Ο απερχόμενος δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης, ήταν άφαντος από την πόλη, περιοριζόμενος στο συμμάζεμα των οικονομικών- που δεν είναι αμελητέο, αλλά προφανώς όχι αρκετό- και σε δράσεις που αφορούσαν λίγους κι εκλεκτούς. Την ίδια ώρα, ο Κ. Μπακογιάννης κάνει καριέρα με βάση το επώνυμό του και περιστοιχίζεται από ανθρώπους που είναι είτε ανίκανοι σαν τον ίδιο είτε και φαύλοι και γι' αυτό σνομπάρει, συν τοις άλλοις, και το ιδεολογικό κομμάτι μιας δημαρχιακής θητείας. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κέλυφος αδειανό. Αντιθέτως, ο Νάσος Ηλιόπουλος σχεδιάζει να ανοικοδομήσει την Αθήνα με πρακτικές λύσεις για καθημερινά προβλήματα, όπως του ηλεκτροφωτισμού, και σχέδιο στο οποίο αποτυπώνεται η αριστερή και οικολογική του συνείδηση, για παράδειγμα στα θέματα ασφάλειας ή δημιουργίας μητροπολιτικών πάρκων...
Φυσικά κάθε πολιτικός πρέπει να κρίνεται στην πράξη κι όσο κι αν ο Νάσος Ηλιόπουλος έχει αφήσει πίσω του θετικό αποτύπωμα στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο υπουργείο Εργασίας δεν έχει διοικήσει στο παρελθόν ένα μεγάλο δήμο κι επομένως είναι εύλογο να κρατάμε και μια πισινή. Στις εκλογές, ωστόσο, είναι ματαιοπονία και μεσσιανισμός να αναζητάμε τον άριστο, είναι λογικότερο να ψάχνουμε τον καλύτερο μεταξύ των υποψήφιων. Κι αυτός είναι ο Νάσος, τον οποίο ο Παύλος Γερουλάνος και οι υπόλοιποι προοδευτικοί πολίτες τής πρωτεύουσας οφείλουν να στηρίξουν στο β΄γύρο. Ποιος ξέρει, κάποιες φορές γίνονται και θαύματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου