Βγάλαμε το άχτι μας, ώρα να σοβαρευτούμε...

Ας υποθέσουμε- δεν ήταν βέβαιο την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές- ότι η Σοφία Σακοράφα εκλέγεται ευρωβουλευτής με το ΜέΡΑ 25 του Γιάνη Βαρουφάκη. Την ίδια ώρα υπέστη στην Ελλάδα συντριπτική ήττα ένα κυβερνών αριστερό κόμμα το οποίο συμβιβάστηκε το 2015 για να μην έρθει το Grexit, όπου μπόρεσε μέσα στην τετραετία εφάρμοσε αριστερές πολιτικές κι από τη στιγμή που βγήκαμε από τα μνημόνια εφαρμόζει ένα αριστερό πρόγραμμα το οποίο απέχει έτη φωτός από το πρόγραμμα Μητσοτάκη. Τι είναι προτιμότερο; Να έχει η Αριστερά την εξουσία, με τα όποια λάθη της, και να μην την έχει η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά ή να έχουν έναν, δυο ευρωβουλευτές οι άγιοι της εξέδρας, οι οποίοι όταν η μπάλα ζεματάει ζητούν τάιμ άουτ για να κάτσουν στον πάγκο ώστε να βρίζουν αυτόν που μπορεί να χάσει τις βολές;...

Τα κόμματα διαμαρτυρίας ποτέ δεν επηρέασαν τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ιδίως μετά από τη μεταπολίτευση. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τις επηρέαζε όταν βρισκόταν στο 3%. Μεγαλύτερη επιρροή στη λήψη αποφάσεων έχουν οι εσωτερικές αντιπολιτεύσεις των μεγάλων, πολυσυλλεκτικών κομμάτων. Γι' αυτό και η χαμένη- τιμωρητική ψήφος δεν είναι ρητορικό σχήμα, αλλά ιστορικά αποδεδειγμένη. Κι ο γράφων ψήφιζε στο παρελθόν μικρότερα κόμματα, οπότε δεν το αναφέρω με διάθεση προσβολής τού οποιουδήποτε, αλλά και με αυτοκριτική διάθεση...

Από όλους τους παράγοντες που οδήγησαν το ΣΥΡΙΖΑ στη βαριά ήττα εκτιμώ πως η συσσωρευμένη οργή τού κόσμου για τη διάψευση των πολλών προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει ο Αλ. Τσίπρας το 2015 είναι ο σημαντικότερος. Κι αν ο αυτιστικός "ΣΥΡΙΖΑ του 3%", που πανηγυρίζει στο μικρόκοσμό του για την εξαΰλωση της ΛΑΕ, είναι κλινικώς νεκρός, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον Αλ. Τσίπρα και το σχέδιό του να είναι αυτός ο κυρίαρχος εκπρόσωπος της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης...

Ο λαός είναι αγανακτισμένος μαζί του, αλλά εξακολουθεί να τον αγαπά και να τον θεωρεί τον μεγαλύτερο εγγυητή των συμφερόντων του. Κι αν αυτό είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθεί στην κάλπη τού Ιουνίου- δεν καλύπτεται εύκολα διαφορά εννιάμισι μονάδων σε ένα μήνα-, θα επιβεβαιωθεί σε βάθος χρόνου...

Η φάση τής ανασυγκρότησης, ωστόσο, θα ολοκληρωθεί γρηγορότερα με ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα στις βουλευτικές εκλογές από το αντίστοιχο των ευρωεκλογών. Αυτό απαιτεί και να έχουμε την πολιτική ωριμότητα να αντιλαμβανόμαστε ότι το γινάτι βγάζει μάτι, ότι, τέλος πάντων, βγάλαμε το άχτι μας στις ευρωεκλογές, αλλά την ψήφο μας θα τη διαχειριστούμε με μεγαλύτερη σωφροσύνη στην επόμενη κάλπη, που βγάζει κυβέρνηση...