Γι' αυτό και υπάρχουν- πάλι κατά προσέγγιση- οι ελιτιστές πολιτικοί τού Κολωνακίου και οι λαϊκιστές τού Κολωνού. Οι πρώτοι μάς βομβαρδίζουν με πομφόλυγες και βερμπαλιστικούς ακροβατισμούς και οι δεύτεροι με την "αυθεντικότητα" της πιάτσας, την αγοραία φρασεολογία που οι πιο ευγενικοί αποκαλούν αριστοφανική κι απευθυνόμενη στα γενετήσια ένστικτα και οι πιο ειλικρινείς χυδαία...
Επιφανείς εκπρόσωποι της κατηγορίας των λαϊκιστών είναι οι Αδ. Γεωργιάδης, Π. Πολάκης και Ελ. Αυλωνίτου, είτε χρησιμοποιούν τη λέξη "παπαριές" είτε είναι παπαριές αυτά που λένε. Για την ακρίβεια, είναι ακριβώς από αυτήν τη χυδαιότητα η οποία πλασάρεται ως αυθορμητισμός που βγάζουν το ψωμί τους και κερδίζουν τη βουλευτική τους έδρα και για την οποία είναι τόσο χρήσιμοι στους αρχηγούς τους. Χάρη σε εκείνους ο Αλ. Τσίπρας κι ο Κ. Μητσοτάκη συνομιλούν με το λούμπεν προλεταριάτο που δεν προσδοκά λύσεις στα προβλήματά του, αλλά αποδιοπομπαίους τράγους, καλούς και κακούς, αγίους και τέρατα για να κοιμάται ήσυχο τα βράδια...
Πέρα, ωστόσο, από όλους αυτούς πόσο προβλέψιμοι είναι οι πολιτικοί που εκδικούνται όσους μπαίνουν εμπόδιο στο δικό τους δρόμο και σε αυτό των παιδιών τους ακριβώς σαν τους μαφιόζους, όπως ο Αντ. Σαμαράς. Και πόσο ακόμα πιο προβλέψιμο είναι στην περίπτωση του πρώην πρωθυπουργού να απαιτεί την απόλυση καθηγήτριας που έπιασε τον κανακάρη του να αντιγράφει και ύστερα να καταγγέλλει για παραβίαση προσωπικών δεδομένων όσους δημοσιοποιούν τη συμπεριφορά του;...
Ο υιός Σαμαρά μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η απάτη τρωγόταν για πρωινό και γι' αυτό έχει ένα ελαφρυντικό. Ο Αντωνάκης, πάλι, αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά όχι μόνο μικρόψυχος, αλλά και- για να μιλήσω αριστοφανικά- σκατόψυχος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου