Ηγεσία Δικαιοσύνης και Ευρωπαίος Επίτροπος από το Συμβούλιο Αρχηγών...

Η διάκριση των εξουσιών απαιτεί η ηγεσία τής Δικαιοσύνης να επιλέγεται από τους ίδιους τους δικαστικούς λειτουργούς ή από τον ίδιο το λαό. Σε διαφορετική περίπτωση ο καθένας έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται με βάσιμα επιχειρήματα πως η δικαστική εξουσία χειραγωγείται από την πολιτική. Όπως κι αν έχει, η ηγεσία τού Αρείου Πάγου δεν μπορεί να εκλέγεται από την εκάστοτε κυβέρνηση ούτως ώστε να κοκορομαχούν σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το ποιος δικαιούται να τοποθετήσει τον νέο πρόεδρο και την νέα εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου σαν να πρόκειται για κλητήρες στα κομματικά τους γραφεία...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την ευκαιρία να δείξει έμπρακτο σεβασμό στους θεσμούς με τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ωστόσο προτίμησε να διατηρήσει τη σημερινή κατάσταση που προσβάλλει τους πάντες. Κι αν συνταγματικώς μπορεί να ορίσει τη νέα ηγεσία από τη στιγμή που παραμένει στην κυβέρνηση, εν τούτοις δημιουργείται όντως ηθικό ζήτημα τη στιγμή που βρισκόμαστε 40 ημέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές και με το ΣΥΡΙΖΑ πάνω από εννιά μονάδες πίσω από τη ΝΔ. Το ίδιο ισχύει και για την επιλογή τού Ευρωπαίου Επίτροπου...

Από τη στιγμή, όμως, που οι περισσότεροι προεπιλεγέντες για τον Άρειο Πάγο έχουν την έγκριση όλων των κομμάτων τής Βουλής, ο πολιτικός πολιτισμός απαιτεί η τελική κρίση να γίνει από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών κι όχι από το υπουργικό συμβούλιο. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και για τον Κοινοτικό Επίτροπο. Κατανοητή η προεκλογική πόλωση, αλίμονο όμως αν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου δεν μπορούν να καταλήξουν σε τρεις έντιμους και ικανούς ανθρώπους για τέτοιου είδους αξιώματα...