, όμως, που άνοιξαν δεν θα είναι ο Τύπος που θα ριχτεί μέσα, αλλά αυτοί οι ίδιοι! Οσο μακάβριο κι αν ακούγεται, το υγιές θεμέλιο της νέας δημοσιογραφίας προϋποθέτει τον αφανισμό της κατευθυνόμενης ρυπαρογραφίας...
Υ.Γ. Προ μνημονίου η κυβέρνηση είχε δαιμονοποιήσει τον κινεζικό δανεισμό για να μη δυσαρεστήσει τους ευρωπαίους "φίλους" της. Αν δεν τον είχε σνομπάρει, όμως, τότε, σήμερα μπορεί και να μην υποχρεωνόμασταν να παραδώσουμε γη και ύδωρ στη, συμπαθή κατά τα άλλα, ασιατική υπερδύναμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου