Θεέ μου, τι σου έκαναν;...

Είναι από τα κεντρικά πρόσωπα των ημερών οι παράπλευρες απώλειες της κοινής λογικής, η οποία γι' άλλη μια φορά βγήκε πληγωμένη από μια δοκιμασία. Αναφέρομαι σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης που συνέχισαν την προπαγάνδα τους σε βάρος τής δημοσιογραφίας και την ώρα που μια χώρα μετρούσε νεκρούς, καθώς και τους θεομπαίχτες, εκείνους δηλαδή που βγάζουν πολύ γερό μεροκάματο επικαλούμενοι το θεό για να δικαιολογούν το βαθύ σκοταδισμό τους και την αθεράπευτη μισαλλοδοξία τους...

Οι εντολοδόχοι εκτελεστές πληρωμένων πολιτικών ή επιχειρηματικών συμβολαίων κρύβονται πίσω από τη φαινομενικώς αθώα ανάγκη τού κοινού για πληροφόρηση κι από την υποχρέωση άσκησης κριτικής στην εξουσία προκειμένου να λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι συμφερόντων που δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοσιογραφία. Αν, άλλωστε, προτεραιότητά τους ήταν να ξεσκεπάσουν την αλήθεια θα έθεταν τα ίδια ερωτήματα σε όλους και θα κρατούσαν τη ζυγαριά στη μέση...

Από τον τρόπο, ωστόσο, που καλύπτουν την επικαιρότητα αποκαλύπτεται ότι στόχος τους δεν είναι ούτε η πληροφόρηση του πόπολου ούτε ενδιαφέρονται για την πραγματικότητα, με κορυφαία, βεβαίως, ύβρι τη δημοσιοποίηση εικόνων από τα απανθρακωμένα πτώματα. Αλίμονο αν αποδεχθούμε ότι δημοσιογραφία είναι η ικανοποίηση των χυδαιότερων ενστίκτων μας...

Και, φυσικά, έχουμε εκείνους με τα ράσα ή που ρασοφέρνουν και οι οποίοι ταυτίζουν ανθρώπινες τραγωδίες με θεϊκές τιμωρίες. Αν ο θεός τα έχει βάλει με την Ελλάδα γιατί έχει άθεο πρωθυπουργό γιατί την άφησε να χρεοκοπήσει όταν είχε πρωθυπουργούς που φιλούσαν την εικόνα τής Παναγίας;

Μήπως είναι άθεος κι ο Κ. Καραμανλής γι' αυτό και μαρτύρησε η Ηλεία το 2007; Κι ο Γ. Τράγκας γιατί δεν ανοίγει το εξοχικό που με τόσο ξέπλυμα έχτισε στη Νίκαια της Γαλλίας για να φιλοξενήσει πυρόπληκτους που τόσο πολύ, κατά τα άλλα, αγαπά; Ρητορικές ερωτήσεις για ένα λαό που έχει μάθει να μηρυκάζει τη μιζέρια και τη φιλαργυρία του κάτω από στρώματα κομπλεξισμού, θεοπληξίας, ωχαδερφισμού και μετάθεσης ευθυνών στους άλλους, πάντοτε στους "κακούς" άλλους...