Τώρα που βγαίνουμε, έστω και τυπικώς, από τα μνημόνια και που πάνω σε σχεδόν εκατό φέρετρα αποφασίσαμε να χτυπήσουμε την οικοδομική αυθαιρεσία μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσει η δημόσια συζήτηση για την αντιμετώπιση δύο ζητημάτων που ακόμα στην Ελλάδα θεωρούμε επιστημονική φαντασία; Αναφέρομαι στην κλιματική αλλαγή και στην τεχνητή νοημοσύνη, για τις οποίες στο εξωτερικό η κουβέντα έχει αρχίσει εδώ και καιρό και σε κάποιες χώρες, μάλιστα, έχουν ήδη νομοθετήσει επί τούτων...
Στη χώρα μας, πάλι, αν οποιαδήποτε κυβέρνηση αποφασίσει να καταθέσει νομοσχέδιο στη δημόσια διαβούλευση το οποίο να αφορά αποκλειστικώς είτε την κλιματική αλλαγή είτε την τεχνητή νοημοσύνη θα αντιμετωπιστεί όπως η Μαρία Αντουανέτα και τα παντεσπάνια της. Όταν νομοθετούμε με απώτατο χρονικό ορίζοντα τα τέσσερα χρόνια και τις επόμενες εκλογές μοιάζει σχεδόν σουρεαλιστικό να εμφανιστούν πρωθυπουργός, υπουργοί και βουλευτές που να ασχοληθούν με το πώς θέλουν να είναι η Ελλάδα σε 50 χρόνια από σήμερα...
Προέχουν, κι ως ένα βαθμό δικαιολογημένα, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα επιδόματα, οι φόροι και η ανεργία. Μόνο που αν επιθυμούμε τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας να έχουν χώρα, ήπειρο και πλανήτη που να τους παρέχει όλα αυτά είναι απαραίτητο να νομοθετήσουμε σήμερα ώστε να υπάρχει ζωή και σε μερικές δεκαετίες από σήμερα και δίχως να μας έχουν καπελώσει τα ρομπότ...
Για να μην είμαι άδικος, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και πέρα από τα ευχολόγια δεν έχουν γίνει πολλά και σε παγκόσμιο επίπεδο για την καταπολέμησή της. Η ανθρωπότητα φοβάται την καταστροφή της από ένα Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο ή από μια εισβολή εξωγήινων, αλλά σχεδόν αδιαφορεί για τα καλοκαίρια που γίνονται όλο και θερμότερα ή για τους χειμώνες που μεταβάλλονται σε όλο και πιο επικίνδυνους. Πρώτα θα εξαντλήσουμε κάθε υλικό πόρο σε αυτόν τον πλανήτη και ύστερα θα αναρωτηθούμε, αν θα έχουμε το περιθώριο για κάτι τέτοιο, γιατί δεν τον προστατεύσαμε νωρίτερα ή γιατί, έστω, δεν χτίσαμε μια σύγχρονη κιβωτό τού Νώε...
Στη χώρα μας, πάλι, αν οποιαδήποτε κυβέρνηση αποφασίσει να καταθέσει νομοσχέδιο στη δημόσια διαβούλευση το οποίο να αφορά αποκλειστικώς είτε την κλιματική αλλαγή είτε την τεχνητή νοημοσύνη θα αντιμετωπιστεί όπως η Μαρία Αντουανέτα και τα παντεσπάνια της. Όταν νομοθετούμε με απώτατο χρονικό ορίζοντα τα τέσσερα χρόνια και τις επόμενες εκλογές μοιάζει σχεδόν σουρεαλιστικό να εμφανιστούν πρωθυπουργός, υπουργοί και βουλευτές που να ασχοληθούν με το πώς θέλουν να είναι η Ελλάδα σε 50 χρόνια από σήμερα...
Προέχουν, κι ως ένα βαθμό δικαιολογημένα, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα επιδόματα, οι φόροι και η ανεργία. Μόνο που αν επιθυμούμε τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας να έχουν χώρα, ήπειρο και πλανήτη που να τους παρέχει όλα αυτά είναι απαραίτητο να νομοθετήσουμε σήμερα ώστε να υπάρχει ζωή και σε μερικές δεκαετίες από σήμερα και δίχως να μας έχουν καπελώσει τα ρομπότ...
Για να μην είμαι άδικος, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και πέρα από τα ευχολόγια δεν έχουν γίνει πολλά και σε παγκόσμιο επίπεδο για την καταπολέμησή της. Η ανθρωπότητα φοβάται την καταστροφή της από ένα Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο ή από μια εισβολή εξωγήινων, αλλά σχεδόν αδιαφορεί για τα καλοκαίρια που γίνονται όλο και θερμότερα ή για τους χειμώνες που μεταβάλλονται σε όλο και πιο επικίνδυνους. Πρώτα θα εξαντλήσουμε κάθε υλικό πόρο σε αυτόν τον πλανήτη και ύστερα θα αναρωτηθούμε, αν θα έχουμε το περιθώριο για κάτι τέτοιο, γιατί δεν τον προστατεύσαμε νωρίτερα ή γιατί, έστω, δεν χτίσαμε μια σύγχρονη κιβωτό τού Νώε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου