Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο...πραγματικότητες: η μία δημιουργείται από την κυβέρνηση και τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, που θριαμβολογούν για τα επαινετικά σχόλια των ξένων για την οικονομία μας, λες κι από τον Ν. Στρος Καν ή τους ευρωπαίους τραπεζίτες κόπηκαν ο μισθός και η σύνταξη κι έχουν λόγο να διαμαρτύρονται...
Υπάρχει, όμως, και η...πραγματική πραγματικότητα, εκείνη δηλαδή που βιώνει η πλειονότητα του ελληνικού λαού την ώρα που οι λίγοι επιχαίρουν. Σε αυτό το πλαίσιο, ο αρχηγός Γιωργάκης αδυνατεί να δώσει λύσεις σε ορισμένα κεφαλαιώδη ζητήματα. Θέλετε μερικά παραδείγματα; Τί γίνεται με τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή; Εχουν αντιμετωπιστεί τα καρτέλ κι ο συνεπακόλουθος πληθωρισμός; Εχουν γίνει περικοπές δαπανών εκεί που χρειάζεται, όπως για παράδειγμα στις προμήθειες των νοσοκομείων; Οι επενδύσεις πού είναι, πέρα από τα ωραία λόγια στα αραβικά και στα κινεζικά; Γιατί δεν αξιοποιούμε, για παράδειγμα, και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που διαθέτει η χώρα;...
Το μόνιμο κυβερνητικό επιχείρημα είναι πως δε μπορεί να τα κάνει όλα μαζί. Αδιανόητο επιχείρημα για, υποτίθεται, σοβαρούς ανθρώπους. Είναι σα να λέει ένας σερβιτόρος πως σήμερα θα εξυπηρετήσει πέντε τραπέζια και τα άλλα 20 θα πρέπει να περιμένουν για αύριο ή για την υπόλοιπη εβδομάδα! Τέτοιο επιχείρημα όμως δεν θα χρησιμοποιήσει κανένας, ευσυνείδητος τουλάχιστον, σερβιτόρος των 400 ευρώ. Κι όμως, το χρησιμοποιούν εκείνοι που θα έπρεπε να εργάζονται νυχθημερόν με τα χρήματα που παίρνουν κάθε μήνα και με βάση το ότι βρίσκονται στην θέση τους για να υπηρετούν τον ελληνικό λαό. Εκτός αν οι κυβερνώντες μας δεν είναι ικανοί ούτε καν για το "σερβίρισμα" των μέτρων της νεοφιλελεύθερης τρόικας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου