Ο πρωθυπουργός μας δεν φοβάται ούτε τα γεγονότα...

Κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας τού ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ είχε αξιοποιήσει κάθε φυσική καταστροφή, ιδίως αυτές που είχαν αφήσει πίσω τους νεκρούς, προκειμένου να επιτεθεί για παθογένειες δεκαετιών που, σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση, είχαν οδυνηρές συνέπειες. Το Μάτι και η Μάνδρα αποτελούν μόνο κορωνίδες μιας αντιπολιτευτικής τακτικής η οποία στηρίχθηκε στο λαϊκισμό και στην άρνηση ανάληψης ευθυνών για τα κακώς κείμενα χρόνων. Οι νεκροί, άλλωστε, στο Μάτι και στη Μάνδρα θα ήταν πολύ λιγότεροι αν, για παράδειγμα, υπήρχαν ανοιχτοί δρόμοι που να οδηγούν στη θάλασσα ή δεν είχαν μπαζωθεί ρέματα αντιστοίχως...

Διαπιστώνω, όμως, ότι με αφορμή την καταστροφή κυρίως στην Καρδίτσα από τον "Ιανό" κι ο ΣΥΡΙΖΑ σπεκουλάρει με τις συνέπειες ενός φαινομένου που δεν θα είχαμε αποφύγει ακόμα κι αν βρισκόταν στην κυβέρνηση ή έλεγχε την τοπική αυτοδιοίκηση. Πόσα σοβαρά αντιπλημμυρικά έργα έγιναν, άλλωστε, από το 2015 μέχρι το 2019 ή πόσο αναβαθμίστηκε η Πολιτική Προστασία ώστε να προσαρμοστεί στην εποχή τής κλιματικής κρίσης; Με πόσα μικροσυμφέροντα ή και μεγαλύτερα συγκρούστηκε προκειμένου να γλιτώσουμε από κακοδαιμονίες που δεν είναι φυσικές, αλλά ανθρώπινα δημιουργήματα;...

Η Καρδίτσα μάλλον θα καταστρεφόταν κι επί ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που σε μία τέτοια περίπτωση οι τηλεοπτικές κάμερες θα βρίσκονταν εκεί ώστε να καταγράψουν τις ζημιές. Αντιθέτως, σήμερα ζούμε σε μία χώρα όπου ούτε τα γεγονότα μπορούν να αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τον πρωθυπουργό της, αφού όταν είναι δυσάρεστα για τον ίδιο πολύ απλά δεν καταγράφονται. Αυτό συνέβη και στην Καρδίτσα, μια επικοινωνιακή πραγματικότητα δηλαδή πολύ διαφορετική από την πραγματική πραγματικότητα, η οποία ωστόσο δεν μπορεί να μακιγιάρεται για πάντα αφού έτσι όπως πάμε οι περισσότεροι Έλληνες θα νιώσουν στο πετσί τους πως αυτό που βλέπουν στους τηλεοπτικούς τους δέκτες δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή τους...

 

 

Η Ρένα θα έχει όλο το χρόνο τού κόσμου για να ζητήσει επιτέλους μια συγγνώμη...

Η Ρ. Δούρου έπρεπε να είχε παραιτηθεί το περασμένο καλοκαίρι, ύστερα από την τραγωδία στο Μάτι η οποία στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 100 συνανθρώπους μας. Η πολιτική ευθύνη τής περιφερειάρχη είναι αντικειμενική, ανεξαρτήτως αν στην πορεία προκύψει και ποινική. Κι αν στο επιχειρησιακό κομμάτι μπορεί να την αποδώσει στην Πολιτική Προστασία, στην Πυροσβεστική και στην κλιματική αλλαγή, οι Ερινύες θα την καταρύχουν γιατί τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια δεν είχε κάνει και πολλά, αν όχι τίποτα, για να αλλάξει μια εστία κινδύνου, την οποία βεβαίως και κληρονόμησε από τις προηγούμενες αρχές, αλλά την άφησε να υπάρχει έχοντας το νου της περισσότερο στο πώς και πότε θα διαδεχόταν τον Αλ. Τσίπρα...

Η Ρ. Δούρου, όμως, δεν παραιτήθηκε, όπως έχουν πράξει συνάδελφοί της, κυρίως στο εξωτερικό, σε παρόμοιες περιπτώσεις. Δεν ζήτησε, μάλιστα, και ποτέ μια συγγνώμη, περιοριζόμενη στο να γυρίζει τα κανάλια και με το κουτσαβάκικο ύφος της να μας λέει πόσο νιώθει τις μαυροφορεμένες και να υποδύεται το θύμα κι όχι τον συνεργό από αμέλεια στο έγκλημα. Το αποκορύφωμα της ξεδιαντροπιάς της ήταν το βιντεάκι που κυκλοφόρησε μια εβδομάδα πριν τον πρώτο γύρο για να ζητήσει και τα ρέστα από όσους την κατηγορούν, συνδυάζοντάς το με τη χυδαιότητα να αποδίδει τις επιθέσεις που δέχεται στο ότι είναι γυναίκα, κερδοσκοπώντας με το φύλο της...

Η Ρ. Δούρου δεν παραιτήθηκε γιατί είχε την οίηση πως θα μπορούσε να αναστρέψει την κατάσταση δίχως να απολογηθεί, μόνο με τη "γυναικεία μαγκιά" της. Και πήρε μαζί της σε αυτόν τον κατήφορο και το ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάζοντας τον Αλ. Τσίπρα να την στηρίξει και σε αυτήν τη μάχη, αλλά κυρίως την Αττική, φορτώνοντάς μας τον ανεκδιήγητο Γ. Πατούλη...

Ενδεχομένως ο ΣΥΡΙΖΑ να έχανε και με άλλον υποψήφιο, αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ εξαιτίας τής αλαζονείας τής "κυρίας", που θα κρυφτεί πάλι πίσω από το σεξισμό και τα επιχειρήματα λαϊκής αγοράς για να κρύψει την ανικανότητά της. Θα έχει, πάντως, πολύ καιρό να σκεφτεί τα λάθη της τώρα που πέρασε στην αντιπολίτευση της περιφέρειας και δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτίνα. Όλα εδώ πληρώνονται Ρένα...