Μπέος, το βολιώτικο άγος...

Ο φασισμός χρειάζεται, κατά βάση, δύο συστατικά για να ευδοκιμήσει: πρόσφορο πολιτικό έδαφος, δηλαδή απαξίωση του τρέχοντος πολιτικού συστήματος, κι ένα λούμπεν προλεταριάτο το οποίο να είναι πρόθυμο να ακολουθήσει τον οποιονδήποτε αρκεί να του μιλήσει στη γλώσσα του, αυτήν του πεζοδρομίου, και να του προσφέρει άρτο και θεάματα. Όπως ο Χίτλερ δίχως την αποτυχία τής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την ταπείνωση της Γερμανίας μετά από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και την οικονομική εξαθλίωση των Γερμανών δεν θα είχε καμία ελπίδα να "φυτευτεί" καγκελάριος έτσι κι ο Αχ. Μπέος δεν θα γινόταν ποτέ δήμαρχος Βόλου αν οι προκάτοχοί του ήταν στοιχειωδώς επαρκείς. Γι' αυτό και οι τελευταίοι και το παρασιτικό σύστημα που εγκαθίδρυσαν στην πόλη έχουν ίσως τη σημαντικότερη ευθύνη για το ότι αυτή κυβερνάται σήμερα από έναν μαφιόζο χρυσαυγίτη...

Ο Αχ. Μπέος κυβερνά το Βόλο τέσσερα χρόνια, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω παρατηρήσει κάποια ουσιαστική αλλαγή που να τον κάνει να προσομοιάζει με το υπεσχημένο Μονακό. Ο ίδιος χαρακτηρίζει συνεχώς όσους τον αντιπολιτεύονται κοπρίτες και διοικεί υπό την προστασία τής αστυνομίας και μπράβων τής νύχτας την ίδια ώρα που διορίζει ακόμα και την μπέιμπι σίτερ των παιδιών του σε θέση ευθύνης κι ετοιμάζεται να γίνει ο πρώτος δήμαρχος στη χώρα που θα ιδιωτικοποιήσει το νερό με το επιχείρημα πως αυτοί που διοικούσαν την εταιρεία ύδρευσης παίρνουν παχυλούς μισθούς. Λες κι ο νόμος- όχι πως ο Αχιλλέας έχει γενικώς πολύ καλή σχέση μαζί του- του απαγορεύει να μειώνει τους μισθούς ή να μην διορίζει άσχετους αθλητικογράφους σε θέσεις διοίκησης. Δεν χρησιμοποιείς, άλλωστε, το μπαλτά για να διώξεις μια μύγα...

Στους ιθαγενείς οι κονκισταδόρες μοίραζαν καθρεφτάκια. Στους βολιώτες ο Αχ. Μπέος προσφέρει καθαριότητα, ανοιχτούς από παρκαρισμένα αυτοκίνητα δρόμους και σόου με την Ελ. Παπαρίζου και τον Σ. Ρουβά, ενώ στο μεταξύ κατάστρεψε τον Ολυμπιακό Βόλου, εξαγοράζει την προσωπολατρία μέσων ενημέρωσης και κλείνει το μάτι στους χιμπαντζήδες με τα μαύρα. Αλίμονο αν όσοι εξακολουθούμε να θεωρούμε τις δημοκρατικές διαδικασίες δίχως τραμπουκισμούς, την αξιοκρατία, την ισηγορία και την ισοπολιτεία υπέρτερες αξίες τού να περνά η σκουπιδιάρα τρεις φορές την εβδομάδα από μία υποταχτούμε στη λογική Μπέου που θυμίζει το ψευδεπίγραφο "στη χούντα φάγαμε ψωμί και δεν είχαμε εγκληματικότητα". Δυστυχώς τις περισσότερες φορές στην πολιτική αναγκάζεσαι να επιλέγεις το μικρότερο κακό. Στην περίπτωση του Αχ. Μπέου αυτό το μικρότερο κακό είναι το οποιοσδήποτε άλλος εκτός από αυτόν τον απατεώνα με την κυριολεκτική, ποινική έννοια του όρου, ο οποίος με την παρουσία του προκαλεί την αποστροφή πολλών για την πόλη τού Βόλου...