Η ελληνική κοινωνία πενθεί. Και δεν πενθεί μόνο τους δύο αστυνομικούς ή, αν θέλετε, δεν πενθεί κυρίως τους δύο αστυνομικούς. Μέσω αυτών βρήκε την ευκαιρία να εκφραστεί αυτή η συλλογική κατάθλιψη που έχει κυριεύσει έναν ολόκληρο λαό...
Ο ψυχικός πόνος που προκαλείται από το πένθος εξελίσσεται σε πέντε στάδια, όπως λένε οι ψυχολόγοι: την άρνηση, τον θυμό, τις ενοχές, την κατάθλιψη και, στο τέλος, την αποδοχή. Εχω την αίσθηση πως έχουμε περάσει τα τρία πρώτα στάδια και βρισκόμαστε στη φάση της κατάθλιψης, που δημιουργεί η έλλειψη αισιόδοξης προοπτικής. Γι' αυτό και το σύστημα κρατά ακόμα. Ευτυχώς, όμως, πλησιάζει η φάση της αποδοχής και τότε τα πράγματα θα πάρουν τις πραγματικές τους διαστάσεις...
Τότε, για παράδειγμα, δεν θα μπορεί η κυβέρνηση να καλεί τα υπόλοιπα κόμματα σε διάλογο για να τους ανακοινώσει πως σκοπεύει να αντλήσει, έτσι γενικά κι αόριστα, २२ δισεκατομμύρια χωρίς να εξειδικεύει το πώς και να μέμφεται τους υπόλοιπους γιατί δεν ακούν τις ανύπαρκτες προτάσεις της! Τότε, επίσης, θα έχει συνειδητοποιηθεί πως όλο αυτό το κακό όνειρο δεν προκλήθηκε από τους "τεμπέληδες" έλληνες, αλλά είναι απόνερο της παγκόσμιας κρίσης, η οποία έφερε σε δύσκολη θέση και τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Τότε θα έχουμε καταλάβει πως ο γερμανικός λαός δεν καλείται να πληρώσει τους "ανεπρόκοπους" του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά τον τζόγο των γερμανικών τραπεζών...
Μέχρι τότε μπορούμε να θρηνούμε τους νεκρούς μας, αλλά καλό είναι να ετοιμαζόμαστε για τη μάχη των μαχών, όπου στα "μαρμαρένια αλώνια" θα τεθούν αντιμέτωποι ο σοσιαλισμός με τη βαρβαρότητα। Γιατί από αυτή τη μάχη θα κριθεί το μέλλον όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης για τις επόμενες δεκαετίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου