Ο Κυριάκος στην Αντίπαρο, η Νικολάου στην Κω, ο Δημάκης στη φυλακή, μια κοινωνία στον καναπέ...

Το δημόσιο χρήμα και η δεξιά έχουν αδελφική σχέση. Κι αν η οικογένεια Μητσοτάκη είναι το πιο χτυπητό παράδειγμα, έρχονται ιστορίες όπως της γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σ. Νικολάου, η οποία θέλησε να κάνει δεκαήμερες διακοπές στην Κω με τα λεφτά μας, για να επιβεβαιώσουν ότι γι' αυτούς που έχουν διαχειριστεί την εξουσία σχεδόν αποκλειστικώς για έναν αιώνα τώρα η τσέπη τους και η τσέπη μας είναι ένα και το αυτό. Γι' αυτό και το μένος και η εκδικητικότητα που τους διακατέχει για τους συριζομαδουραίους που τους πήραν τη μπουκιά από το στόμα για τεσσεράμισι χρόνια. Γι' αυτό και το μυαλό τους έχει εστιάσει στο πώς θα μετατρέψουν τη διακυβέρνησή τους σε καθεστώς όσο γίνεται πιο γρήγορα και μέσω πρόωρων εκλογών...

Υπενθυμίζω ότι η Σ. Νικολάου ήταν εκείνη που έβαζε προσκόμματα στο να μεταφερθεί ο Βασίλης Δημάκης από τις φυλακές Γρεβενών στον Κορυδαλλό για να μπορεί να σπουδάσει. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, των εγκληματιών τού λευκού κολάρου να δείχνουν με το δάχτυλο τους φτωχοδιάβολους για όλα τα δεινά αυτού του πλανήτη. Το "μαζί τα φάγαμε", για παράδειγμα, των μνημονιακών χρόνων αποτέλεσε την κολυμβήθρα τού Σιλωάμ των φαύλων...

Όπως η δολοφονία ενός είναι έγκλημα και η δολοφονία όλων ονομάζεται θεός από τους πιστούς, έτσι και η κλοπή ενός πορτοφολιού στιγματίζεται από την κοινωνία μας- και δικαίως ως ένα βαθμό-, αλλά η εξαπάτηση εκατοντάδων χιλιάδων ή κι εκατομμυρίων από μία τράπεζα μπορεί και να συγχωρεθεί για να μην καταρρεύσει η οικονομία. Ο καπιταλισμός αναπαράγει τις ανισότητές του πιο γρήγορα κι από όσο παράγει νέες, συνεπώς ας μην τα βάζουμε και με την Σ. Νικολάου για λίγες ημέρες διακοπών. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για μια γυναίκα που μας προστατεύει από όσους μας ζητούν, έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας και την ασφάλεια που μας φτωχαίνει...